Je praat over wat er niet is, over wat nog niet gebeurd is, over wat er misschien nooit komt, over wat je niet wilt, niet doet of niet bent.
Wanner je denken zich fixeert op niet bestaande of lege werkelijkheden, materialiseer je uiteindelijk niets. Bovendien ben je uit de flow gestapt; de energie kan niet stromen zonder jouw bewuste aanwezigheid. Om iets als echt te ervaren en gemotiveerd te zijn en in aktie te kunnen komen, moet je bewuste denken gecenterd zijn in je lichaam en kunnen waarnemen via je lichaam, dat je filter van de werkelijkheid is.
Wanneer je in wat je tegen jezelf zegt een negatieve of niet bestaande werkelijkheid beschrijft, kan je lichaam die niet voelen, want een lichaam bestaat in tijd en ruimte. Je lichaam maakt zich bijv. Klaar om een briljant idee in daden om te zetten. Maar jij zegt :” ik ben niet zo slim” Hetzelfde gebeurt als je zegt:” Ik wil meer geld verdienen, maar ik weet niet hoe”.
Je lichaamsbewustzijn ervaart dan dezelfde ontzetting die het ervoer toen je een baby was en je liefde onbeantwoord bleef. Je lichaam begrijpt niet wat negativiteit en niet-bestaande dingen zijn, en terwijl het worstelt om te begrijpen wat het niet vatten kan, loop jij vast.
Wanneer je praat over leegte en niet-bestaande dingen, creëer je een denkbeeldige leegte of kloof in jezelf en in de wereld.
Die kloof is de plaats waar je doet alsof je niet weet wat je ziel is, waar je je ziel niet ervaart. Gebrek aan vertrouwen is zo’n kloof, net als doen of je dom bent, bang zijn voor verlies of moeilijkheden en het vermijden van rechtstreekse ervaringen waarbij je lichaam, je emoties, je denken en je ziel betrokken zijn. Een leegte geeft de illusie van onmogelijkheid, die een ontmoediging betekent voor je zelfexpressie en die de beweging van je levensgolf tot stilstand brengt.
