De afgelopen weken zijn een aaneenschakeling van ontmoetingen, aanrakingen , verschuivingen en verbindingen geweest.
Er is ongelooflijk veel aangeraakt in het wereldbewustzijn. Tot in de diepste lagen van Zijn.
Een aantal van deze aanrakingen wil ik jullie meegeven.
Ik kom weer uit in Jeruzalem. En wel specifiek bij de Klaagmuur.
Ik zie engelen boven deze muur zweven en zij vragen mij te luisteren. Meteen hoor ik dat de muur " praat". Hij jammert, klaagt, zingt en vibreert in een mistige omfloerste energie. Eeuwen oud is deze muur. Het is de enige muur die nog over is van de tweede tempel van Herodes. Hij bleef overeind staan na vele veldslagen als symbool van overwinning t.o.v. de andere partij.
Deze muur is dus wisselend in handen geweest van verschillende volkeren en geloven.
De muur heeft energetisch veel bloed geabsorbeerd. Van bloedende, lijdende, smekende harten die via deze muur hun noden kenbaar maakten aan de goden. De engelen tonen mij dat de muur verbonden is met gebedslijnen van deze planeet. Een raster van energiepatronen die op voortdurende basis smeekbeden de kosmos instuurt.
Ook tonen zij mij dat de tijd van smeken voorbij is. Onze oproep om hulp is tot ver in de kosmos gehoord, er wordt voortdurend op gereageerd. De energie die van de gebedslijnen afkomt is zwaar en hulpbehoevend. Dat mag stoppen. Ik zie engelen afdalen in de muur onder leiding van de engel Michael en Zadkiel.
Zij stralen om zich heen. Een leger van witte engelen volgt hen. Zij lopen heen en weer door de muur en raken alle patronen aan die er in verweven zijn geraakt. De muur bestaat energetisch uit meerdere dimensionale lagen. Naar gelang de intentie van de gebeden is er een dimensie geboren die aansluit op de behoefte. Ik zie bijv. een dimensie van jammerende op hun knieën kruipende, smekende zielen die zonder om zich heen te kijken zichzelf voortdurend op de grond werpen en huilend de godheid aanroepen. Zo zijn er vele varianten in deze smeekbedes en net zovele dimensies. De engelen gaan de dimensies binnen en raken de zielen aan. Zij roepen hen op om op te staan en niet langer als een dwaas over de grond te kruipen. Zij heffen hen op en nemen hen mee. Naar andere oorden waar zij in hun kracht worden gebracht. Zo wordt laag na laag de zware energie van de Klaagmuur weggehaald. Zijn functie als Klaagmuur houdt energetisch op te bestaan. In de plaats daarvan zie ik een gouden muur oprijzen ( in de toekomst) die bronlicht uitstraalt en door de muur heen de gebedslijnen instroomt als een gouden belofte van hoop en vervulling.
Zij vult de altaren in kerken, de doopvonts, de offerblokken in een omgekeerde beweging.
De Klaagmuur wordt de eerste muur die het nieuwe Jeruzalem op aarde kan enten.
Het is nog niet af. Pas in September bij de najaarszonnewende zal het klaar zijn.
Maar is het geen hoopvolle pracht?