Nu de energie van Venus steeds meer geïnitieerd wordt in het wereldbewustzijn, ( lees hierover de laatste artikelen in de rubriek “ Venuslicht” bij de waarnemingen en vooral ook het stuk dat over de Tempel van Dendera gaat) wordt het collectief van dit bewustzijn steeds meer aangetrild op echtheid in al zijn waardes.
Vooral het verlies van hogere waardes is hierin een treffend aspect.
De Moeder die het leven schenkt is in al haar aspecten getroffen. Miljoenen zielen lijden aan baarmoederkoude.
De plaats waar het leven groeien mag is verkild en een koude kraamkamer geworden.
Dat is vreselijk.
Dat is een verlies op het heiligste aspect van het leven zelf.
De grootste ziekte waar onze planeet aan lijdt.
Nu de Venusstraal in het hart van ons bewustzijn weer samensmelt en zowel door vader kosmos als moeder aarde wordt erkend, gaan we eindelijk beginnen aan de nieuwe fase.
De fase van het geboorterecht.
Biljoenen zielen ter wereld moeten gerehabiliteerd worden in hun bestaansrecht.
Verloren zielen, verminkte zielen, weggeworpen zielen, misbruikte zielen, allen moeten zij hun verloren waardes terug krijgen.
En wij mensen op aarde vormen in de huidige tijd de poort waarin die overdracht van verloren waardes plaats gaat vinden.
Een heilige taak.
Een zware taak.
Want zoals het altijd gaat in deze wereld, daar waar het licht groeit voelt de duisternis zich geroepen om dit aan te vallen en te betwisten.
Dat wat zich achter de schermen manifesteert is nog niet zichtbaar om ons heen.
Het Venuslicht, de moederliefde, het bestaansrecht moet zich dwars door het gebroken hart van deze wereld heen gaan opbouwen.
Een kwetsbaar moment.
Er wordt om gestreden. In een laatste poging om de vrouw aan zich te onderwerpen zal het kwaad opstaan en zijn greep willen verstevigen.
En aangezien dit proces ook nog eens vanuit het Midden Oosten opstart begrijpt iedereen wat dit voor gevolgen zal hebben.
De Venustrillingen duwen de liefdeloosheid omhoog, die zich vervolgens uitwerkt in deze tijd.
Waarin wij opgeroepen worden om de gebroken straal in het heilig centrum van onze hartetempel te waarborgen.
Het is dan ook zeker niet zonder gevaar als ik in deze tijd afreis, juist naar de plaats waar de gebroken straal het meest voelbaar is geweest.
De antikrachten zijn al maanden op me aan het inwerken in een hevig ontmoedigingsbeleid.
Niet dat dit me tegenhoudt, zoals jullie in de waarnemingen van de Lucifercode hebben gelezen, moet ik mijn taak volbrengen.
Het Venuslicht MOET terugkeren in de BronVlam van de Heilige Tempels van weleer.
Daarom leggen de engelen een sluier van vergetelheid om mij heen.
Ik ga als doodgewone toerist. Tussen doodgewone mensen naar Egypte. Niet naar de Tempels, maar naar de rode zee. En verbind me van daaruit met de energie van de gouden stad en het witte Shamballa. Tijdens die reis, als mijn fysieke deel gewone aardse dingen doet, treedt mijn energetisch deel uit. Beide delen zijn middels gouden draden verbonden die voor anderen niet zichtbaar zijn. Via een portaal in de kosmos waar ik doorheen reis, bezoek ik dan de energetische blauwdrukken van de lichtsteden en Tempels. Een prachtige reis. Waarin ik op dat moment mezelf op aarde niet bewust afstem. Ter bescherming. Want een doodgewone toerist die luiert op het strand en gekkigheid verkoopt met anderen vormt geen gevaar. Sterker nog, in die periode werkt mijn bewustzijn als een magneet en trekt allerlei mensen aan die een praatje komen maken, hun gedachten komen uitwisselen. Allerlei nationaliteiten haken aan en we hebben met elkaar een heerlijke ( gouden ) tijd waarin de verbindingen prettig zijn en de energetische flitsen in een vrolijk feestje over en weer vliegen. Zo werken de engelen door mij heen in het aardeprogramma en in het hemelprogramma. Ik heb jullie al eerder verteld dat mijn leven zich afspeelt in meerdere dimensies tegelijk. Voor mij doodnormaal, voor anderen onbegrijpelijk.
Op energetisch niveau maak ik dan de inwijdingen mee die zich voltrekken op alle lagen. Dit jaar de indaling van de heilige geest, de vurige vlammen van Venuslicht die de taal van Liefde gaan spreken. Ik zal daar later op terug komen.
Het is de bedoeling dat de Venusvlam op alle niveaus zal branden als ik terugkeer. De integratie van hemel en aardeprogramma wordt dan een feit.
Die brandende fakkel neem ik mee naar Europa. Het is een vlam die zichzelf doorgeeft aan de wereld. Via hartetempels en baarmoederwarmte. Via Maria-Venus-Moederlicht wordt de energie van de liefde wedergeboren in het hart van deze tijd.
Ik ben hierin natuurlijk niet de enige. Dat weet ik maar al te goed. Gode zij geloofd. Want zo een vlam dragen in je eentje is niet haalbaar. Hoe sneller het licht van de Moedervlam zich zal verspreiden, hoe minder gevaar de lichtwerkers lopen. Want een brandend vuur is niet te stoppen en het heeft hierin geen zin meer om een enkele vlam dood te slaan en uit te doven.
Rondom dit traject hangt een ongelooflijk schild van bescherming, zodat een ieder die opgeroepen is/ wordt om de Moedervlam te dragen dit zonder gevaar kan doen.
Op dat moment is er op energetisch niveau een kritieke grens overschreden.
In de lichttempels om onze planeet heen wordt gebeden om dit alles goed te kunnen installeren. Alle dimensies, kosmische volkeren van welke tijd en aard dan ook werken hieraan mee.
Ongelooflijk.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
