Stel je voor dat als je je eigen hart zou kunnen binnen wandelen, dat je er een vlaggenstok zou kunnen plaatsen. Een witte stok, met een gouden knop.
Onderaan de voet van de mast zit nog een vlag verpakt. Die jij mag losmaken en open vouwen.
Je zal zien dat er een maat gemaakte vlag tevoorschijn komt. In de kleuren die passen bij jouw nieuwe trilling.
Je zal ervaren dat er woorden op staan en zo niet, schilder er hen dan op.
De woorden zijn “ Ik heb mijzelf oneindig lief”
Ze staan in het weefsel gedrukt, alsof het weefsel zelf hen geabsorbeerd heeft.
Ingeweven hartslicht, liefdeswoorden zonder einde.
Versier je vlag rustig en doeltreffend, of misschien heb je al zoveel nieuw gevoel naar jezelf ontwikkeld dat er al een kant en klare vlag op je wacht.
Begin dan rustig de vlag omhoog te hijsen naar de top.
Als dit lukt, ben je geslaagd. Geslaagd in het accepteren van jezelf zoals je NU bent.
Je bent zelfs bereid om van jezelf te houden zoals je NU bent.
Wat een feest, wat een overgave.
Als deze vlag wappert in de wind der verandering, loop je eventueel naar buiten, naar tuin of balkon.
Plant daar dezelfde vlag, groots en geweldig.
Laat in energieland zien, dat jouw harte- examenfeest gevierd wordt en dat jij met glans je eigen liefde hebt onderzocht, verfijnd en bezegeld.
Het is nodig dat dit zichtbaar is. Dat nodigt onbewust anderen uit om hetzelfde te doen.
Daarom starten we vandaag nog een energetische vlaggenmarathon.
We geven de trilling door.
Zonder einde.
Vanuit dit begin.
Het nieuwe hartenconcept is geboren.
Twijfel niet, aanvaard dit.
Onderzoek in liefde naar jezelf waar je nog kan fine tunen en afstemmen op hogere frequenties, zodat je meer en meer aansluit op het kloppende hart van het universum.
Laat de vlag maar wapperen.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Liefde heet.
