Er komt een dag,
ergens in het midden van het leven
van iedere vrouw,
dat Moeder Aarde Zelf
achter ons komt te staan
en haar armen
om onze schouders vouwt en zegt..
"Het is tijd
Je hebt nu genoeg op je schouders genomen.
Het is tijd om te stoppen met groeien
naar volwassenheid, naar ouderdom,
en om te beginnen met wilder en wijzer te groeien.
Er wachten nog steeds avonturen op je
en dit keer zul je ervan genieten
door de visie van wijsheid
en het gezelschap van inzicht,
en je zult echt loslaten.
Het is tijd om te stoppen met
de gekte van vergelijkingen
en de bespottelijkheid
van schema's en gelijkvormigheid,
En te starten met het ervaren
van de vreugdes dat een leven,
vrij van dwang en schuld,
kan brengen.
Ze zal je schouders liefdevol schudden
en je eraan herinneren
dat je je deel hebt gedaan.
Je hebt teveel gegeven,
teveel gezorgd,
teveel geleden.
Je hebt het boek gekocht zoals het was,
en het T-shirt gedragen.
Erger, je hebt de boeien omgedaan
en het gewicht van een lading
die veel te zwaar was voor jouw schouders,
gedragen.
"Het is tijd: zal ze zeggen…
"Laat het los, laat het echt los
en voel de vrijheid van de
frisse, schone ruimtes in jou.
Vul ze met uitvindingen,
liefde en gelach.
Vul jezelf zo vol,
dat je niet langer bang bent
voor dat wat komen gaat.
En in plaats daarvan,
begroet je iedere dag
met de opwinding van een kind."
Zij zal je eraan herinneren
dat wanneer jij de keuze maakt om
je niet langer druk te maken over
wat andere mensen over je denken,
je een nieuw tijdperk in je leven zult ervaren
waarvan je niet wist dat het mogelijk was.
"Het is tijd: zal ze zeggen….
"Om een eind of een nieuw begin
van je eigen verhaal te schrijven."
Donna Ashworth
