Wat heb je op je lever?

Wat heb je op je lever?

Laatst heb ik jullie een oefening gegeven die inwerkte op je gevoel van “ eigen waarde”. Het stuk waarin ik dit beschreef heet “ De Diva”.

Je daalde vanuit de thymus ( borstbeen) schuin  links af naar beneden, naar de miltpoort, om vervolgens schuin naar rechts af te dalen naar je Ikbenpunt, net onder de navel.

Als je deze oefening goed toegepast hebt, ben je toe aan de volgende stap.

We gaan vanuit het Ikbenpunt nu schuin omhoog naar de lever.

Je stelt je voor dat je een wandeling maakt door het bos naar boven toe en dat je in de verte een gouden poort ziet liggen. Het is heel moeilijk om die poort te bereiken. Het lijkt wel alsof er al maar meer onkruid groeit, naarmate je dichter bij die poort komt.

Toch wil je de poort vinden.

Er zit dus maar één ding op, je moet je kapmes/snoeischaar gebruiken om alle obstakels te verwijderen. Weet dat je altijd een gouden snoeischaar bij je draagt. Zodra je er aan denkt vormt deze zich en kun je hem gebruiken.

Het onkruid staat symbool voor alle emotionele processen en gevoelens die je door en voor de poort van de lever hebt laten groeien. Bij de leverpoort komen al deze onkruidranken tesamen. Vanuit alle richtingen, je hoofd, je organen, je bloed.

Naarmate je dichter bij de poort komt, en veel onkruid hebt gesnoeid ga je voorzichtig een gouden glans ontwaren.

Je ziet als het ware de helderheid glanzen, want achter de poort ligt een schone energie te wachten.

Je hakt en zaagt en zorgt er voor dat jouw poort naar het schone land vrijgemaakt wordt.

En je neemt je voor dat geen enkele emotie meer wortel mag schieten in jouw systeem.

Dan spreek je de verlossende woorden. : Ik ben vrij van zorgen”. Ook al geloof je het zelf nog niet, doe alsof je het gelooft, want deze woorden laten de grendels van de poort schieten en op magische wijze de poort open gaan.

Een heerlijk licht schiet naar buiten, het omspoelt je met zachte gloed en warmt je op.

Een golf van liefdevol, goudgeel licht tilt je op en haalt je door de poort naar binnen.

Het verheft je schuin omhoog terug naar de thymus en daar zet het je op beide voeten neer.

Op deze wijze ben je vanuit de thymus naar de milt, vanuit de milt naar de buik, vanuit de buik naar de lever en vervolgens weer terug naar de thymus gereisd.

Je hebt jezelf met de kracht van je eigen waardes gedotterd en gezuiverd. En in de thymus schijnt de zon.

De gouden zon van de nieuwe tijd, die jou omvat in (h)eerlijkheid.

Vanaf nu ga je eerlijk zijn en leven naar jouw waarheid. Je zegt geen nee als het ja moet zijn en andersom. Je verloochent jezelf niet meer. Je staat rechtop in jouw kracht. Onbevreesd en sterk. En je laat deze energie doorflitsen als in een achtbaan door dezelfde punten. Thymus/milt/buik/lever/thymus. Steeds weer. Zodat de goudgele energie van jouw stralende waarheid door deze punten heen flitst, zodat de energiebaan op zich gaat glanzen en stralen. Het vormt een beschermend schild van licht aan de voorkant. Wat handig is, want zo kan je met het schild van Uriel de toekomst in stappen en jouw waarheid gaan vormen. Je kunt de energie in deze omloop laten branden als een zacht vuur. Of je laat het hoger oplaaien als je jezelf betrapt op “ onkruidgedachten”. Natuurlijk moet je letten op je eigen valse patronen die onkruid dieper inzaaien. Word hierin je eigen meester. Wanneer je jezelf betrapt op  lage gedachtes die jouw emotieveld omlaag trekken en je lever aanzetten tot het maken van onkruidverdelgers, maak dan een “ plukbeweging” ter hoogte van je lever. En trek aan de lange wortels van deze diep ingesleten gevoelens. Stel je voor dat je een twijfelplantje wegplukt met wortels die zich door je hele systeem hebben uitgezaaid.

Ook angst en boosheid zaaien zichzelf wijds uit en vestigen zich door je totale ZIJN.

Ga aan het werk. Snoei, knip en pluk. Voel de wortels wegtrekken uit je lichaam. Je kan dit echt voelen. Vooral  als je dit toepast op het moment dat je de lage gedachtes toelaat. Zowel van jezelf als van anderen.

Zodra je niet denkt vanuit je essentie maak je valse waardes aan, die je doen krimpen. De diva zakt in, je aanmoedigingspunt valt stil, je (lever) emotiepoort trilt en schudt en deze energie komt vervolgens terug in je thymus, je waardes zakken alsmaar lager.

Je doet jezelf geen recht.

Ik daag je uit om dit ter herkennen en op deze wijze jezelf schoon te maken van valse waardes die als onkruid en ziekte door je totale bewustzijn zijn gegroeid.

Natuurlijk kun je ook leverondersteunende druppels of warmtepakkingen gebruiken om de lever hierbij te helpen.

Gebruik je thymus als filter , zeg bijv. in jezelf…doet het pijn of voelt het fijn?

En gebruik dit gevoel als leidraad voor je handelen.

Geen ja-maar en als en misschien ooit…..deze woorden laten het onkruid dat juist aan het ontkiemen is uitgroeien tot reuzenplanten.

Veel plezier met het blootleggen van jouw gouden zelf, het is geen opdracht, maar een spel. Lach, huppel en wees hierin niet te serieus, want ook de energie van perfectionisme maakt duizenden onkruidranken. Niets hoeft, alles kan. Het is zomaar een oefening in de tijd die jou terug brengt bij jouw eigen waardes.

Dat is toch iets om blij naar uit te kijken?

Verheug je en geniet…

Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.