Na vele eeuwen van voorbereidend werk zijn we aangekomen op een belangrijk punt. De aarde staat universeel geschakeld aan zeer vele richtingen. De belangrijkste koppeling is nu langzaam maar zeker een feit aan het worden. We sluiten terug aan op het gouden zonnestelsel. Een historisch feit. Ooit is het allemaal begonnen met de energie die aangeleverd werd uit deze stroom. Toen de woorden "ER ZIJ LICHT" uitgesproken werden vanuit de Albron en de stroom van energie naar dit deel van het universum werd gericht, zijn er triljoenen levensdruppels van goudgele energie in beweging gebracht. Deze stroom was in staat om door het gehele universum te bewegen. Op zijn weg door de kosmos trok het magnetisch de deeltjes energie aan die nodig waren om een nieuw lichtstelsel te vormen. Ieder ander stelsel waar dan ook in de kosmos stond een deel van zijn energie af om – in verbinding met de sterk magnetische werking van het gouden licht – de bouwsteentjes aan te kunnen dragen voor het nieuwe organisme. Zo komt het dat de vorming van de aarde niet op zichzelf staat. Al het leven in het universum heeft zijn kracht er aan verbonden om dit energiestelsel te helpen creëren. Triljoenen, minuscuul kleine lichtdeeltjes in de meest veelzijdige kleuren en verbindingen hebben de elementen aangeleverd tot de vorming van onze aarde en het leven op die aarde. Allerlei scheikundige, levende deeltjes hebben zich met elkaar verenigd in de gouden stroom.
Totdat hij sterk genoeg was en door de energiepoort van ons lichtstelsel begon te stromen. Eerst alleen maar stroming. Een vuurwerk van energie en licht dat miljoenen jaren op de vorming heeft ingewerkt. De mogelijkheden heeft doorvoeld en de creatie op gang gebracht. Toen miljoenen jaren van creatie zelf. Nog geen leven zoals we dat nu kennen. Alleen maar omvormen van energie tot vuur,water,lucht,land. Zodat ieder element het juiste potentieel in zich op kon nemen om in verbinding met elkaar tot een geheel te kunnen komen. Het vuur was het eerste element. Het licht ( vuur) smolt verschillende elementen tot een geheel. Veranderde hen van samenstelling zodat het inpasbaar werd in elkaar en er een stoffelijk patroon gevormd kon worden. Toen deze elementen gevormd waren en over konden gaan in elkaar moest de enorme hitte afgekoeld worden. Het "water" werd geboren. Aangebracht vanuit een andere universele richting. Een zilveren stroom van energie die duizenden jaren neersloeg op het vuur om het te blussen. En het tot rust bracht. De miljoenen jaren van werking die daarna aanwezig zijn geweest hebben er toe geleid dat ieder scheikundig deeltje omgevormd kon worden tot potentieel nieuw leven. En het eerste dat gevormd werd was een zonnewijzer. Energetisch werd er begonnen met in dit lichtstelsel een soort van tijdsklok te vormen. Een uurwerk dat aansloot op alle kosmische richtingen en vanuit die richtingen verbonden bleef met de elementaire deeltjes die nodig waren om de vorming in beweging te houden. Zo gingen er weer miljoenen jaren voorbij. De zonnewijzer werd gevormd. Er vormden zich levensringen van goud licht. Steeds meer ringen. Gecentreerd om elkaar. Vanuit de kern kwamen stralen vrij, stralen die tot diep de kosmos in reikten. En al het universele leven aan konden raken. Via die stralen ( kanalen) werd er steeds nieuw licht aangevoerd en dit licht werd gebruikt om onze planeet te vormen. Een ingewikkeld proces. Via de kern van de zonnewijzer werd dit licht opgenomen en uitgestraald naar alle richtingen. Er vormden zich prachtige kristallen in de kern en in de stralen. Kristallen die gevuld werden met heldere energie. In de gouden gloed van de zonnewijzer begon het kristallicht te ontwaken. Gewoon een chemisch proces. Veroorzaakt door het vuur in de zonnewijzer. Het zette nl de kosmische deeltjes om tot stofdeeltjes. En de mogelijkheden werden zichtbaar in de kristallen. Deze kristallen bleven zich vormen. Vanuit de zonnewijzer ging zich een netwerk vormen. Een draagvlak. Zodat alles wat in de toekomst gevormd zou worden door dit netwerk gedragen kon worden. Miljoenen fijne energielijntjes splitsten zich uit. Eerst in de vuurgloed. Het kristallicht kwam er door heen in een later stadium. Deze fijne lijntjes waren in staat de bouwstoffen die nodig waren om te scheppen te vervoeren. Zij zijn de energetische lichtaderen van onze wereld. Men schiep in eerste instantie vanuit dit kernpunt onze wereld in een gouden/kristallen vorm. Toen dat klaar was en deze planeet in al zijn schittering aanwezig was kwamen de draken. Alleen zij waren nl in staat om in de extreme temperaturen te werken die er op dat moment op aarde heersten. Er was nog geen land, alleen vuur en water. Gouden zonnegloed en kristallen stromen. Het waren gevleugelde wezens die enorme afstanden konden overbruggen en in konden werken op het ontsluiten van de kristallen energie. Vanuit ieder kristal moest nl het juiste potentieel losgemaakt worden.( Van oudsher zijn de draken verbonden met deze kristallen en "bewaken" zij de krachten die er in sluimeren. Het zijn zeer hoogstaande zielen. Engelen, in een andere gedaante. Vormingsengelen.) Schitterend van kleur waren zij. Diepe fluorescerende kleuren straalden zij uit. Zij verbonden het kosmisch leven met het aardse leven. Vlogen niet aflatend heen weer tussen andere lichtstelsels en de aarde en zorgden er voor dat alle stromen in de juiste banen werden geleid. Zij konden werken vanuit het kosmisch geheugen. Zij wisten welk potentieel er in de kristallen verborgen lag en werkten met trillingen op dit potentieel in. Via de zonnekern in het centrum werden die trillingen dan gesmeed en bewerkt. En via het energienetwerk verder gestuurd.
Voordat de aarde gevormd werd, was er al een plan aanwezig. Het universele leven had dit plan met elkaar gevormd. Dit plan was ingebouwd in de werking en via die werking begonnen zich langzaam maar zeker de organismes te vormen. Al het leven op aarde is geboren uit de gouden zonnekern en de kristallen stromen. In iedere levensvorm is dit nog steeds (soms bijna onzichtbaar) aanwezig.
De zonnewijzer bleef verbonden met ieder levend wezen. In ieder levend wezen is de kosmische verbinding daardoor een feit. Alsof we allemaal fijne radertjes zijn van een enorme klok. Die perfect op elkaar afgestemd zijn en gelijkgestemd mee bewegen op de universele tijdsstromen. Doordat al het levende weefsel in origine zo perfect via deze tijdsschakelaar verbonden was, was er een onuitgesproken affiniteit. Men bewoog mee met de tijdsstromen en leefde in het gouden licht. In het paradijs. Men bewoog niet tegen elkaar in. Men was in harmonie afgestemd op elkaar en dacht niet eens na over tegenwerken. Deze energie was er nl niet. Er was meewerkingskracht. Geen tegenwerkingskracht. Om tot vormkracht te kunnen komen, is het belangrijk dat alles resoneert in de juiste verbindingen. Alleen zo kun je tot creatie komen op een vanzelfsprekende manier. En miljoenen jaren is dit ook zo gebleven. Pas in een veel later stadium ging het fout.
Maar ik wil in dit verhaal even blijven bij de kracht van de zonnewijzer. Door allerlei oorzaken is de verbinding vanuit de kern van de zonnewijzer verbroken. Het scheppingslicht kon niet vrijuit meer stromen. De schepping zelf kon niet goed gevoed worden vanuit de kosmos. In een nog later stadium is de belangrijkste verbinding ( die naar het gouden zonnestelsel) zelfs helemaal verbroken. De zonnewijzer ging zo goed als verloren en raakte steeds meer gevangen in de stoffelijke materie. De energetische kracht er van viel steeds meer weg. De zonnewijzer zelf werd een vergeten herinnerring. Die herinnering kun je nog terug vinden in de geschiedenis van onze aarde. Tot in een heel ver stadium bleef de zgn. zonnegod vereerd worden in allerlei culturen. Terwijl het toen al niet om de zonnegod ging, maar om de ziel ( Logos) van de aarde zelf. De ziel van de mens zelf. De aarde zakte af naar een dieptepunt en werd letterlijk steeds donkerder.
Na eeuwen van kei en keihard werken zijn we er echter in geslaagd door de duistere lagen rondom de zonnekern heen te breken. Dat is een enorm proces geweest. Uit wanhoop geboren. Omdat de kostbare waarde van ons lichtstelsel verloren dreigde te gaan.
Nu begint hij weer te schitteren. Zijn straling komt los. De kern komt tot leven. Niet in de laatste plaats dankzij het harde werken van de draken. Al geruime tijd zijn zij bezig de energetische kanalen vrij te maken. Nu alle materie wat losser komt te staan, dankzij het vele lichtwerk van de mens zelf, kunnen de draken de tunnels vrijmaken en de vervuilde rommel er uit gooien. Zij graven zich als het ware een weg naar het zonnehart van de aarde. En gooien alle dichtgeslibde gangen open.
BEVRIJDING. Want als het zonnezielshart van de aarde weer kan gaan stralen, kunnen we verder werken aan het evolutieplan.
Dankzij het feit dat vorig jaar de verbinding naar de Siriussluis geopend is, kan de doorstart plaats vinden. De kosmos sluit weer aan. De zonnepoort is heropend en er kunnen weer nieuwe verbindingen doorgegeven worden die via het hart van de zonnewijzer verplaats kunnen worden.
Het leven op aarde is van oudsher verbonden met deze zonnekern. Doordat de kern ontwaakt, ontwaken ook de zonneharten in het geheugen van vele zielen. Ook zij zullen zich hun opdracht gaan herinneren. Hun zonneziel zal tot leven komen. Het zal lichter worden in hun harten en levens. En met elkaar zullen zij er voor gaan zorgen dat de duisternis zich terug gaat trekken. Wat op energetisch niveau al een feit is, zal zich op aards niveau nog uit moeten drukken. Nu zijn er nog vele netwerken en levenscirkels van donker licht. Laag afgestemde trillingen die zich magnetisch tot elkaar aangetrokken voelen en met elkaar mee resoneren en elkaar versterken. Maar hoe meer zielen zich op hartsniveau met de zonneziel verbinden en de leven brengende energie door hun aderen laten stromen, hoe sneller de duisternis zich terug zal trekken. En langzaam maar zeker zal iedereen zich zijn goddelijke afstemming gaat herinneren. We zijn gouden kristalwezens. Geboren uit het gouden netwerk van de kristallen zon. Ontstaan uit het kristalnetwerk van de gouden zon. Wat prachtig om dit weer te mogen weten. Wat mooi om dit alles te helpen herstellen. Wat fijn om weer in het uurwerk van de kosmos mee te draaien. Je voelt de innerlijke beweging op gang komen als je dit leest. Je Ikbenpunt straalt als een gouden zon. In het bekken ontsluit zich een kristallen ring. Deze draait om de gouden zon heen. Ze werken op elkaar in. Ze verbinden kosmos en aarde. De symbolen die in de ring gegraveerd staan, vertegenwoordigen vele sterrenstanden, planetaire richtingen, kosmische stromen. Diezelfde ring is zichtbaar rondom het hart van de grote zonnewijzer. Gevuld met miljoenen tekens en symbolen. Inscripties van hoop en vooruitgang. Maar bovenal verbinding. Met de kosmos, met het licht, met jezelf.
De zonnewijzer zelf zal zijn stralen weer uitstrekken…naar al het aardse leven. Ook naar jou. Via dit leven naar de kosmos. En de kosmos zal antwoorden. In een gouden gloed. De zonneademhaling komt op gang. De uitwisseling wordt een feit.
Probeer de verbinding actief te voelen. Je gouden zonnewijzer komt op gang. Je kristallen uurwerk begint te draaien. Je kosmische klok gaat werken. Je straalt weer.
