Het is weer de tijd van het jaar dat de Venusstraal actief is, Heel fijn en in deze tijd zo nodig. Het roze gouden licht van de Venusstraal dringt ieder jaar dieper door in ons bewustzijn.
En er is goed nieuws. De Venus bronnen zijn weer toegankelijk gemaakt. In deze atmosfeer kom je op uitnodiging van de engelen van de roze straal. Het is een prachtig gebied. Schitterende tuinen zijn er, waar je helemaal weg kunt dromen onder de roze bloesembomen. Het is daar altijd lente en de heerlijke geuren van de bloesems dringen diep door tot in je ziel. Het maakt uit de diepste kern van je bewustzijn dezelfde geuren vrij. Zij omgeven je daardoor met een subtiel parfum van geurend licht. Het is de liefde die je ruikt. Geurende liefde. Zo lang diep opgeslagen in je diepste celkernen. En nu wordt deze geur weer vrijgemaakt. Het is mogelijk om in deze tuinen te komen tijdens je leven op aarde zelf. ‘S nachts als je slaapt kan je naar de tuinen gaan en een bad nemen in de Venusbronnen. Je zal gelokt worden door de heerlijke geuren en je etherisch lichaam zal zich als vanzelf die kant uit bewegen. Hoe dichter je bij deze tuinen komt hoe ijler je wordt van substantie. Je lost als het ware een beetje op. Zodat je in de atmosfeer van deze schitterende wereld past. Door een roze-gouden mist kom je dan in de tuinen zelf aan. Je zweeft over lichtende paadjes. De keitjes die op de paadjes uitgestrooid zijn voel je niet, het zijn roze pareltjes van licht die een zachte gloed onder je voeten veroorzaken.
Je kan met je rug tegen een boom aan gaan zitten. De bloeiende bloesemtakken zullen zich om je heen sluiten en het zal lijken alsof je in een prieeltje zit. Helemaal alleen met de geuren van de boom. De geuren verbinden zich met je aura en worden zichtbaar als een roze gouden gloed. Het is werkelijk schitterend en zoet, zonder zoetelijk te worden. Het is gewoon schitterend. De geuren werken in op je gedachtes en kalmeren de geest.
Er zijn baden in deze tuinen, gekoppeld aan zuivere bronnen. Het water is warm en liefdevol en zingt als het ware. Als je er in zakt omarmt het water je lichaam en geest en het zingt een koesterend lied van welkom. Nog nooit heb je jezelf zo welkom gevoeld ergens. Het zingende water geurt van de bloesemblaadjes die erin zijn gestrooid. Je verliest alle besef van tijd en ruimte als je in de baden zit. Je geest wordt werkelijk vrijgemaakt van zorgen.
Het is heel bijzonder dat de Venuswezens deze bronnen toegankelijk maken voor ons mensen op aarde. Het is van hun kant uit werkelijk een gebaar van onvoorwaardelijke liefde. Men weet dat wij het nodig hebben. Omdat we in een tijd leven die doordrenkt is van angsten en pijn. De echo van deze bronnen ligt ergens in je hart opgeslagen. Het zal de zuivere toon van je hart zijn die je naar deze tuinen gaat leiden. Anders kom je er niet binnen.
Ergens in de tuinen staat nl een zacht zingende rozenboom die ooit door jou gepland is. En die zich verbonden heeft met jouw wezen. Die boom is het die de zielenkwaliteit van je bewustzijn doorstraalt en van binnen uit verlicht. Het zaad van deze boom ligt in je energetisch hart. Het wordt tijd dat de Venusbloemen gaan bloeien, dat de rozenknoppen zich openen en dat deze zoete geur meegenomen gaat worden naar de aarde. Waar ze alle pijn en frustratie kan omstralen met liefde en hoop. Alle angsten kan kalmeren.
Is het niet prachtig te weten dat duizenden zielen in deze tuinen gaan vertoeven. Dat hun ziel zal samensmelten met de bloesembomen en dat deze energie vanuit hun kern zal oplichten in de wereld.
Het Venuszaad is niet dood, het leeft, diep binnen in ons wezen. Het houdt ons met wortels van liefde vast in de tijd. Zodat we niet verdorren en uitdrogen en de weg naar ons hart kwijt raken.
Zo kunnen we ons lichtlichaam opladen met deze energie. Als we terug gaan naar de waakwereld zal ons hart stralen als een lichtende bloem. Ons lichtlichaam straalt een rustige roze gouden gloed uit. De geur van dit licht zal de stank van angst en wanhoop aanraken, zodat deze oplossen. Meer en meer wordt de mens gebracht naar het punt van overgave.
Ik wens je toe dat je prachtige tijden gaat beleven, al dan niet bewust in de tuinen van Licht en Liefde.
En ik vraag je zo veel mogelijk licht mee te nemen naar de aarde. Zoveel als je wilt dragen in je hart en fijnstoffelijk lichtlichaam. Als je dan door de roze gouden mist terug glijdt naar je aardse lichaam zie je voor je hoe dit mistig, geurende energielichaam als rook in je wezen trekt. Je haalt diep adem en ziet dit lichaam in al je cellen samensmelten, oplossen en verbinden.
Gun het jezelf en de wereld maar. Het mag.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
