Nu de zonneziel van de planeet verbonden is en er diepgaande veranderingen op gang komen is het tijd voor Nelson Mandela om terug te keren naar het land van de Ziel. Zijn werk zit er op.
Bijna een eeuw lang is hij er in geslaagd om poortwachter te zijn voor het licht. En dat is lang.
Heel kenmerkend is zijn gevangenisnummer ten tijde dat hij vast zat op Robbeneiland, een eiland vlak voor Kaapstad, omdat hij in de apartheidstrijd een van de lastigste tegenstanders van het regime was. Zijn echte naam is Rolihlahla, in de taal van zijn stam. Wat letterlijklastpost betekent. Pas later ten tijde van de Engelse overheersing kreeg hij de naam Nelson toebedeeld. Waarschijnlijk vernoemd naar Horatio Nelson, de nonconformistische britse admiraal uit de 18e eeuw, die op zijn manier ook heel onafhankelijk leefde en wars was van de heersende normen en waarden. Mandela zelf weet niet waar de naam Nelson vandaan komt, maar voor mijn gevoel zit hier een overeenkomst in, een link. Het is zeker niet toevallig.
Terug naar zijn gevangennisnummer. Dat nummer is 46664. Let op de synchroniciteit in dit nummer betreffende het omkeren van de 666-code vorige maand.
Het getal 666 is omvat door twee vieren. Het getal 4 staat altijd voor engelenhulp. Hij is dus tijdens zijn gevangenistijd ( lees zijn hele leven) altijd omgeven geweest door de engelen.
Dat Nelson kwam in een tijd waarin de invloed op de 666-energie zo belangrijk was is zeker geen toeval.
Nu de binnenpoorten van Moeder Aarde geopend zijn en de Ra-kracht indaalt, houdt op den duur de macht van de 666-code op te bestaan. Althans, de negatieve invloed hiervan, zijnde onderdrukking en geweld op eigendom en materie. Zelfs op het recht “ MENS” te mogen zijn.
Het voert te ver om dat allemaal hier te bespreken, ik hoop dat jullie zelf wel weten wat ik bedoel.
De apartheid in onze systemen op welk niveau dan ook heeft zijn bestaansrecht verloren.
De engel Uriel brandt in op alles wat met omgekeerde machten te maken heeft vanuit het hart van de planeet ( lees, Uriel en het licht van gerechtigheid)
In ieder geval is het duidelijk dat zijn gevangeniscode gekraakt wordt en dat de vrijheid roept.
Op de dag dat de zonneziel indaalde heb ik mogen ervaren dat Nelson alle lichtwerkers bij zich riep. Hij vroeg ons om zijn ziel los te maken en op te dragen aan het licht. Dat is ook gebeurd. In een ongelooflijk proces van respect en beweging heb ik zijn ziel op zien stijgen naar de hemel. En we droegen hem met elkaar naar boven, alhoewel het eerder leek alsof zijn ziel ons meetrok naar omhoog. Ver boven de aardse turbulentie uit. We trokken netwerken en sluiers mee omhoog, die allemaal rafelden en scheurden. Zelfs in deze beweging zijn er oude tijdsnetwerken losgetrokken en gescheurd.
Toen we “ boven” de tijd hingen, hoorde ik hem opnieuw zijn Inauguratierede uitspreken, waarin hij ieder van ons opriep om in de kracht van ons licht te gaan staan en niet langer bang te zijn voor onze eigen krachten. Hij sprak tegen ons allen, terwijl het tegelijkertijd leek alsof hij ons daarin individueel sterkte. Ik heb heel duidelijk gehoord wat hij tegen mij persoonlijk uitsprak en was er diep door geraakt. Er is geen weg meer terug. Zijn geest neemt langzaam afscheid van deze tijd. Zijn lichaam zal sterven. Zijn zielekracht is echter ongekend aanwezig en zal nog eeuwen lang naklinken als een echo van bemoediging en kracht.
Zo kunnen we steeds weer voelen dat we ongezien altijd met elkaar verbonden zijn en dat iedere lichtwerker in zijn eigenheid de stukken tijd mee draagt die door de kracht van zijn of haar bestaan heen verandert mochten worden van binnen uit.
We staan allemaal apart, kennen elkaar nauwelijks op fysiek niveau, maar toch doen we overal en altijd, ieder op de eigen manier het werk dat gedaan MOET worden.
Niet omdat we dat Nu pas bedenken, maar omdat dit vastgelegd is in onze zielecodes. Nauwkeurig afgestemd op plaats en tijd.
Ieder naar vermogen en draagkracht.
En dat dit op fysiek niveau niet altijd makkelijk is, is zonder meer duidelijk.
Nelson neemt ook een deel van onze apartheid mee, onze kleinheid en eenzaamheid.
Wat een geschenk.
We mogen en kunnen groeien in de kracht van de tijd, omdat het licht in ons woont. De Ra-kracht daalt werkelijk in en we mogen laten zien en voelen dat we werkelijk kunnen stralen als de zon zelf.
Ieder apart en toch samen bouwen we de zielzon van de nieuwe tijd op.
Dank je wel Nelson, Rolihlahla, Mandela. Het woord Mandala krijgt door jou een heel andere betekenis. De cirkels zijn rond. Jouw Mandala van kracht staat voor altijd in ons hart gegrift. Niets is toeval. De Mandala van Vrijheid van leven staat overeind en we zullen allemaal een stukje er van meedragen en initiëren in de nieuwe tijd.
Vaarwel broeder, tot gauw weerziens.
Je hebt aan de tak van de levensboom getrokken( ook een betekenis van zijn eigen naam), de boom heeft geschud en getrild.
De nieuwe stamboom staat klaar.
In liefde en oprechtheid, dank voor jouw aanwezigheid in deze ongelooflijke tijd.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
