Gisteren tijdens de groepssessie werden we geholpen om het verschil tussen vechten en strijden beter te gaan begrijpen. Het is niet na te vertellen hoe dit gezegd werd, het was zo ongelooflijk mooi uitgelegd.
Er kwam een stem uit het collectief bewustzijn van de strijders voor het recht van alle mensen op deze aarde. Hij noemde zich The Great Chief. Vreemde naam, maar hij legde precies aan ons uit waarom hij deze naam gebruikte en ook waarom we totaal geen aandacht moesten schenken aan de naam zelf. Hij presenteerde zich als vertegenwoordiger van alle strijders op aarde. Strijders voor vrede, strijders voor gelijke rechten, strijders voor het licht.
Hij gaf aan dat de stem die vandaag klonk vnl. gevoed werd vanuit het IndianenbewustZIJN. Vanuit de aarde sjamanen hoek. Vanuit ons oerbewustzijn. Vanuit ons diepste zelf.
Hij visualiseerde zichzelf in ons hartchakra. Zittend op een lichtende steen, in lotushouding.
We werden uitgenodigd om tegenover hem plaats te nemen en zijn trilling te begrijpen.
Om er in over te gaan. Om samen te smelten met de kracht van zijn vreedzame wezen.
Toen we samensmolten ervoeren we een heerlijke rust, een zwevend gevoel van welbehagen, een neuriënd gevoel van rust en blijdschap in onze diepste kern.
Ons werd gevraagd om naar de wereld te kijken, vanuit deze vreedzame positie. Los, zwevend, lichtend, maar toch verbonden.
Het neuriën straalde als een helder lied uit ons weg. Het doordrong alle moleculen van ons wezen. Het creëerde een neutrale laag van heldere energie die helend inwerkt op de commotie die aan het loskomen is op onze wereld.
Vanuit de hartebron stroomde dit licht omlaag, het gleed als een heilzame zalf in de aardse lagen. Dieper en dieper. Het omvatte de pijn die in deze lagen opgeslagen ligt. Het heelde de pijn van de aarde en bracht de aarde zelf daardoor in een neutrale staat van ZIJN.
Tot in het Hart van de aarde straalde het door. Daar werd het ontvangen door Moeder Aarde zelf. En verbonden met de aderen van de tijd. Het werd bekrachtigd vanuit de kosmos door stralen van licht. Alsof alle sterrenvolkeren zich verbonden met deze energie en hun vreedzame bedoelingen aanboden. Het licht steeg op naar de oppervlakte, verbond zich met mineralen, bomen, struiken, dieren en mensen. Het steeg op naar de sterren. En straalde de kosmos in.
Een diepe verbinding kwam tot stand. Harten smolten samen. Licht werd Eén. Er ontstond een heelheid die nog niet in het fysiek gevoeld kan worden. Maar energetisch is dit al wel een feit.
De aarde en al zijn bewoners wordt gedragen door alle sterrenvolkeren, door ons diepste zelf, door onze oerouders, door licht, liefde en vooral rust.
Er werd uitgelegd dat deze vorm van strijden nodig is. Het is geen vechten maar strijden. Rustig en consequent de energie van verandering onbelemmerd de wereld insturen, om alle gevechten te omvatten, doordringen en te stoppen.
Vechten is werken met razende emotie. Strijden is ademen vanuit rust en door de rust heen de verandering bevestigen. Strijden wordt geleidt door structuur en consequent gerichte gedachtes.
Er werd ons uitgelegd dat de wereld weliswaar in opstand komt. Maar dat het niet de bedoeling is dat we mee gaan vechten. Integendeel. Door op onze lichtende steen te blijven, zitten, in de kern van ons diepste zelf, zijn we aanwezig in het hart van de strijd. Zijn we verbonden met allen die neutraal op dit proces in kunnen werken en scheppen we een laag van licht en vrede die de aarde optilt naar zijn hoogste vermogen.
Door op deze manier te strijden, verliest elk gevecht het op den duur van zichzelf.
Ik roep je op om hieraan mee te werken.
Om je niet uit te laten dagen door je omgeving. Door je naasten, door je vrienden. Strijd op een vreedzame manier voor je eigen rechten, maar ga niet meer in gevecht. Het helpt niet. Vechten creëert een energie die zich steeds krachtiger opbouwt tussen de twee partijen. En zich voedt met frustratie en pijn. Het gaat steeds harder botsen.
Het gaat niet meer om gelijk krijgen. Het gaat om gelijkwaardigheid. En door je in gevechten van anderen mee te laten nemen, kom je in de minderwaardigheid en kleinzieligheid terecht. Daar is nog nooit iemand groot van geworden..
Je bent groot in je kern van je wezen. Een grote ziel. Niet kleingeestig, niet kleinzielig. Laat je gelijk maar los, ook al heb je gelijk.
Blijf zitten op je lichtende steen, in het hart van jezelf, de aarde, de kosmos.
Dan win je, dan winnen wij, dan wint de aarde en kan de aura van de hij werkelijk groter worden.
Dan zijn we met elkaar The Great Chief. Collectief verbonden in een lichtend veld van vrede.
Ik groet jullie vanuit De Bron die Eenheid heet.
