Oefening voor de hersenbrug. (Thalamus)
De thalamus wordt meestal beschreven als het schakelstation naar de cortex. Zo treedt het dus op als filter voor de prikkels van buiten maar ook van binnen (je eigen lijf). Wat belangrijk is of waar de aandacht op is gericht, wordt uitgesorteerd en naar de cortex gestuurd, waar het in het geheugen wordt opgeslagen of doorgestuurd naar relevante gebieden (bijv de kleur van een bloem naar de visuele schors, of speldenprik naar de gevoelsschors). Alleen de geursignalen maken deze omweg niet. Ze gaan rechtstreeks naar het reukcentrum in de hersenschors. Dat zegt veel over het primair belang van geursignalen: eenmaal herkend (en geformatteerd) door de receptoren in de reukcellen, worden ze zonder omwegen naar de dichtstbijzijnde locatie gestuurd zodat de hersenen direct kunnen reageren in gevaarsituaties. De thalamus is tenslotte tevens een schakelstation tussen de grote hersenen en de kleine hersenen èn tussen de hypothalamus en de grote hersenen.
Nu we de oude blauwdruk gaan verlaten dienen bepaalde zaken ons niet meer. Onze oude hersenbrug staat op instorten. Energetisch dan natuurlijk. Dat spreekt vanzelf.
De oude overtuigingswaardes die er in zijn gegroeid hebben we niet langer nodig in de nieuwe blauwdruk. We mogen een nieuw opslaggeheugen gaan ontwikkelen. Dit geheugen zal al onze functies van binnenuit ook anders aansturen.
De nieuwe tijd start op met overtuigingen die niet langer gebaseerd zijn op oude zaken die ons niet voeden, maar onderdrukken.
Stel je voor dat je vanuit de jungle het vrije veld in rent. Je wilt doorlopen, maar dan sta je aan de rand van een ravijn. De enige manier om naar de overkant te komen is via een wankel, slingerend, oud planken touwladderachtig bruggetje.
Je bent eigenlijk al geruime tijd bezig om dit bruggetje over te steken, dus de stap naar de overkant is makkelijker dan je denkt. Kijk nog eens achterom en zie dat deze brug veel planken mist. Oude overtuigingen die al in het ravijn onder je gestort zijn. Dat is mooi. Dat maakt het je minder gemakkelijk om nog terug te kunnen keren. Neem een grote sprong. Naar de vaste grond. Pak uit je innerlijke voorraadkast een groot, lichtend kapmes en hak de touwen door die de brug met deze kant verbinden.
De brug klapt weg uit je blikveld.
Heel ver aan de overkant zie je figuurtjes springen en zwaaien in de hoop dat je hen opmerkt. Dat zijn je oude overtuigingen die vinden dat jij niet zonder hen verder kunt gaan. Negeer hen, zwaai en zet een enorme stap verder in het “ nieuwe land”. Waar niets zeker is en alles nog kan. Dit land kun je symbolisch “ Het land van vertrouwen” noemen. Omdat je alle gereedschap die nodig is om in dit land verder te gaan al bij je hebt, kan je dit land ook betreden. Gebruik makend van alle “tools” die je onbewust al opgeslagen hebt in je cel – bewustzijn, kom je op de energie van vertrouwen de juiste paden tegen.
Nu ben je los van de oude overzetter ( de Thalamus) en kan de nieuwe brug zich energetisch gaan ontwikkelen. De wit-gouden brug van bewustzijn. Die alleen dat ankeren wil wat jou dient in je vooruitgang. Niet gebaseerd op drama en pijn.
Wat een opluchting. Al weer een nieuw begin. Soms moet je de oefening herhalen, omdat de oude brug niet goed los gekapt was. Doe dit zonder een verbinding aan te gaan. Pak je kapmes en hak hem los.
Voila, dat is het.
Nu sta je werkelijk aan de poort van je nieuwe bewustzijnspad.
Ik wens je een goede reis.
