In het artikel "De blauwdruk van het heilig hart" heb ik al beschreven hoe er in Israël, in de omgeving van de Tempelberg een download van energie plaats vindt die geschiedenis zal gaan schrijven.
Terwijl het hier op aarde de energie een warboel lijkt, gebeuren er achter de schermen positieve zaken.
Een van de zaken die ik kan beschrijven is dat zielen uit vele tijden op weg zijn naar het gouden Jeruzalem. ( Etherische plaats)
Boven op de Tempelberg wordt er nl een groot vuur gestookt.
Niet zichtbaar voor aardse ogen, maar toch wel erg dichtbij het aardse leven voltrekt zich een wonder.
Zoals we allemaal weten is er uit naam van een geloof, religie, kruis al veel leed geboren op de planeet.
Te veel mensen gebruiken het geloof als een wapen.
Zij maken een lijdensweg, een kruisweg van iets dat ongelooflijk mooi mag zijn.
Geen enkel geloof dat vanuit het licht geboren wordt legt beperkingen op.
Of stelt zich met machtsvertoon op.
Geloof dat onderwerpt is uit mensenillusie geboren, en niet vanuit de Bron geïnitieerd.
Dat voelen velen onbewust toch wel aan.
Men is er ook klaar mee.
Zoveel strijd, zoveel oorlog, zoveel pijn alleen omdat men vanuit een bepaald geloof spreken zou, is Onwaarheid.
Daarom is het tijd om kruisen te gaan verbranden.
Boven op de Tempelberg.
In het etherisch veld tussen het aardse en het etherische Jeruzalem in.
Langs de astrale wegen reizen vele pelgrims.
Zij dragen allemaal een kruis met zich mee, in vele varianten en groottes.
Sommigen lopen moeilijk en zwaar, omdat hun lasten moeilijk en zwaar zijn.
Anderen lopen in blijde verwachting, hun ogen al gericht op het vuur.
Maar allemaal zullen zij uiteindelijk hun kruisen verbranden.
Een na een zullen de kruisen van alle tijden op het vuur worden gelegd.
Zij zullen tot as vergaan.
Duizenden zielen gaan deze kruisverbranding samen aan.
Vriend en vijand staan naast elkaar en kijken elkaar in de ogen.
In welk leven, in welke tijd, voor welk kruis hebben zij allen gestreden?
En vanuit welke staat van ZIJN?
Het is voorbij.
Broederschap wordt geboren.
In ieder geval hier.
Op deze heilige plaats.
Achter de schermen van het dagelijks bewustzijn voltrekt zich dit wonder.
De rook van het vuur kringelt hoog op naar de Bron.
De geur van het vuur verspreidt zich naar alle kanten.
Het ruikt als de zuiverste wierook.
Het bedekt alle pijn uit alle tijden met een welriekende laag van Liefde.
Brandstapels en offerplaatsen, bronnen en wateren, allen worden verbonden met de geur van het welriekende hout.
De wierook verdrijft de geur van pijn en angst, van verlies en diepe smarten.
Zodra het hout gaat branden komen de geuren vrij.
Uit de kern van alle soorten hout komt de geur van verbinding vrij.
Houten kruisen, uit bomen gesneden.
Metalen kruisen, brons, ijzer, koper, zilver en goud smelten weg.
Alles wordt in het vuur tot een Eenheid omgesmolten.
Van alles naar niets en niets wordt weer alles.
Een nieuwe tijd breekt aan.
Volkeren zullen zich verenigen.
Het heilige licht daalt neer in de harten van miljoenen zielen op aarde.
Hun kruisweg houdt op te bestaan.
Hun ogen zullen open gaan.
Hun harten zullen stalen.
Hun ogen zullen het licht zien en de liefde.
Misschien is er een deel van jouw wezen ook op weg naar het heilig vuur.
Als je dit ervaart, beklim dan de berg en gooi je kruisen op het vuur.
Doe dit met zoveel liefde, dat deze liefde de olie wordt die het vuur doet oplaaien.
Tot in de hoogste hemelen.
Als een opstijgend gebed.
Als hemelse wierook die op kringelt naar de Bron.
Als een smartlap die onderweg verandert in een jubellied.
Want wij zijn geboren uit het licht en zullen terug keren naar het licht.
Vrijwillig en zonder dwang.
Met in ons hart het heilig vaandel van de hemelse vrede verzegeld.
De mensheid laat de tijd van onderwerping achter zich.
En zal terugkeren naar de Eenheid.
En het is nu begonnen.
Vandaag.
Ik wens jullie de Vrede tot in Lengte van Dagen en groet jullie vanuit de bron die Eenheid heet.
