Harry… De man van Sirius

Harry… De man van Sirius

Het Siriusnetwerk.

Het is altijd fijn om iemand die zich daar totaal niet van bewust is, wakker te mogen maken in zijn oorspronkelijke verbinding.
Bij mij is Harry. Als ik me verbind met zijn bewustzijn zie ik dat hij heel weinig bagage heeft. Er is zo goed als geen verleden merkbaar in zijn aura. Daarentegen is er een enorme drive om de toekomst in te gaan. 
Dat maakt van Harry een bijzonder mens. Een mens met weinig binding. Een mens die zich heel moeilijk in kan leven in emoties van anderen. In die zin dat hij niet snel ergens een probleem kan zien. En dus ook niet kan begrijpen hoe het is als iemand die problemen wel heeft. 
Er komt iemand bij ons staan. Een Siriaan. Hij tilt ons bewustzijn hoog op naar Sirius en ik zie ons terug in een grote computerruimte. Althans daar lijkt het op. Ik zie enorme wanden met kristallen verbindingen. Een soort van " landkaart". Op die kaart wordt nauwkeurig bijgehouden wat er gebeurt in de kosmos. Vooral welke energiestromen er door de kosmos heen meanderen en hoe zij geleidt moeten worden. Ik zie de aarde. Ook merk ik op dat de aarde wat donker lijkt. En dat men vanaf dit niveau bezig is oude aansluitingen te repareren die nodig zijn om ons lichtstelsel terug aan te kunnen sluiten op het netwerk. Harry is één van de Siriaanse projectontwikkelaars die zich ten doel gesteld hebben de stroomcircuits op aarde te repareren. Voor dit doel moeten zij zich dus een aards leven aanmeten. Dat wil zeggen dat hun bewustzijn zich moet enten op een aards bewustzijn. En tijdens het leven van dit bewustzijn wordt er dan geprobeerd steeds meer Sirius licht in te laten dalen. Harry en zijn medewerkers leven onder ons. In een aards jasje, ogenschijnlijk gewone mensen. Maar zij zijn het niet. Zij zijn mensen op aarde met een sterrenopdracht. Zo rond het dertigste levensjaar wordt de "mens" steeds sterker verbonden met zijn Sterrenopdracht en begint er meer en meer licht over te stromen in zijn bewustzijn en dat van de anderen. Met ander woorden; op deze wijze weven zij de stroomcircuits terug in het netwerk van de aarde. Door er In te zijn, kunnen zij er letterlijk in werken. Dit gebeurt op een diep niveau. Veelal beseft de ent-ziel dat niet. Maar ondervindt hij wel problemen in zijn leven die hem anders dan de gemiddelde persoon om hem heen maken. Vaak zoeken ze werk in de IT, want werken met computers en systemen veranderen is hen op het lijf geschreven. Ongeduldig als zij zijn, kan hun medemens hen vaak niet bijhouden. Want hun gedachtewereld is razendsnel en zeer oplossingsgericht. Veel mensen om hen heen kunnen die snelheid niet bijbenen en daardoor worden hun goede ideeën vaak niet goed verstaan. Wat tot frustraties leidt in hun wezen, waardoor zij zich eenzaam kunnen voelen. 
In de directe omgeving waar Harry woont. Den Haag- Leiden zijn veel van deze wezens ingedaald. 
In deze omgeving wordt hard gewerkt om een oorspronkelijke Siriuskanaal terug te herstellen. Wonende op deze locatie kan hun overziel gemakkelijk aan het werk in de "bovenleidingen" van hun bewustzijn. Het is o.a. al jaren mijn taak om die bovenatmosferen "veilig" benaderbaar te maken en te houden. Ik werk daar samen met het Ashtar Command heel hard aan om dit te waarborgen. En de koppelpunten te ontsluiten die lange tijd verborgen zijn geweest.
Het moge niet verwonderlijk zijn dat één van Harry's liefste hobby's duiken is. Als echte Siriaan heeft hij een oude verbinding met het water. In de zeebodem zitten oude ankerpunten verborgen die gedecodeerd moeten worden. Ook de verbinding met de dolfijnenwereld is zeker geen toeval.
Nu Harry bij mij is geweest, open ik in zijn bewustzijn op diepere niveaus de codes die zijn bewustzijn uit moet stralen. Deze coderingen pulseren door hem heen in zijn netwerken. En worden opgevangen door het bewustzijn van andere Sirianen, die nu ook gaan ontwaken en er mee aan de slag gaan. Dit alles is in een logische en voor onbevoegden niet begrijpelijk ontsluitingsproces gerangschikt. Ook ik weet de fijne gedachtes er achter niet helemaal. Uit veiligheid. Wat ik niet bewust weet kan ook niet kapot gemaakt worden, doordat wezens die mijn gedachten kunnen lezen dan een antireactie op gang zouden kunnen brengen. Ook Harry krijgt dit niet te weten. Hij leeft zijn leven gewoon door zo lang als het kan. Want iedere dag op aarde is een intensieve werkdag in zijn geest. Het wordt op zijn 37e wel tijd dat de ontsluiting zich gaat voltooien.
Hij heeft een onverwoestbaar optimisme, is chaotisch, maar voor hemzelf toch geordend. Hij weet precies waar hij mee bezig is, ergens in zijn diepere zelf.
Harry zal als mens nooit echt goed kunnen verbinden met andere mensen om hem heen. Ze zijn te beperkt en daardoor voor hem vaak onbegrijpelijk. Zonder arrogant te willen zijn is dit hoe hij in het leven staat. Niet gemakkelijk. Maar wel doeltreffend.
Omdat hij weinig aards verleden heeft is hij ook niet ernstig belast. Vandaar dat hij snel vrolijk kan zijn, zelfs lachen kan als anderen problemen hebben. Hmm, niet zo handig voor hem. Gelukkig zit zijn ziel ook daar niet al te erg mee en zal hij in grote snelheid zijn leven beleven en doorleven. Op zijn eigen wijze.
De Sirianen houden contact met hem en zijn vrienden. Ze weten van elkaar niet eens bewust waar ze wonen en leven. Omdat ze in veiligheid en rust allemaal op hun eigen plaats hun verbindingen moeten openen.
Er is veel bescherming om dit alles heen. De sterrenpoorten worden intensief gebruikt. Veel buitenaards vliegverkeer beweegt zich door de kosmos heen. Toen ik Harry vertelde dat er altijd hoog boven hem, ergens in zijn bewustzijn een beschermingsschip van het Ashtar Command aanwezig was vond hij dit vreemd en toch wel apart.
Kortom dit was voor hem een ervaring waarvan hij de helft niet bewust begrijpt. Maar toch voelde hij resonantie diep in zijn ziel. Er is veel om over na te denken en veel waar hij hartelijk om lachen kan. Mooi zo. Ook deze zaken kun je met humor bekijken. 
Ik ben blij dat de volgende fase is ingezet. En dat Harry precies op tijd, volgens zijn eigen ( onbewuste) aansturing de nieuwe coderingen in zijn bewustzijn heeft ontvangen. Waardoor hij nog even flink door kan werken.
Wat een vak…..ik geloof dat ik er soms zelf nog het hardst om lachen kan…..is het niet allemaal wonderlijk en prachtig, hoe alles in elkaar grijpt. 
Vanuit de centrale computerruimte op Sirius worden alle ontwikkelingen aangestuurd en begeleid. Schitterend gewoon. Niet veel mensen kunnen/mogen dit al bewust begrijpen. De kennis omtrent dit alles wordt heel mondjesmaat vrijgegeven. Aan hen die er werkelijk iets mee kunnen. De zichtbaarheid hiervan speelt zich nog af in onze diepere bewustzijnslagen.
Ik verbaas me niet meer na zoveel jaren lichtwerk. Ik verwonder me alleen nog. In dankbaarheid. Dat zoveel sterrenvolkeren zo diep verbonden zijn met onze planeet en alles op alles zetten om ons te helpen.
Daarom kan ik niet anders dan alle zielen van welke aard dan ook die onder ons zijn verwelkomen in mijn hart en hen danken voor hun aanwezigheid hier op aarde.

Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.

Print Friendly, PDF & Email