Moge ik eeuwig beginner zijn,
de wereld zien met nieuwe ogen,
elke dag opnieuw
verwondering de ruimte geven.
Ik wil zijn zoals de zon
die elke ochtend een teder stralen
over de ontwakende wereld strooit.
Laat me met diezelfde zachtheid
de wereld tegemoet treden.
Moge ik elke dag opnieuw geboren worden
in het licht.
Moge ik naïef en onbevangen
de ander ontmoeten in zijn anders-zijn,
de moed hebben
mijn vooroordelen af te leggen,
herkennen hoe wij beiden mens zijn
en erkennen hoe elk van ons
het licht in zich draagt.
Moge ik zonder oordeel
naar mezelf kijken,
mijn volle geest leegmaken
en ontvangen wat zich aandient.
Moge ik mijn verdriet, woede en angst
evenveel milde aandacht geven
als mijn vreugde krijgt.
Moge ik elk moment opnieuw
mijn pad ontwaren
doorheen de toppen en dalen van het leven
en moge ik
de loutering van ‘zijn’ ervaren.
Moge ik het licht van het universum ontwaren
en het donker tegemoet treden
met veerkracht
en al doende
de stroom van liefde herkennen
als bron van al wat is.
tekst: Vanessa Matthyssen
1 januari 2018
