Soms neemt het leven rare wendingen en moet je constateren dat niets vreemd is en alles kan. Een week geleden kwam ik plotseling terecht in een heftig stuk. Ik werd meegenomen naar “boven” en bevond mezelf in een ruimteschip. Om mij heen zag ik meerdere ruimteschepen, eigenlijk een hele vloot. Onmiddellijk herkende ik deze schepen, ik heb er nl vaker in meegereisd. Deze vloot viel onder het gezag van het Ashtarcommand. Er werd me gevraagd heel goed te kijken naar wat er gebeurde. Dit is wat ik waarnam.
Eerst werd ik teruggebracht in de tijd. Ik zag verschillende ruimteschepen om elkaar heen bewegen. De schepen in de vloot bezaten allerlei vormen en groottes.
Veel schepen werkten nauwgezet met elkaar samen en ik zag dat er een hele strategie gaande was. Er was een soort van oorlog aan de gang, ik bespeurde onmiddellijk het gevaar hierin. De slag speelde zich af rondom grote gaten in de stratosfeer.( Helaas voor meer ruimtelijk geleerd ingestelden ben ik niet bekend met de bijbehorende termen, dus ik gebruik deze termen om aan te geven wat ik bedoel). Door die gaten sloegen giftige dampen de aarde atmosfeer in en een vreselijke stank was merkbaar. Ook zag ik dat er door de gaten heen allerlei andere vormen van kosmisch leven probeerden binnen te dringen in ons lichtstelsel die hier niet thuishoorden. De slag duurde lang, het was echt uitputtend. Het grootste deel van de tijd ging zitten in het feit dat de gaten bewaakt moesten worden, de giftige dampen geneutraliseerd en alles wat zich binnendrong door de gaten buiten “ de deur” gehouden werd. Ik zag dat er zich op aarde een enorme catastrofe had voorgedaan. De hele atmosfeer was vergiftigd met nucleaire straling. Deze straling had letterlijk diepe gaten gebrand in de stratosferen rondom de aarde. Ons hele lichtstelsel stond daardoor op het punt van de ondergang. Ik was getuige van de paniek die dit alles veroorzaakte en de EHBO die hierop toegepast werd vanuit ruimtestations dichtbij de aarde. Alles en iedereen was in rep en roer om de schade te beperken. Uiteindelijk werden de gaten werden niet meer groter en het werd vrij rustig hier om heen. Ik kon zien dat de ruimtevloot waar ik nu bij betrokken was zich al eeuwen lang met de bewaking van deze gaten bezig houdt. In een constante factor werd/wordt door de prachtige wezens in de schepen ons hele lichtstelsel bewaakt en in balans gehouden.
Het beeld verplaatste zich weer. Ik zag dat de gaten tot in de 3e nanosfeer waren doorgedrongen. De aarde was uit balans, de energie kapot en verstoord. Door dit heftige gebeuren waren de energiecellen die nodig waren om levend celweefsel te creëren voor al het leven op aarde uit evenwicht gebracht. In een neerwaartse spiraal zag ik de energie uit de tijdsaderen verdwijnen. De energienetwerken werden steeds donkerder en zwaarder en de aarde gleed af naar een dieptepunt. Bepaalde energiecellen gingen woekeren en groeiden uit tot wanstaltige vormen, in niets meer gelijkend op gezond, levend aardeweefsel.
Allen die betrokken waren bij de scheppingsplannen van deze aarde waren bang dat de aarde het niet zou redden. Er is meteen een reddingsoperatie op gang gebracht. Waarbij de gaten werden bewaakt en afgesloten voor binnendringende krachten. De aarde zelf werd zoveel mogelijk in balans gehouden en vele zielen probeerden alles op alles te zetten om het zinkende schip niet verloren te laten gaan.
De constante samenwerking tussen vele zielen op aarde, de lichtmeesters en de kosmische meesters heeft er voor gezorgd dat de aarde Nu op een balanspunt is aangekomen. Als we echt willen kan de energie weer opgebouwd worden. In de energienetwerken van de energetische aarde staat al veel potentieel, hoogwaardig licht klaar. Deze lichttrillingen worden vanaf Nu gegrond in de stoffelijke aardelagen. Dag na dag, maand na maand zullen er verankeringsessies plaats vinden die deze energie gaan helpen overbrengen in het bewustzijn van deze aarde. Prachtige blauwdrukken die bijna verloren waren geraakt openen zich weer en vanuit deze punten zal er verder gewerkt worden aan de wederopbouw van de aarde.
Het mooiste beeld dat ik meekreeg was dat ons werd getoond dat de gaten in de 3e laag nu gedicht konden worden, gerepareerd met helend weefsel. Weefsel dat vanaf de aarde afkomstig was en dus als aardelichaamseigen kan worden beschouwd. Zodat er zo min mogelijk afstotingsverschijnselen plaats zullen vinden. Ik zag de ruimtevloot verdwijnen door de ring van de derde dimensie en er werd mij gezegd dat alle ringen hier opvolgend allemaal aan de beurt gingen komen. Zodat op korte termijn de zwakkere, gevaarlijke plekken helemaal kunnen verdwijnen.
Eeuwen van voorbereidend werk zijn hier aan vooraf gegaan.
De aarde en al het leven er op is door het oog van de naald gekropen. Ons lichtstelsel heeft werkelijk op het punt gestaan Totaal te imploderen. Het is eigenlijk een wonder dat onze leefwereld nog bestaat.
Onze taak is het NU om de zwakke punten te blijven versterken in het auraweefsel van de aarde. Dat kunnen we doen door zeer opbouwend werkzaam te zijn. In gedachten en daden, ieder op eigen wijze.
Ook zag ik dat bijv. een ziekte als kanker nu nog geënt is op de radioactieve straling die in die tijd in de atmosfeer is terecht gekomen en door al het levende weefsel van de aarde is opgenomen. Dat via bepaalde geslachtslijnen die straling doorgegeven is van vader op zoon, van moeder op dochter en dat we in deze tijd een ziekte als kanker HALT toe kunnen roepen doordat de stralingswaardes in de atmosfeer nu zijn afgezwakt en daardoor de totale stralingswaardes af kunnen nemen. Niet voor niets werken we al eeuwen lang met hoogwaardig licht om de giftige dampen te neutraliseren en te verwijderen uit de blauwdrukken van de aarde.
Emoties die negatief gepolariseerde eigenschappen bezitten hebben zich geënt, via deze straling, in het celbewustzijn en kunnen ziektes als kanker, reuma tot leven wekken. Emoties van enorme angst, afwijzing, boosheid en geestelijke pijn kunnen we terugvoeren naar de tijd waarin de aarde bijna verloren ging. Waarin het respect van levende wezens naar elkaar verloren ging, de Macht overwon en vele levensvormen elkaar naar het leven gingen staan. Waardoor de aarde een koude, onveilige plaats werd, waar niemand zich meer echt thuis voelde. Wat oorspronkelijk niet de bedoeling was natuurlijk.
Door het dichten van de gaten in de ruimte, het neutraliseren van de giftige stralingswaardes en de nieuwe inzichten kunnen we weer een belangrijke stap vooruit zetten op de kosmische map. Nu pas komt het aarde leven er aan toe om echt te gaan stabiliseren. Nu pas kan het verhaal van het lijden en zwaarte weggenomen worden van onze schouders. We staan aan de vooravond van een nieuwe tijd. Er zullen nog andere ziektes op deze wijze tot rust gebracht mogen worden. Veel van deze vreselijke ziektes zijn immers terug te voeren op een onbalanspunt van het Totale Wereldbewustzijn. Waardoor het Totaalbewustzijn van Al het leven in onbalans is gekomen en woekering en degeneratie van levend celweefsel in gang gezet is. Ook geestelijke problemen vinden voor een deel hierin hun oorsprong. Ik heb in een flits van een seconde mogen ervaren hoe al deze straling degenererend heeft ingewerkt op al het levend weefsel, ook hersenweefsel. In en intriest om te zien hoeveel capaciteit en potentie er hierdoor verloren is gegaan. Hoog tijd dus om volle koers vooruit te zetten naar de toekomst toe en er werkelijk ALLES aan te doen om het herstel van al het weefsel te bevorderen op alle mogelijke manieren.
In een zeer beknopte beschrijving heb ik hier verwoord wat mij getoond is, natuurlijk valt er veel aan toe te voegen, maar voor Nu volstaat dat het dichten van de gaten in de stratosferen het belangrijkste punt van vermelding is.
Stel je eens voor hoeveel kosmische wezens o.a. onder leiding van het Ashtarcommand hun tijd en leven gegeven hebben voor ons hier op aarde.
Stel je eens voor dat je tijd van leven 20.000 jaar zou kunnen zijn i.p.v. met gesukkel de 80 te halen. In veel hoger dimensionale beschavingen is die tijd makkelijk haalbaar ( lees bijv. eens de boeken over Telos, de doorgevingen van hogepriester Adama, dan zie je al een klein voorbeeld hiervan), zou je dan niet heel anders tegen de periode hier op aarde aan kijken? Zou je dan kunnen relativeren dat de laatste 2000 jaar die je gegeven hebt voor het herstel en de opbouw van het wereldbewustzijn eigenlijk maar een flits in de eeuwigheid zijn. Dat dit misschien jouw tijd van leven relativeren kan, zodat je weer overziet dat je niet maar wat aan zit te modderen in een eeuwigdurende herhalingsfactor. Dat de tijd die je “ gegeven” hebt aan de wereld in het Totaalplaatje van leven niet verloren is geweest, maar heel zinvol. Dat het lijden dat je hierin hebt ondervonden onmiddellijk afgeschud kan worden als je jezelf bedenkt dat de tijdsvergelijking met de aardse jaren en de bovenbeschavingen maar 10 % van je tijd heeft afgesnoept. En dat de positiviTIJD die je aan potentieel bij je draagt dit alles ruim overstijgen kan?
Focus je op de andere 80% en haal daaruit je Kracht en Weten. Als 20.000 jaar haalbaar is dan zijn veelvouden hiervan ook haalbaar. Ik werd verbonden in dit visioen met de laatste nadagen van Atlantis, dit rijk is zo’n 36.000 jaar geleden ten onder gegaan. Stel dat er buitenaardse beschavingen bestaan waarin de leeftijd van 100.000 jaar misschien gemakkelijk haalbaar is..begrijp je dan dat de 36.000 jaar die zij gegeven hebben aan ons lichtstelsel in energie en bescherming nog te verdragen is. Stel dat je deze factor alsmaar vergroten kon en jij je plekje in de eeuwigheid weer herkent…….zie je dan in dat alles wat geweest IS zich afgespeeld heeft in een flits van de kosmische tijd en dat je daardoor inderdaad gaat relativeren en alles vanuit een ander perspectief gaat overzien.
En dat is nu juist de bedoeling van dit verhaal. Stap uit je kleinheid en begin GROOTS te denken, daardoor maak je alles GROTER. Jezelf, je leven, je kansen, ALLES!!!
Zelfs als je ALLES zou verliezen dan is er nog niets verloren, want je spreekt over verlies in aardse tijd. Wie weet wat je aan winsten uit hebt staan in energetische tijd en of kosmische tijd. Je hebt Alles AL. Ergens in tijd en ruimte.
Wees niet bang om iets te verliezen, wees blij om wat je gaat winnen op welke wijze dan ook.
Open je hart voor grootse zaken en het grootse zal je toevallen omdat dit weer in je belevingswereld past. Niet uit een gevoel van gemis, ontevredenheid of angst, maar omdat je herkent dat het je werkelijk vanzelfsprekend toe mag vallen. Waardoor het er eindelijk kan ZIJN.
De vrede zij met u tot in lengte van dagen.
