Op een dag werd Het Gouden Oog van Vader Zon wakker. Hij besefte dat hij op zijn eigen manier in zijn dromen HET LICHT HAD GEZIEN. Hij wekte het Goddelijke Moeder Hart die in de kern van zijn wezen woont en vroeg of aan haar hetzelfde visioen was getoond. Moeder Hart sprak: "Lieve vader, IK BEN ontstaan uit de diepste kern van je bestaan, hoe zou dat niet het geval kunnen zijn."
Vader zei: "Ik voel de noodzaak om nieuw leven te creëren, doe je mee?" Moeder antwoordde: "Liefste, we ZIJN HET NIEUWE LEVEN, wat zou er nog meer te wensen zijn? Iedere dag vernieuwen we ons Zelf en breiden we ons in alle richtingen uit; wat valt er nog meer te willen?"
"Nou," sprak Vader Zon," het is wel grappig denk ik, maar ik voel een ongelofelijke behoefte om te exploderen, om in een ontelbaar aantal stukken stralende, gouden energie uit te barsten om mezelf in VREUGDE over het universum te verspreiden. Maar als ik dat ga doen, heb ik je toestemming nodig, want elke splinter moet geladen worden met de partikels van je onvoorwaardelijke liefde. Je kunt niet leven door de stralen van de zon alleen, vind je niet, liefste?"
"Maar dan, ware liefde van mijn hart, in welke richting voel je die behoefte om uit te barsten?" Vader Zon fluisterde dat hij de noodzaak voelde om in elke richting te exploderen, in welke ongelimiteerde richtingen dan ook. "Het is sterker dan ikzelf, ik voel zulk een krachtige overvloed van schepping in mijn hart, dat er meer in dit universum moet zijn dan alleen jij en ik. Sorry lieve, ik hou erg veel van je, maar ik voel nu eenmaal die buitengewoon sterke behoefte om onze LIEFDE door het LEVEN te vermenigvuldigen."
"WIJ ZIJN HET LEVEN, vergeet dat niet," sprak Moeder Hart.
"Ja, ja ik weet het," mompelde Vader Zon. (In een later stadium van de schepping zou er een tijd komen dat een dergelijke gedachte zou betekenen: "VROUWEN!!!")
Welnu, om een lang verhaal kort te maken, en geloof me ik kan een heel boek over dit perspectief schrijven, HET Gebeurde. De geboorte vond plaats. Vader en Moeder voegden hun energie samen; dieper en dieper. Ze gingen zo diep in elkaar op, dat zij werden overweldigd door hun eigen gevoelens voor elkaar, zodat ze puur en zuiver in LIEFDE uitbarstten.
Ze explodeerden en werden de BIG BANG. Alle deeltjes werden in het universum uitgestrooid. Ze bewogen in alle richtingen, de wens van de Goddelijke Vader volgend.
"Oh MIJN GOD," dacht moeder Heart vaak: "Waarom hou ik toch zoveel van JOU. LIEFDE is de enige reden waarom ik door het Universum moet reizen om nieuw leven uit onszelf te creëren. Typisch iets voor een man om hier op uit te zijn. Hij is een schat hoor, maar wie moet weer het werk doen? Ik dus. Hoewel hij ALLES is, is hij beslist niet in staat om ALLES tegelijk te doen. ALLES komt dus weer op mij neer. (dat is wat wij vrouwen graag denken, en ja ik spreek deze gedachte niet tegen. (GRIJNS)
Vooruit meid, je sprak HET A woord uit; er ligt een hele alfabetische lijst op je te wachten om door te werken; GA ER DUS VOOR!"
En de creatie van alle leven, DIEPGAANDE LIEFDE, verbonden met de gedachte van De Bron van de Zon, begon overal waar hij/zij kwam, leven te Creëren. Ze luisterden naar diepe wensen, hoorden stille stemmen. Bevielen van elke mogelijke vorm van leven. Nu het spel gespeeld werd, werd het spel ook werkelijk gespeeld! Het moest met ongeschreven regels worden gespeeld.
Maar wanneer het Leven zichzelf baart, kan het proces niet worden gestopt. Ieder deeltje vermenigvuldigt of kopieert zichzelf en creëert nieuwe mogelijkheden. Als de Poort van de Schepping openbarst, kan het nooit meer worden gesloten, dat is nu eenmaal de moeilijkheid.
Heeft Vader Zon spijt van zijn beslissing? Hoe zou hij kunnen? Alles is bekend in het hart van Vader God; wat linksom ging kan rechtsom gaan, en vice versa. Heeft Moeder Hart spijt van deze beslissing? Hoe zou ze kunnen? Ze IS onvoorwaardelijke Liefde. Liefde betreurt niets, liefde schept alles wat we willen dat er IS.
Het gaat hier niet om Vader Zon of Moeder Hart. Het gaat over de toestand van het leven WAARIN we ons nu bevinden. Wat gaan WIJ doen met het licht van de Gouden Zon, het Roze Hart? Exploderen we verder en verder in wijdsheid, of zullen we de energie in het hart centreren? Waar het zal uitgroeien tot een veld van bloeiende energieën, terwijl ze hun Bloemen van het Leven ontvouwen?
Het gaat niet om het uitbreiden alleen…, in dit programma zijn we allemaal met elkaar verbonden. Het gaat over in welke richting we willen uitbreiden.
Het gaat ook over het vinden van een vorm van evenwicht in ons eigen hart zodat de energieën in een positieve richting kunnen samensmelten. Dat is waarom we hier zijn. Wij ZIJN de Zonnekinderen. Wij zijn de nakomelingen van Vader Zon en Moeder Hart. Zullen we opgroeien of de behoefte voelen om voor de rest van ons leven kind te blijven? Ik weet het antwoord wel. Ik wil geen kind blijven, voor geen miljoen jaar. Ik wil opgroeien en recht staan in het licht van de Vader en de Moeder om ze te laten zien dat we in staat zijn een prachtig land van liefde en Gouden Zon Licht te creëren. Zodat zelfs De Vader en De Moeder tenslotte zullen zeggen… uh, wat ze dan ook zullen kunnen zeggen. Persoonlijk hoop ik dat ze sprakeloos zullen zijn door de aanblik van alle pracht en praal.
Is dat uiteindelijk niet precies waar we allemaal naar streven? Allemaal willen we aan dit verhaal een happy end geven. We tonen De Vader en Moeder in de kern van onze cellen, in de bron van ons hart, dat we een wereld creëren die iedereen uiteindelijk de adem zal benemen. Net als in het echte leven, waar we graag aan onze ouders laten zien waartoe we in staat zijn, en zo vaak hun goedkeuring helemaal niet kregen. Dat maakte ons des te meer onverzettelijk om onze doelen toch te bereiken. Kun je, je de glimlach voorstellen op het gelaat van Vader God en de traan in de ogen van Moeder Hart, door diep vanbinnen te voelen dat dit het enige doel is wat ze voor ogen hadden?
We naderen de grenzen van een nieuw tijdperk. Met gelach en hoop in ons hart steken we de regenboogbrug over van heraansluiting op een nieuwe vorm van zich uitbreidende wijdsheid.
Hoe zul je over deze brug komen? Met modder aan je voeten? Bepaald niet, de brug zal je niet kunnen dragen, je zult erdoor zakken.
Dans over de brug en laat je voeten de grond niet raken. Wordt lichthartig en vol van liefde, zie het zelfs niet als een brug. Je arriveert aan de andere kant van de brug gewoon door je verlangen om daar te ZIJN.
Dat doen we zonder ons te realiseren dat onze beide goddelijke ouders op ons wachten – in een wereld van warme gouden en eindeloze roze hartenliefde – en ons omhelzen in het centrum van ons Zìjn, om samen aan dit project te werken.
Oké Mensen, dit is het einde van een verhaal dat nooit eindigt.
Doe je met mij mee om het paradijs op aarde te creëren of op zijn minst het rasterwerk van energie te vernieuwen?
Ben je bereid over de Regenboog Brug te dansen, omgeven door een zwerm gelukkige gedachten in de vorm van vlinders?
Die flitsen van regenboogstralen in elke richting verspreiden?
Om zonnestralen met je hart op te vangen?
Rond te wervelen in schitterende bewegingen?
Gewoon door de echte innerlijke JIJ te omarmen die Verrukking wordt genoemd?
Stel jezelf in deze positie voor. Ik ben ervan overtuigd dat het een glimlach op je gezicht zal toveren, en ook hoop in je hart.
Ik ontmoet je daar….
