Daar gaan we dan, we zijn er door heen, we varen nu de grote kosmische zee weer in. Bij wijze van spreken.
Hard gewerkt, lang naar uitgekeken en nu is het zo ver. We staan werkelijk aan het begin van een heel nieuw tijdperk. De oude machten schudden en trillen, ze willen tegen beter weten in nog even vast houden aan de oude patronen. Ogenschijnlijk lijkt dit hen te lukken. Maar dat is niet waar. Evolutie is log. Dat wat we vandaag scheppen is niet direct morgen zichtbaar. Die nieuwe morgen voelen we alleen nog diep in onszelf. Het is een weten, een krachtige draad van verbinding die door alle energiewerelden heen loopt. Alle matrixen zijn gekoppeld. De poorten van midden aarde uitgelijnd. Onze planeet is weer aan de kosmische ketting geregen. Als een grote kraal aan een koord van licht. Het is volbracht.
Geen groter vreugde dan deze vreugde. Het gevoel dat we weer aansluiten op de grote kosmische patronen is ongekend. De scheppingsmatrixen gaan zich langzaam openen. Nu de grote instroom voorbij is en een onuitsprekelijke hoeveelheid licht is ingestroomd in ons lichtstelsel. ( Hoe mooi klinkt dit woord, LICHTSTELSEL). We gaan onze naam eer aan doen. Want natuurlijk willen we op alle lagen weer een stelsel van licht zijn. Alle dimensies, alle lagen van zijn die zich via planeet aarde ontwikkelen worden in een stelsel van licht gebracht. Langzaam zal de densiteit van de onderwereld oplossen.
En wij zitten er middenin. In ons heeft de hemel gestroomd. Door ons bewustzijn heen hebben de engelen gezongen, de meesters gesproken. Onuitsprekelijk veel zielen hebben aan deze grote driedaagse overzetting meegeholpen. In de kern van ons diepste ZIJN is het paradijs geboren.
Nu is het aan ons om de paradijsmatrix van lichtende liefde door te geven aan de wereld. Aan de toekomst. Wij hebben de knoppen omgedraaid. Nu is het aan ons allemaal hoe we verder gaan met dit weten.
Ik geloof er in. Niet omdat vandaag alles veranderd is, maar omdat de kracht van het scheppende licht zo machtig en krachtig is.
Toen de energie vastzat tussen de matrixen van de 3e dimensie konden we geen kant meer uit en kijk eens hoeveel we hebben gecreëerd binnen deze nauwe lijnen. Want scheppen kunnen wij mensen wel. Het ligt er alleen aan welk materiaal er binnen bereik ligt om te kunnen scheppen. Met modder bouw je scheve huizen, met zand waterige kastelen. Illusies vallen altijd in duigen. En dat is mooi. Nu kunnen we beginnen met echtheid te scheppen. De gouden eeuw start op. Maandag 24 december gaan onze gouden harten slaan. (lees de atikelen in Shamballa die rondom de gouden straal gecentraliseerd zijn). In grote verbinding met het moeder en vaderlicht. De Moeder der moeders is nu hoogzwanger en tijdens ons aardse lichtfeest zullen de kraamkamers gevormd worden waarin het nieuwe leven van deze planeet klaargezet wordt. 25 december worden de kraamkamers geactiveerd. Miljoenen zielen zullen de kraamafdeling van onze planeet waarborgen. Alle Galactische stralen zullen binnenvallen in een kristal van licht. Diep in onze planeet.
Het gefacetteerde regenboogkristal waarin de heilige namen staan geschreven van elke ziel die nieuw geboren wordt.
Tussen 26 december en 31 december zullen onze heilige namen gekoppeld worden aan de gouden hartslag van de kosmische centrale ZON. We worden opgeroepen, herkend en erkend tot in ons diepste zelf.
De aarde zal omvat worden door een gouden gloed van louterende lichtliefde.
Op 1 januari zal er een kosmisch feest losbarsten van ongekende omvang.
Want het programma is nog niet af.
We moeten de gouden energie van vreugde en respect diep gaan ankeren in het wereldbewustzijn.
Tijdens de sessie van 21 december hebben we mogen zien hoe het regenboogkristal in de schoot van moeder aarde geactiveerd werd.
Hoe de dolfijnen duizenden zielen op hun rug naar het kristal toebrachten. Hoe zij met hen samen door het kristal heen sprongen in opperste vreugde.
Hoe de dolfijnen in cirkels van licht en liefde (als zingende, om hun eigen as draaiende wachters) hun eerbetoon betuigden aan allen die via het kristal hun heilige naam gingen ophalen. Hoe vanuit het kristal de poorten van moeder aarde zich openden.
Hoe duizenden zielen langs grote regenboogspiralen ( als trappen van licht) in processie omhoog begonnen te klimmen. Met regenboogfakkels in hun handen, met zingende stemmen en geopende harten.
Hoe Meester Jezus altijd aanwezig was bij de processen. Hoe hij twee dagen lang zijn kracht en liefde heeft uitgedrukt in woord en gebaar. Hoe hij een ongelooflijk mooi gebed uitsprak voor alle zielen die op deze planeet hun levenscyclussen gaan voltooien.
Het was zo groots, zo machtig.
Nog ben ik bezig om alles binnen in mijn systeem op zijn plaats te schuiven.
26 december vertrek ik naar Mexico. Om vanuit deze plaats de galactische uitlijning te beleven. Om de matrixen van de gouden zonnekracht te voelen opstarten. Om de Grote Centrale Zon eer te bewijzen. Om nieuwe codes te gaan halen voor de komende periode.
Ik wens jullie een schitterend begin van jullie gouden eeuw.
En groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
