De Witte Tempel 17 | Het Transformeren van Pijn

De Witte Tempel 17 | Het Transformeren van Pijn

In het geheugen van de energievelden van de aarde zit veel aangekoekte pijn vast. Iedere tijdslaag kent zijn eigen emoties met de daaraan gekoppelde belevingstrillingen van vreugde en verdriet. Maar bovenal van pijn. De emotie pijn is onder te verdelen in vele categorieën. Zo is er zielenpijn, hartenpijn, geestelijke pijn, lichamelijke pijn enz. Na 2000 jaar van diep inwerken op al deze pijnen kunnen we voorzichtig gaan spreken van bevrijding hiervan en transformatie. Zo is de mens van Nu bezig zijn individuele pijnen te transformeren. Maar tegelijkertijd zit deze mens aan andere individuen vast die ieder op eigen wijze ook hun pijnen verwerken in het Nu. Er zijn collectieve velden van pijn, gestoeld op gezamenlijk doorleefde momenten die op grote schaal hun energie loslaten. Vele zielsgroeperingen zijn op verschillende niveaus bezig deze pijnen te helen. Veelal door die pijnen uit de diepte van het bewustzijn omhoog te trekken en hen in hun eigen leven en lichaam te transformeren. Veel ziektes van deze tijd hebben met dit fenomeen te maken. Zowel geestesziektes als lichamelijke ziektes. De trillingen die hierbij vrijkomen roepen echo's op. Echo's die uit onze diepste herinnerring omhoog komen en om aandacht vragen. Door hier aandacht aan te schenken en hen op de juiste wijze ruimte tot heling te geven worden veel van deze pijnen opgelost. 
De energie van de Tempels kan ons helpen dit alles te neutraliseren. Sommige zielen hebben lang en diep ingewerkt op het losmaken van pijn en hun aanverwante emoties. Zij hebben soms pijnen gedragen voor het collectief. Als het collectief niet in staat was om zijn eigen pijn toe te laten en te transformeren. Het bewustzijn van deze dienstbare zielen is daardoor lange tijd niet van zichzelf geweest. Door geboren te worden in de emotionele pijnbeleving van een bepaalde tijd, verdwijnt het eigen stukje naar de achtergrond en komt de eigenheid in dienst van het collectief naar voren.
Het Christusbewustzijn is zo'n collectief helingsveld. Duizenden zielen zijn in het hart van de pijn afgedaald en droegen/dragen hun lijden met opgeheven hoofd. Het kruis in dit verhaal staat symbool voor dit lijden. 
Het moment is gekomen dat al deze pijnen in de vorm van kristallen naar de tempels gebracht mogen worden. Er is daartoe een speciale afdeling geopend in het Tempelcomplex. De engelen werken er aan om de energie in deze Tempel naar een hoog peil te brengen. Rondom de datum 7 juni 2007 is deze afdeling voor gebruik open gesteld. Er is een oproep uitgegaan naar vele zielen die hun pijnen naar deze Tempel kunnen brengen en voor altijd loslaten. Dat is een wonderlijk proces. Velen zijn op weg gegaan naar deze Tempel. In hun hart en geest dragen zij soms wonderlijk gevormde, zwarte kristallen mee. Zowel zielen die nog op aarde leven als zielen die al overgegaan zijn werken hier aan mee. Het is nl. een collectief bewustzijnsveld. En men draagt elkaar naar dit punt. Men roept ook elkaar op om zich op dit punt te gaan verzamelen.

Dit is wat ik zag.

Maandagavond 4 juni 2007 opent er zich in de kosmos een gigantische poort. Vlammen van licht breken door de poort heen en zetten de omgeving in het Totale Licht. Een enorme warmte stroomt mee. Er vormt zich een stroom van energie die naar de Tempel in Castricum ( N-H) afdaalt. De Tempelcomplexen die daar al geactiveerd zijn verbinden zich met deze stroom. En er komt werking op gang. Gigantisch veel werking. Deze kracht werkt 7 dagen lang op de omgeving in.
In een energetische laag van het Tempelcomplex vormt zich hierdoor een op zichzelf staande afdeling. Je zou kunnen zeggen, een Tempel in een Tempel, met in het Centrum er van een ongelooflijk groot oranjegoud kristal.
Van dit kristal straalt een prachtige gloed af. Warmend, koesterend, helend en liefdevol. Vele engelen en lichtwezens verbinden zich met het kristal en laten via hun hart oranjegoud licht instromen. Het kristal wordt steeds groter hierdoor en helderder.
Het stralingsbereik er van wordt erg groot. Binnen een astrale straal van 150km in doorsnede roept het alle zielen op die in de tijdslagen van het tempelcomplex aanwezig zijn geweest om hun pijnen over te komen dragen – als het ware te offeren – aan dit vurige kristal. De zielen die hier gehoor aan geven zijn op weg gegaan naar dit kristal. In hun bewustzijn komen er vele zwartgeblakerde kristallen omhoog. Hun hart, hun hoofd, hun gehele wezen laat een stroom van zwarte kristallen vrij en zij laten deze kristallen als kooltjes overstromen in het hart van het vuurkristal. Eenmaal verbonden met dit vuur wordt het brandstof, dat het vuur voedt. Een grote vlam springt vrij uit het kristal. Deze begint als het ware steeds helderder te branden, steeds feller te stralen. Het vuur word intens warm en er ontstaat een louterend effect.
Lijnen van oranjegoud licht komen uit de vlam los. Ze zoeken aansluiting op hartsniveau bij alle zielen die gekomen zijn. De lijnen branden door hun hartskristal heen en raken allen aan die in verbinding met deze zielen verantwoordelijk zijn geweest voor het ontstaan van pijn in welke vorm dan ook. Het wordt een lopend vuur, een brandende draad, waarlangs pijnen en de erbij behorende emotie verdwijnen. Het louteringseffect is heel groot. Het schept ruimte, bevrijding. Zielen komen los van elkaar te staan. De band die hen bijeen hield, in dit geval het lijden in een bepaalde pijn, is weg. Er is geen noodzaak meer om elkaar in dit stuk op te zoeken. Het Grote Kristal in het Centrum heeft alle pijnen in zichzelf opgenomen. Het zwart is in het vuur gelegd en schoon gebrand. Dit vuur zal voorlopig blijven branden. Er zullen nog meer zielen komen die hun pijnkristallen op het vuur willen gooien. De weg naar de Tempel zal er één zijn van beproeving, loutering en bevrijding. 
Om de vuurtempel heen worden ruimtes geopend waar velen mogen rusten, mediteren en mijmeren. De Centrale Zon overschijnt met zijn warmte dit hele gebeuren. 
Ik zie de engel Uriël op de achtergrond glimlachend staan. Hij weet maar al te goed waar vandaan deze zielen allemaal komen en welke weg zij hebben afgelegd. Zijn licht gloeit en straalt en werkt in op het Totaalplan. In verbinding met de engel Uriël komen de louteringskrachten vrij, wordt het vuur ontstoken, de drakenkracht gekoppeld ( zie doorgevingen), de Tempel opgeladen. Uiteindelijk staat alles met elkaar in verbinding en vormt het één geheel. 
De draken hebben de wegen vrijgemaakt waarlangs al deze zielen de weg naar de vuurtempel kunnen vinden. Engelen en draken werken nauwer samen dan dat wij weten. Zij behoeden en beschermen ons en helpen ons elk moment van elke dag waar en wanneer ze maar kunnen.
Nu de Vuurtempel functioneert, zullen de andere elemententempels binnenkort ook geactiveerd worden.
De aardetempel, de luchttempel en de watertempel zullen op het juiste moment gaan werken.
Ook de Tempels van de 4 windstreken zullen volgen en zo liggen er nog vele tempelcomplexen verscholen in het bewustzijn van de Witte Tempel. Wat een feest om bij de heropening aanwezig te mogen zijn.

De vrede zij met u tot in lengte van dagen.

– See more at: http://localhost/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=162%3Ade-witte-tempel-17-het-transformeren-van-pijn&catid=17%3Ade-witte-tempel&Itemid=63&lang=nl#sthash.zkKHiEUS.dpuf

Print Friendly, PDF & Email