Het is wat onbewust in je leeft
dat nu naar boven komt.
Oude pijnen, verdriet en boosheid,
het komt omhoog om gezien te worden.
De oude stem die jaren in je heeft gesproken,
de oude krachten die je keuzes lang hebben bepaald,
vanuit het ongeziene of als een blinde vlek.
Wees niet bang voor die pijn, de oude emoties,
het is niet wie je bent ook al dacht je lang van wel.
Pas als je ziet, hoort en voelt wat al tijden diep
in je leeft, wat je al die jaren onbewust met je mee hebt
gedragen, kun je het laten gaan.
Om bij je ware kern te komen,
moet je lagen laten gaan.
Lagen die je de illusie van controle boden,
die je passend maakten in het systeem,
waarvan je lang hebt gedacht dat jij het was
en niet een opgelegde laag van bedachte zekerheid.
Die lagen komen nu los en ze kunnen
je in verwarring brengen wanneer jij denkt dat
jij deze lagen bent, omdat ze je zolang hebben
vergezeld.
Toch is dat niet waar.
We laten nu allemaal lagen los van pijn, verdriet
maar ook van schijnveiligheid.
Je kern mag nu naar buiten,
je eigen licht mag in het licht.
Omarm jezelf met liefde, wanneer je pijn,
verdriet, onmacht en alle zwaarte voelt.
Wanneer jij durft te voelen en alles er laat zijn,
zal het zichzelf oplossen, zal het jou laten gaan.
Lichtflits
