De volgende oefening kan en mag je doen als je behoefte hebt aan troost en rust.
Moeder Maria heeft ons uitgenodigd het volgende te doen.
Stel je voor, dat er hoog in de hemel een prachtige tempel is. Transparant, overal koepels en ramen en in het midden van die tempel zit Maria op haar stralende troon van Licht.
Haar gezicht straalt van diepe goedheid en liefde en uit haar hart klinkt een prachtige toon.
De Toon van Koestering.
Deze Toon roept je op om naar haar toe te komen. Reik zo ver als je bewustzijn reiken kan en zie haar dan zitten. Jij staat voor haar en je groet. Je mag op haar schoot gaan zitten terwijl ze naar je glimlacht. Maria slaat haar mantel om je heen en je wordt helemaal opgenomen in de zachte gloed van haar licht. Dan begint ze zachtjes te neuriën. En ze wiegt jou in haar armen. Ze wiegt en ze wiegt en je gaat helemaal op in dit heerlijke gevoel. Je zinkt weg in haar armen en sluit je ogen. Even is er helemaal niets. Alleen Maria en jij en haar koesterende armen.
Dat geeft zo’n diepe voldoening dat je in slaap valt in haar armen en je een tijd lang helemaal wegzinkt in haar troostlied.
Je mag dit herhalen zo vaak als je wilt. Voor het slapen gaan is dit een heerlijke oefening om jezelf de diepe rust te gunnen die je zo hard nodig hebt.
En terwijl je op aards niveau in slaap valt word je gedurende de nacht door de godinmoeder verzorgt en gekoesterd.
Als je een diepe emotie hebt, die je erg dwars zit, stel je dan voor dat je de emotie in mensengedaante naar Maria stuurt. En leg deze op haar schoot. Hetzelfde proces als hierboven zal zich voltrekken zonder dat De Moeder harte-pijn lijdt door ons toedoen. Ze neemt de emotie op in haar armen, slaat haar blauwe mantel er om heen en begint deze te wiegen en te koesteren, terwijl ze een prachtig lied zingt of neuriet.
Haar harte-licht opent zich en doorstraalt het wezen van de emotie, tot in de diepste kern. En als de emotie totaal doorgelicht is glijdt deze vanzelf terug in jou, geheeld en warm.
Zelf kun je dit ook toepassen als je vindt dat iemand troost kan gebruiken. Stel je dan voor dat je licht van Moeder Maria ontvangt, waardoor haar blauwe mantel om je heen glijdt en je harte-licht zich in liefde opent. Neem de emotie, het kind, de persoon die je in gedachten hebt op schoot en begin deze net zo te wiegen als Maria voor jou doet.
Je kan hier een mooi muziekje bij op zetten en je helemaal overgeven aan het gevoel van uitstralende liefde en troost. Zo wordt jij getroost terwijl je anderen troost en kunnen we dit jaar met elkaar het Maria wiegelied zingen en neuriën.
Laten we afspreken dat dit wonderschone gebeuren zich door ons heen opent en dat het Maria wiegelied tot in alle ruimtes van de planeet door mag klinken, zodat we op de aller diepste niveaus de mensheid liefde en hoop kunnen bieden.
Het is niet moeilijk voor te stellen. Het is eenvoudig te doen. Jij en de moedergodin verstrengelt in het licht van de wedergeboorte. In hoopvolle verwachting. In koestering en zorg. Zo creëren we een tijd vacuüm, waarin duizenden zielen even kunnen wegglijden in een neutrale, stille stand van lichtende liefde. En scheppen we met elkaar de Tempel van Troost, die zich niet alleen in de hemelen bevindt, maar ook in ons hart. Door ons hart heen zenden we deze stralen de wereld in. We neuriën, we zingen en we wiegen. Dat is het. Meer niet.
Glimlach, zeg geen enkel woord.
Onuitgesproken geef je de wereld een groot geschenk.
Ik wens je een wonderschone Troosttijd en groet jullie vanuit de Bron die Liefde heet.
