De Witte Tempel 5 | De Zonnepaden

De Witte Tempel 5 | De Zonnepaden

Toen ons lichtstelsel (en dus ook de aarde) nog in opbouw waren, was de belangrijkste voorbereidende fase dat alle matrixen goed gerealiseerd konden worden. Deze matrixen zorgden er voor dat door alle dimensies heen de energie gestabiliseerd werd. Door de eeuwen heen hebben vele lichtwezens er aan gewerkt om deze matrixen in te bouwen De kosmos stuurde energiestromen die door zielen op aarde werden opgevangen en getransformeerd. De stromen werden gefaseerd omgezet in kristallijnen trillingen (gestold licht) en omgezet naar een draagkrachtig niveau. De zonnelijnen, direct aangestuurd vanuit het Centrale Zonnestelsel vormden daarbij de belangrijkste ondersteuning. Er werd dan ook nauwgezet op toegezien dat deze zonnematrixen goed werkten. Alle tempels stuurden hun afgezanten die vanuit de kern van de tempel zelf de zonnelijnen trokken en doorsluisden naar de andere tempels. De basiskracht in iedere tempel was ge-ent op de zonnematrix. Ook vanuit de kleinere tempels werden de zonnelijnen uitgestraald in de directe omgeving. Over de toen bestaande zonnepaden liepen priesters die met iedere stap de energielijnen bekrachtigden. Zij waren in een soort van meditatieve rust verzonken en beliepen de zonnepaden. Nu en dan stil staand om op specifieke plekken een cluster van zonnekristallen in te bouwen en/of op te laden. Zo zitten er op vele plaatsen in de energetische lagen van de aarde groepjes van kristallen die in staat zijn om de zonne-energie op die plekken te centreren en van daaruit weer verder de wereld in te sturen. Vaak liggen deze kristallen op kruispunten van energielijnen.
De priesters stonden onderling, via telepathie, met elkaar in contact en wisten van elkaar precies welk pad men beliep, welke kristallen op de diverse plaatsen ingebouwd moesten worden enz. Ze beschikten allemaal over ver reikende communicatieve krachten en hielden elkaar over en weer perfect op de hoogte. Zo beliepen ze in een straal van 144 km rondom de tempels de zonnepaden en trokken vanuit het centrum ( De Witte Tempel) de benodigde energie naar zich toe. Aangekomen op het verst beloopbare punt verwerkten ze dan een speciale kristalgroep in de aarde. Deze groep splitste de stralen uit in alle richtingen. Een andere priestergroep nam het van hieruit over en zo werd dan het volgende traject van 144 km in doorsnede weer opgeladen. Alsmaar verder en verder de wereld in. Daar alle twaalf de tempels hetzelfde deden, kwamen de priesters die hiervoor verantwoordelijk waren elkaar op den duur tegen en werd in hun samenkomen een speciaal zonneritueel ingebouwd. Het Centrale Punt waarop alles samenviel. De energie werd sterk verankerd in de grond en dan liep men de gehele weg weer terug. Je kunt je voorstellen dat er wereldwijd een enorm netwerk van oorspronkelijke zonnepriesters bestaat. Die gewend zijn om de trillingen aan elkaar door te geven en er èèn geheel van te maken. Het verankeren van al deze patronen kostte enorm veel tijd. De hogere kosmische graden beseften dit wel en wisten op voorhand dat het tijd zou kosten om overal een stabiel netwerk op te bouwen. Men had geduld. De lagere kosmische graden echter bezaten dit geduld niet. Zij wilden voordat de netwerken af en verzegeld waren al doorwerken op hun deel van het scheppingsplan. Dat ging niet goed. Want als de basis nog niet klopt, dan wordt alles wankel op het moment dat de energie te snel wordt ingeprent vanuit een zwaardere trilling. Toch begon men de eigen netwerken op te bouwen, zonder dat deze aan konden klikken op de zonnematrix. Uit hun kosmische afstemming betrokken zij energie die hun eigen netwerken ondersteunden. Ook deze afstemming had nl een plan uitgedacht voor dit nieuwe deel van het universum. Gezien vanuit een beperkte hoek. Niet vanuit het volledige overzicht. Door het ongeduld dat hierin aanwezig was doorkruisten zij hiermee de oorspronkelijke plannen die in de Raad van Twaalf was uitgedacht. Zij bouwden heel snel en er ontstond zelfs gevaar voor het zonnematrixstelsel. Op dat moment grepen de hogere lichtmeesters in. Zij stuurden hun engelen naar de tempels en gaven waarschuwingen af. Deze waarschuwingen werden zeer ter harte genomen, maar toch ook niet voldoende onderkend. Lichtwezens vanuit een hogere graad kunnen niet goed de lagere graadsbedoelingen onderkennen. Zij missen het inzicht in onvolmaaktheid. Zij gaan uit van het volmaakte plan. Ook kenden zij het denken in de lagere graadsafstemmingen niet en zagen het gevaar hierin te laat. Ondanks alle waarschuwingen liep het spaak. De lagere – en dus te zware trillingen in de netwerken – trokken de energie scheef en van daaruit ontstond de eerste kosmische energiebeving. Deze beving maakte veel kapot. De zonnematrixen, die toch al niet volledig af waren scheurden. Ze moesten hersteld worden. Dit duurde te lang. Er volgden meerdere bevingen. De zwaardere trillingen doorstonden de bevingen beter dan de hogere en kregen hierdoor nog meer macht. De lagere graden kwamen steeds meer naar de oppervlakte. Daardoor kregen deze matrixen de overhand en de zonnekracht die vanuit de tempels werd aangestuurd kon de eigen netwerken niet meer bereiken. Op dat moment greep de Raad van Twaalf in. Zij stuurden hun engelen naar de zonnepriesters en vroegen hen de zonnekracht in hun bewustzijn naar binnen toe te verankeren. Diep in hun bewustzijn. Ook vroegen zij hen de plaatsen waar de zonnekristallen verwerkt waren te verzegelen. En in slaap te houden. Het massabewustzijn van die tijd koos nl voor de zwaardere kant. En aangezien dit lichtstelsel bedoeld was om keuzes te kunnen maken, kon men niet anders dan tegemoet komen aan de KEUS van die tijd. Hoe onoprecht deze keuze ook neergezet was. Het was geen doordachte keuze..niet vanuit het overzicht aangestuurd. De ontwikkeling van dit lichtstelsel begon daardoor aan zijn reis naar de diepte. De hogere kosmische graden hielden het met kleine ankerdraadjes vast en hielden zich op de achtergrond. Bij alle zonnepriesters werd de herinnering aan hun oorspronkelijke taak in slaap gebracht. Net als de kristallen en zonnepaden die aan hun zorg waren toevertrouwd. Heel pijnlijk. Al deze priesters werden hierdoor op non-actief gezet. Terwijl hen toch gevraagd werd om stand-by te blijven. Zodat zij op het moment dat de energiekeuze zich omkeerde hun oude taak weer konden aannemen. De energie van de wereld paste zich aan en werd steeds kouder. De oorspronkelijke zonnekracht doofde uit en werd een waakvlammetje. Aanwezig in de kern van de aarde. Wachtend op de oproep van het massabewustzijn. Die tijd is nu gekomen. Het massabewustzijn heeft zich door de eeuwen heen naar een ontwakingspunt gebracht. Het NU. In deze tijd ligt in het bewustzijn van vele zielen de hunkering naar het licht. Naar vrede en harmonie. 
Daarom is het dat de tempels weer gereactiveerd kunnen worden en via deze tempels de zonnekracht ontwaken kan en aangestuurd. Vele oude priesters worden opgeroepen om klaar te staan. Alleen zij kennen de plaatsen waar de zonnekristallen sluimeren. Alleen zij kennen de codes om de activeringen uit te voeren. Zij zullen geroepen worden bij hun geestelijke naam en terug aan het werk gezet worden. Eerst en vooral tijdens de slaap. De engelen zullen langzaam uit hun onderbewustzijn de zonnetrillingen los maken. De oude priesters zijn echter de priesters van Toen niet meer. Hun bewustzijn heeft de evolutie gevolgd en zich aangepast. Velen leven nu in een verstoffelijkt lichaam. Een lichaam waarin hun lichtverbindingen moeizaam werken. Wat een ijver en kracht van de priesters om HIER toch te zijn en met de beperkte middelen van deze tijd de zonnepaden te herstellen. Geleidelijk maken de engelen hun energielichamen los. Als het stoffelijk lichaam slaapt komen zij hen halen en bewandelen zij de matrixen van de oude tijd. Ook activeren zij de stoflichamen van de priesters om overdag zonnetrillingen door te gaan geven. Zodat ieder stap die zij zetten op deze wereld omgeven zal zijn door het goud van de zonnekracht. Veelal onbewust. Soms bewust. Ben jij èèn van de weinigen die zich dit bewust is, dan begrijp je de impact van dit alles en kan je constateren dat je een dapper mens bent. De zonne-engel Uriël roept je op om te ontwaken. Onder zijn hoede mag je de oude paden gaan herstellen. Je bent een werkzaam vlammetje van de centrale Zon.