De volgende beelden hebben zich geopenbaard in de afgelopen tijd.
Alle tempels waren onderling verbonden met elkaar via wegen. Deze wegen ontsprongen vanuit de witte hoofdtempel. Om deze tempel heen lagen 12 pleinen. Ze waren groot en omgeven door lichtcirkels. De priesters hadden als taak de energie van de pleinen in balans te houden. Elke maand vond er een ritueel op èèn van de pleinen plaats. Iedere tempel was in staat een bepaalde universele stroom op te vangen. Velen verzamelden zich hiertoe op de pleinen rondom de witte tempel. Men verbonden zich via de innerlijke weg met de kern van het leven. De priesters van de rozenkwartstempel gebruikten de roze kristallen om de stroom van universele liefde te bestendigen. De priesters van de saffiertempel "vingen"de krachten van heling in blauwe stenen enz enz. Iedere tempel hield zijn eigen straal in evenwicht. Vanuit de moedertempel werden deze stralen verdeeld over de 12 richtingen.
Het ritueel op de pleinen was er voor bedoeld om de Hoofdstraal van wit licht die vanuit de kosmos vrijgemaakt werd op te vangen en verder te dragen naar de desbetreffende kleinere tempels. Iedereen in die tijd werkte daar aan mee. Men verzamelde zich op de pleinen die de priesters van te voren in balans hadden gebracht en men stelde zich open voor de prachtige lichtstralen. Zo kon het zijn dat in de ene periode de straal van roze energie overheerste en in de andere periode de blauwe straal enz. Doordat iedere straal als hij opgevangen mocht worden de volledige aandacht kreeg, bleef de energie perfect in balans.
De stralen stroomden uit het Centrale deel van de witte tempel. In de kern van de tempel stonden de priesters klaar die bevoegd waren om deze straal in zijn eerste aangepaste trilling op te vangen. De universele kracht hierin was heel sterk en moest aangepast worden aan de omgeving. Als de aanpassing verricht was, werd de straal doorgezonden naar de volgende cirkel van priesters enz. Als hij dan op het plein aan kwam waar alle zielen stonden opgesteld, kon hij zich uitsplitsen over velen en men droeg deze kracht mee in zijn leven. De wereld in. Daar er over de wereld verdeeld 12 van deze tempels bestonden en de rituelen gelijkwaardig gehanteerd en uitgevoerd werden hield de energie die vanuit deze plaatsen de wereld ingezonden werd de aarde perfect in balans. Er liep een netwerk van kristallijnen van tempel naar tempel. Deze lijnen werden nergens onderbroken en zorgden er voor dat de zich ontwikkelende planeet aarde, dit lichtstelsel, de nodige kracht kreeg om zich te kunnen vormen.
Vanaf de hoofdpleinen werd de straal doorgegeven naar de kleinere tempels en ook van daaruit werd deze weer opgesplitst. Zo straalde iedere tempel zijn innerlijke kleuring tot in de verre omtrek uit. Een zachte gloed hing als fijne nevel in de atmosfeer en doordrenkte het leven met warmte.
Zo had iedere tempel ook weer zijn eigen rituelen, die bezocht werden door vele zielen, waarin deze inkleuring verhelderd kon worden. Een ieder die naar de tempel ging, kwam er diep vervuld weer vandaan. De stralen brachten balans aan in iedereen. En het stond een ieder vrij om de kleinere tempels te bezoeken. Daar te mediteren of muziek te maken, of gewoon maar gedachten uit te wisselen ( letterlijk). Er werd niet hardop gesproken in de tempels.
In de hoofdtempel waren zeer krachtige kristallen aanwezig. Ook deze hielpen mee om de stroom van universeel licht op te vangen en te verdelen. De priesters die in de hoofdtempel werkten waren universele zielen. Zij hadden allemaal lange tijd doorgebracht in andere lichtstelsels en daar veel geleerd. Met name tov de energieverdeling. Maar ook hadden zij daar wetenschappelijke studies achter de rug. Het waren zeer fijn ontwikkelde zielen. Met een hoog gehalte van helderziendheid. Zij droegen op hun borst een schild. In dit schild lagen meerdere prachtige kristallen. Ieder lichtstelsel had deze priesters een kristal meegegeven. In dit kristal lag de wezenskern van de priester. Dat wat hij geleerd had, wat hij vertegenwoordigde enz. Het lichtlichaam van de priester en de kennis die daarbij hoorden lag opgeslagen in de kern van het kristal. Daar doorheen stroomden de trillingen die alle lichtstelsels uitzonden om de aarde te helpen scheppen. Daarom ook waren deze priesters in staat om de eerste stralen op te vangen en via het borstschild aan te passen aan de omstandigheden op de aarde. Zij kenden deze straling uit ervaring en hadden bevoegdheden gekregen om met deze straling te werken.
In latere tijden is daar misbruik van gemaakt. Toen na verloop van tijd de kracht van deze straling minder werkte door allerlei omstandigheden ( duizenden jaren verder in de tijd) werden de kristallen soms zelfs gestolen en vielen zij in verkeerde handen. Natuurlijk was de kracht in de kristallen niet te beheersen door de zielen die hen gestolen hadden en raakten de energienetwerken volledig uit balans.
Men probeerde in die tijd de oorspronkelijke priesters te dwingen de info die in de kristallen verborgen lag openbaar te maken. Zij werden vreselijk gemarteld, meestal mentaal om deze info prijs te geven of zelf voor de duistere kant te gaan werken. Daar is een enorme machtsstrijd uit ontstaan. De zgn. strijd tussen licht en duisternis. Verschillende priesters hebben het priesterambt volledig losgelaten en zijn afgescheiden geraakt van hun priesterdeel. Soms doordat zij daadwerkelijk overstag gingen en er verkeerd mee gingen werken waardoor de energie zich tegen hen keerde. Of omdat ze heel bewust dit los lieten, zodat men hen de info niet langer kon ontfutselen. Dat is een heel pijnlijke scheiding geweest. De priesters die dit bewust loslieten en volledig in de menselijke rol over gingen voelen heden ten dag nog een diep heimwee naar hoe het ooit was en kunnen hun rol van menszijn maar moeilijk accepteren. Schrijnende littekens liggen over dit alles heen. Daarom wordt het hoog tijd dat het evenwicht in dit alles hersteld wordt. De tijd is er rijp voor dat velen hun oude priesterlichtkleed weer aantrekken en de kracht van het kristalnetwerk omhoog halen uit de diepste herinnering van het aardebewustzijn.
Of dat degene die toen kristallen gestolen hebben hen terug geven aan de rechtmatige eigenaars. Zij dragen deze krachten nu al zo lang met zich mee en zij zijn er doodziek van geworden. Zij vergiftigen zichzelf leven na leven, omdat zij niet om kunnen gaan met de kracht van het energielichaam in dit kristal. Het holt hun psychische en lichamelijke gezondheid uit. Vooral nu, in deze tijd, waarin de oproep uitgegaan is om priesters en kristallen weer met elkaar te verbinden.
Zij mogen niet langer in het bezit blijven van deze materie. Staan zij dit niet af dan ondergaan ze enorme innerlijke kwellingen. Het energielichaam in het kristal wordt nl sterker naarmate het dichter bij zijn eigenaar komt. En deze kracht is niet te hanteren voor onbevoegden.
Sommige priesters konden – met een speciale kristallen staf – de energiestromen uit de kosmos "plukken ". Ook daar ging een heel ritueel aan vooraf. Ze gingen dagenlang in meditatie en zochten bewust contact met andere lichtstelsels. Ze kregen langs de innerlijke weg te horen waar de energiestralen voor bedoeld waren En hoe zij gebruikt konden worden. Op het moment zelf, stonden zij in het midden van de ruimte en riepen zij de "goden" aan om deze stromen te sturen.
Zij vingen hen op, stuurden hen door naar de 12 priesters met de borstschilden en daarin werden dan de coderingen voor de komende tijd gelegd. De straal van de maand werd geactiveerd in het lichtlichaam van de kristallen op het borstschild. Alle kristallen werkten dan mee om die ene straal om te zetten in de juiste patronen. Je zou kunnen zeggen dat via de kristallen elk lichtstelsel mee werkte om deze trillingen te vertalen naar de juiste taal. Daarom konden de 12 kristallen niet los van elkaar gezien worden. Ze hadden onderling een bijzondere, uitgebalanceerde werking op elkaar. Als je èèn kristal uit de rij haalde, was het evenwicht zoek. De 12 priesters zetten deze trillingen om in begrijpelijke aardse coderingen..een soort van morsetaal, maar dan veel ingewikkelder. Dat duurde zeker 12 uren lang. Pas hierna werden de coderingen vrij gegeven en naar de priesters bij de pleinen gestuurd. Ook deze priesters droegen deze trillingen in hun borstschild dan weer 12 uur met zich mee, voordat zij hen prijsgaven aan de anderen. De kristallen in dit schild waren al meer een mengeling van aarde en kosmische energieën. Ook weer een zeer ingenieus uitgedacht systeem, waarbij het vooral ging om evenwicht en het juiste gebruik.
Voor het onderhoud van dit alles zorgde men met elkaar. Een ieder naar vermogen. Men reinigde de omgeving voortdurend met kristallen en licht. Alle wegen, ook die van het labyrint waren gemarkeerd met edelstenen. Vloeibaar kosmisch licht, dat door de priesters werd uitgekristalliseerd in mooie vormen. Door aan energie te denken en dit op de handpalmen te materialiseren werden de kristallen gevormd en voor vele doeleinden ingezet. Je kan dus stellen dat alles in en rondom de complexen met hart en ziel was opgebouwd. Het kwam uit de diepste kern van ieder levend wezen en men voelde zich daar samen verantwoordelijk voor. Een ieder droeg letterlijk zijn "steentje" bij op de manier die voor deze persoon hanteerbaar was.
De vrede zij met u tot in lengte van dagen.
