In een tuin waren veel rupsen. Een man zat vaak geboeid te kijken hoe de rupsen leefden.
Op een bepaald moment ging een rups een cocon spinnen en verdween voor lange tijd hierin.
Na verloop van tijd verscheen er een kleine opening in de cocon.
De man zat uren te kijken hoe de vlinder zijn lijf door de kleine opening probeerde te worstelen.
Op een gegeven moment leek het of de vlinder geen vooruitgang meer boekte, hij leek niet verder te kunnen komen dan hij gekomen was.
De man besloot de vlinder te helpen, hij pakte een schaar en opende de cocon.
De vlinder kwam er nu een stuk gemakkelijker uit, echter, hij had een verweerd lijf, was klein met verschrompelde vleugels.
De man bleef kijken want hij verwachtte dat de vleugels zich elk ogenblik konden openen en groter en steviger zouden worden zodat ze het lijf konden dragen.
Maar …….. er gebeurde niets!
Integendeel, de vlinder leefde zijn hele leven al strompelend, hij kon zich slecht bewegen met zijn
verweerde en verschrompelde vleugels. Hij heeft nooit kunnen vliegen.
De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om eruit te komen, de natuurlijke weg was om vocht uit het lijf in de vleugels te persen, zodat hij gereed zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon verlaten had.
Soms zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven.
Als we ons leven zouden leven zonder obstakels zouden we kreupel raken, niet zo sterk zijn als we zouden moeten zijn en nooit kunnen vliegen.
Ik vroeg om Kracht en ontving moeilijkheden om me sterk te maken
Ik vroeg om Wijsheid en kreeg problemen om op te lossen
Ik vroeg om Voorspoed en kreeg de hersenen en het verstand om te kunnen werken
Ik vroeg om Moed en kreeg obstakels om te overwinnen
Ik vroeg om Liefde en kreeg mensen op mijn weg met problemen, die ik kon helpen\
Ik vroeg om Gunsten en ontving kansen
Ik kreeg Niets wat ik wilde
Maar ontving Alles wat ik nodig had
