Nu zoveel mensen opschuiven in hun blauwdruk, moeten we bepaalde zaken onder ogen durven zien.
We moeten afscheid nemen.
Van zaken die ons heel lang vertrouwd zijn geweest.
Van mensen die nog niet op gelijke hoogte mee resoneren.
Van aspecten die ons niet langer dienen.
En zo moeten we ook een beetje afscheid nemen van ons zelf.
Want als we nu echt de zaken goed onder ogen zien, moeten we toegeven dat we niet meer zijn wie we waren.
Gelukkig maar.
We hebben hard aan onszelf gewerkt, aan de wereld gewerkt.
En ons oude zelf wordt liefdevol opgenomen in het Geheel.
Een stukje sterven, vervagen, oplossen.
Om opnieuw geboren te kunnen worden.
Schoon, onbezoedeld door oude ingewerkte patronen.
In dit leven heb je veel achter je moeten laten.
Je hebt geleerd om keuzes te maken.
Om dichter bij jezelf te kunnen komen.
En jouw echtheid, je liefde en waarheid te vinden.
Op een diepe laag heeft dit proces in ons een geweldige witwassing ondergaan.
Ziele-wit werkte in op kleinzieligheid.
Wit zocht het zwart. En bij de aanraking van het zwart met het wit, kwam er veel mist omhoog.
We dwaalden, we zochten, we wisten het soms niet meer.
Maar elke dag daalde het ziele-wit een beetje verder in ons af en zocht een aanhechtingspunt in ons diepste Zelf.
En dat is wat er Nu mag gebeuren.
Wit en zwart vinden elkaar in onze blauwdruk terug. In gelijkheid en harmonie.
De een moet niet sterker zijn dan het ander.
We beginnen opnieuw.
En mogen de kracht van het zwart gebruiken om de hogere waardes van wit licht te ankeren.
En dat doet zwart vanzelf.
Als het een meerwaarde aangeboden krijgt in welke vorm dan ook, dan maakt zwart er meer van.
Daarom was onze wereld ook zo laag in trilling geworden.
Zwart had zijn werk goed gedaan en de meerwaarde verankerd en versterkt, op aanvraag van het collectieve bewustzijn van onze planeet.
En nu komt het wit binnen. Zuiver, schoon wit, dat wereldwijd de hogere aspecten en waardes gaat versterken en dieper in het zwart verankeren.
Ook in ons. Het foute zwart wordt het nieuwe zwart, gebaseerd op onze positieve vermogens.
Je mag jouw zwart aanvullen met wit licht. En er op toezien dat jouw positieve waardes in zijn algemeenheid nu boven de 50% norm uitkomen.
Pas als je van binnen diep beseft hoe dat werkt, vallen zwart en wit in jou in gelijke waardes op hun plaats.
En beginnen zij samen te werken aan de opbouw van de nieuwe matrix, het nieuwe grid.
Dan weven zij in de diepte van ons bestaan een bodem, een platform voor nieuwe bestaansvoorwaarden.
Velen van ons weten dit bewust of onbewust.
En werken keihard mee om dit proces tot stand te brengen.
Met de nadruk op dat wat goed en mooi is te aanvaarden.
Daarom moeten we het oude zwart niet voeden met waardes die al lang achterhaald zijn.
We moeten het nieuwe zwart versterken met waardes die bij licht en liefde horen, bij schepping en creatie, bij de goddelijke vader en moeder.
Afscheid nemen is een feest.
Loslaten van alles wat waardeloos was en omruilen naar waardevol.
Met behulp van de verworven waardes in onszelf.
De 8-plus waardes.
De gouden schakels naar de toekomst.
De deuren staan wagenwijd open.
We gaan door de tunnel naar het licht.
Ieder op zijn eigen wijze, ieder door zijn eigen tunnel, ieder naar vermogen en kracht.
Maar dat alles en iedereen opschuift is een gegeven, een waarde die niet meer te stoppen valt.
Ik wens jullie een fijne integratietijd.
Een nieuw begin.
Schoon en helder.
En groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
