Ik zeg nee.

Ik zeg nee.
 
Nee zeggen, en je vervolgens schuldig voelen,
gebeurt vaak bij mensen die een groot 
inlevingsvermogen hebben.
Die het belangrijk vinden dat de ander
zich ook goed voelt met het besluit 
dat is genomen.
 
Nee zeggen omdat het echt van binnen zo voelt,
kan een enorme opgave zijn.
Zeker als je nee zegt tegen iemand 
die niet in staat is een nee te accepteren.
En met argumenten komt die heel logisch klinken,
maar totaal voorbij gaan aan het gevoel wat
jouw nee veroorzaakt heeft.
 
Het heeft te maken met je eigen grenzen stellen en
jezelf op de eerste plaats zetten.
Wanneer je niet zo goed bent in grenzen stellen,
heb je altijd mensen in je omgeving die dat
heel goed weten en daar dankbaar gebruik van maken.
Zij zijn de leraren op je pad die je uiteindelijk zullen
helpen deze les te leren.
 
Zodra jij voor jezelf gaat kiezen en je nee vanuit
je hart uitspreekt omdat dat goed voelt,
zul je het eerste door deze mensen worden getest.
Je zult weerstand ontvangen, argumenten horen,
er zal aan je getrokken worden.
Totdat men tot de ontdekking komt dat deze nee 
ook een echte nee is.
 
 
 
Schuld is een reactie van je ego, 
wanneer je daar voorbij leert te kijken, 
zul je een opluchting voelen,
omdat je een grens vanuit je hart hebt aangegeven,
hebt gekozen voor dat wat goed voor jou voelt,
zonder je afhankelijk te maken van de mening 
van een ander.
 
Wanneer jij nee leert zeggen zullen er mensen verdwijnen
omdat jij je les hebt geleerd en zij niet meer je leraar
hoeven te zijn. Zij hebben hun taak volbracht, 
ook al weten de meeste mensen dit niet bewust.
 
Zeg nee wanneer dat zo voelt en maak je niet druk
om de reactie van de ander. Het zal voor iedereen
in het begin wennen zijn wanneer jij je grenzen zet
terwijl men dat niet van je is gewend.
Je bent het aan je hart verplicht om eerlijk te zijn,
en zodra je dat leert zal je buitenwereld veranderen. 
 
Lichtflits.