Een oefening om het zelfbewustzijn te versterken.
Stel jezelf voor dat je zielezelf ontwaakt in de thymus, het hoger hartchakra in het borstbeen. Zij/hij is een stralende gestalte, gekleed in prachtige klederen. De ogen stralen, het hoofd is recht en de rug ook. Om de verbinding met de milt, waarin het zelfrespect/de eigenwaarde zetelt te herstellen doe je het volgende.
Stel je voor dat er een prachtige trap loopt van de thymus naar de milt ( links, bovenin de zonnevlecht) . De gestalte begint fier en doortastend de trap af te dalen. Bij elke aanraking met een tree, begint deze te stralen. Het licht gaat aan, de muziek speelt. Het wordt een afdaling in glamoureuze waardigheid. Niets weerhoudt je, je daalt af en zorgt dat alles wat jouw licht overschaduwen kan van de trap geveegd wordt.
Je nadert langzaam de poort van de milt, als je dichterbij komt zwaait deze poort open en je stapt het podium van je zelfwaarde op. Je armen wijd uitgestrekt in een “ Hallelujah” gebaar.
Daar sta je dan, op het podium van het leven. Je ontwaakt in je waarde en durft zelfs de gordijnen om het podium heen te openen.
Je kijkt naar beneden de zaal in. Daar diep in je 2e chakra zit publiek. Ook dat ben je zelf. Je ziet dat jouw publieksdeel geroerd is door je verschijning. Het begint te roepen en te zwaaien, met spandoeken te zwaaien, op toeters te blazen, kortom je wordt grandioos verwelkomd door jezelf.
Het aanmoedigingsbeleid is begonnen.
Zodat je ontmoedigingsbeleid zich op heft.
Zodat deze energiebaan zich herstelt.
Zodat je moed krijgt om de codes van de verloren waardes om te zetten in gewonnen waardes.
Je staat daar, in de poort, op het podium, in het licht.
En dat licht begint door de miltbaan heen te stralen. Het straalt langs de zijkant van je borst, achterlangs naar het hart.
En daar ziet het allemaal ruimtes waarin jij je waardeloosheid zat te beklagen, bejammeren of juist te verheerlijken. Het ruimt alle achterkamers van zelfbeklag en eenzaamheid op. De bidkamertjes, jammerkamertjes en wanhoopsruimtes. Ze worden allemaal weg gestraald. De achterdeur van je hart wordt geopend, de energie wordt gezuiverd en er schiet vanuit je hart een stralende flits naar achteren je schouderblad in.
Eindelijk komt de pijn los, de energiebaan komt vrij en straalt weer verder door naar de thymus.
En ondertussen blijf je staan op het Podium van eigenwaarde, bejubeld door jezelf in het dankbare publiek. Je gooit rozen en kushanden in de rondte en je neemt je voor dat niemand, maar dan ook niemand jou meer van het toneel af krijgt. Want hier hoor je te staan. Het is het podium van je eigen leven. Je hebt hard gewerkt om er te kunnen staan. Laat je niet meer wegduwen of bekritiseren. Jouw hartswaardes zijn de moeite waard en niet langer een slaaf van oude emoties of oude patronen die in werking zijn gezet, ergens in je diepste herinnerringen.
Oefen dit, want als je het niet traint zal de diva in jou vervagen en weer achter het gordijn in de coulissen van het grauwe leven verdwijnen. Dat zou zonde zijn. Ga er op toe zien dat je steeds de blauwdruk van je eigen waardes stabiliseert, wat er ook gebeurt. Je hebt het nu in eigen handen.
Geniet van het applaus, het licht. Daar zal je alvleesklier, vlak achter de milt uiterst gelukkig van worden. Want in de alvleesklier zetelt de energie van het genieten. Die klier is zwaar ondervoed, deze moet op alle niveaus zijn waardes gaan herstellen. En een seintje gaan doorgeven naar de bijnieren om de stresslevels te neutraliseren.
Kortom..vanaf het moment dat je er in slaagt om de blauwdruk van eigenwaarde te “ bewaken” wordt je letterlijk een gelukkiger mens.
De zwakte in dat gebied heft zich op, de trillingen verhogen, je gezondheid neemt toe.
Het is de moeite waard.
Jij bent de moeite waard.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
