Alphen aan den Rijn

Ik wil jullie meenemen naar het centrum van Alphen aan den Rijn ( Zuid Holland, NL).
In dit gebied waren in de Atlantische tijd zeer vele prachtige huizen gesitueerd. Hier woonden de machtige families die veel zeggenschap hadden over alles wat er in die tijden gebeurde. Uitgestrekte landerijen, enorme huizen die zich zowel ondergronds als bovengronds uitstrekten. Sommigen er van onderling verbonden dmv tunnels. Die met zorg en aandacht uitgekapt waren in dit geheel.
De families voelden zichzelf oppermachtig. Zij hadden veel zeggenschap over het reilen en zeilen in dit gebied. Zij bepaalden eigenlijk alles. Ik spreek nu uiteraard over de nadagen van Atlantis. Want voor die tijd werd deze streek ook bevolkt door Atlantiërs die in hun stoutste dromen nog niet hadden kunnen vermoeden dat aan de vanzelfsprekendheid waarmee zij dit gebied bevolkten een einde zou komen. Zij waren juist zeer vredelievend en zorgden er voor dat alles en iedereen in de directe omgeving tot zijn recht kwam binnen de kwaliteiten die men in zich droeg. Zeer hoogstaand en zuiver. Aan dit alles kwam een einde nadat andere volkeren zich binnen het Atlantische volk gingen settelen. Na verloop van tijden namen deze volkeren de rechten over en eisten zij de huizen, de levens en de goederen van de Atlantiërs op. Je kunt je afvragen waarom de Atlantiërs dit niet aan hebben zien komen,. Maar juist hun zuiverheid, die gewoonweg niet het verkeerde in een ander kon zien, omdat dit eigenlijk niet aan de orde was gekomen tot nu toe, verblindde hen. Waardoor zij niet op tijd zagen wat er werkelijk gebeurde. Hun vredelievende aard kon gewoonweg niet geloven en aanvaarden dat er duistere krachten aan de macht kwamen die hun energie overnamen en manipuleerden. Goedgelovig en naïef gaven zij hun bezittingen uit handen zonder te weten hoe zij hiermee om moesten gaan.
Sirianen en andere sterrenvolkeren met minder goede bedoelingen richtten de huizen anders in. Lees eigenlijk; richtten de atmosfeer anders in. Zij knechtten de Atlantiërs en deze moesten als slaven werken op de terreinen waar zij voorheen heer en meester waren. Er werden computers ontwikkeld waarin alle gegevens van een ziel werden verwerkt. In een centrale computer werden deze gegevens bewaard. In een straal van een paar honderd kilometer konden zij de Atlantiërs controleren en aan het werk houden. Deze kregen nl. een implantaat in hun lichaam, die verbonden was met de hoofdcomputer. In de hoofdcomputer werden wekelijks capsules ingebracht met de taakverdeling, de aard van de arbeid en het tempo waarin men werken moest. Werd er niet aan het tempo voldaan dan liet de capsule een signaal vrij. Deze werd door de centrale computer opgevangen en er werd een heel sterke vibratie uitgezonden naar de desbetreffende persoon. Die vibratie werkte dusdanig pijnlijk in op het zenuwgestel van de drager/of draagster dat men niet anders kon dan in actie komen en nog harder werken. Tot men er letterlijk bij neerviel en niet meer kon. Op deze wijze zijn er heel wat Atlantiërs kapot gemaakt en gemanipuleerd. Ik kan nog veel meer voorbeelden geven hoe een en ander in zijn werk is gegaan, maar het is allemaal heel schokkend en pijnlijk. Het vertelt een verhaal over de zuivere ziel van een heel volk dat op deze wijze ten onder is gegaan. De geestelijke ondergang van Atlantis had zich al vertrokken voordat de fysieke plaats vond. De priesters en priesteressen werden uit de tempels gehaald en gedwongen om hun gaven en talenten in te zetten voor andere doeleinden . Zij moesten voorspellingen doen, gunstige tijden berekenen waardoor de anderen hun terreinen konden uitbreiden en andere volkeren aan zich konden onderwerpen. Zij moesten hun magische krachten aanwenden om de atmosferen in de kosmos te beïnvloeden enz. De ondergrondse ruimtes werden steeds meer als gevangenissen gebruikt waarin een ieder opgeborgen werd die zich tegen het regime verzetten. Er werden experimenten uitgevoerd om kloonlegers te creëren, vaak met de energie van een Atlantiër. Door dit gebeuren werden zij karmisch vastgezet aan een plan dat totaal niet van hen was, maar zij hadden geen keus.
Het hele gebied, met als centrum het latere Alphen aan den Rijn, werd geïnfecteerd met duister licht. De families vermengden zich met andere bloedlijnen. Atlantiërs werden gedwongen om kinderen te baren, ontstaan door gemengd zaad. Het Kinderhuis werd dit in de volksmond genoemd. Sommige zielen zaten daar jaren lang en moesten puur kinderen baren. Die kinderen werden hen dan afgenomen en werden door anderen opgevoed, zodat niemand hen kon beïnvloedden en zij daardoor een andere mentaliteit konden ontwikkelen. Is het niet ironisch dat tot voor een jaar of vijftien terug in Alphen aan den Rijn een kindertehuis heeft gestaan waar zeel veel kinderen opgegroeid zijn. Is het niet ironisch dat ik van jongsaf aan ( terwijl ik niet Alphen woonde) deze plaats eenmaal per jaar bezocht, omdat een ongetrouwde tante daar intern woonde en wij haar gingen bezoeken. En dat mijn broertje en ik dan met de kinderen speelden die daar zaten. Alsof er toen al een verbinding werd gelegd voor later. En je, jezelf kunt afvragen waarom juist die kinderen daar zaten ( misschien een logisch karmisch gevolg van wat er zich in de Atlantistijd voltrokken had).
Ook was er een medisch centrum, waarin experimenteel met veel zaken werd gerommeld. Wat een pijn en onverwerkte trauma's' kleven nog vast aan dit centrum. Jaren geleden heb ik dat centrum mogen ophalen uit de vergetelheid en we hebben er heel wat sessies aan besteed om de pijn rondom deze plaats te helen en te neutraliseren. 
Het " lot" heeft me in de jaren eind tachtig/begin negentig naar Alphen aan den Rijn gebracht. Ik woonde er nog geen maand toen er een serieuze aanval op mijn Ikbenpunt werd uitgevoerd. Er knakte iets in het zenuwgestel in mijn rug en ik was maanden uit de roulatie. Er begonnen allerlei zaken zich te manifesteren die ronduit bedreigend op me inwerkten. In mijn halfslaap werd ik seksueel lastig gevallen of met de dood bedreigd. Soms letterlijk de handen om mijn keel voelend, riep ik om hulp waardoor het verdween. Ik werd van de trap geduwd met de bedoeling mijn nek te breken. Mijn kinderen werden lastig gevallen en bedreigd door entiteiten. De energie in en om ons gezin werd voortdurend omlaag getrokken en ik begreep er niets van. Wat deden we dan toch verkeerd. In mijn wanhoop belde ik met iemand uit Den Haag, lid van de vrijmetselarij. Ik heb de man ooit eenmaal telefonisch gesproken, maar dat was genoeg. Hij liet me zien dat ik bedreigend was voor die omgeving omdat ik een grote taak had uit te voeren, dat het tijd werd dat ik wakker werd en met grote kracht aan het werk moest gaan. Zuiveringen uit moest voeren die tot heel ver terug in de tijd grepen. Ik snapte er niets van, maar voelde de kracht binnen in mij ontwaken. Vanaf die dag riep een stem mij op om aan het werk te gaan, omdat er geen tijd te verliezen was. Ik zal jullie het proces van ontwaken besparen, daar dit zeer interessant, maar voor sommigen niet te bevatten zal zijn. Het was een heftige tijd waarin er zoveel gebeurde dat ik gewoon geen tijd had om bij de dingen stil te staan. Ik moest vooruit en snel….en dat heb ik gedaan. Steeds meer herinneringen ontwaakten. Ik zag de huizen zoals boven beschreven. Ik zag dat één van die huizen ooit van mij was geweest. Een prachtig huis, helemaal in wit gesteente opgetrokken, met veel trappen en terrassen er om heen. Ik vond mezelf terug in de kelders van dat huis, opgesloten en uitgehongerd. Ik zag dat er experimenten werden uitgevoerd, dat er aan mijn celbewustzijn gesleuteld werd en dat ik niets kon doen om het te stoppen. Ik voelde dat er mensen om mij heen waren in het NU, die aan deze herinneringen vast zaten en zij werden op mijn pad geplaatst. Tezamen met hen begonnen we dieper op de herinneringen in te gaan. Vreselijke zaken kwamen naar boven die door elk van hen herkend werd en begrepen. Een ieder begreep zijn rol hierin en betuigde spijt hoe één en ander was verlopen. We gingen samenwerken om de energie om te bouwen tot iets moois. Ik ging lezingen geven in een klein kerkje in het centrum van Alphen aan den Rijn. En de " anderen' hielpen mij daarbij. Op het signaal kwamen zeer veel zielen af die grote schulden in hun bewustzijn meedroegen. Velen van hen spraken door mij heen en legden uit wat hen overkomen was. Afgewisseld door commentaar van lichtmeesters en lichtentiteiten werden deze bijeenkomsten transformatiezuilen van zeer hoog niveau. Van heinde en verre kwamen de entiteiten naar deze plek toe om geheeld te worden of/ en tot begrip te komen. We daalden steeds dieper af naar de werkelijke kern van het verhaal. In het afdalen werden er enorme energievelden ontsloten, waaruit veel pijnlijke herinneringen omhoog kwamen, oud licht zich bevrijdde en omhoog steeg naar de engelen. Steeds weer werd er door mijn gidsen op gewezen, ook in het openbaar, dat ik hun werkinstrument en spreekbuis was en niemand anders. Mijn naïeve ziel verwonderde zich hierover, maar later werd duidelijk dat er zich een echo begon te voltrekken die weer vol op het verleden was gebaseerd. Degenen die het dichtst om mij heen stonden, bleken de grootste schulden in dit verhaal uit te hebben staan. Door de poort van hun herinnerring heen hebben de engelen uit de diepste kerkers de zielen kunnen bevrijden die daar sinds oudsher zaten opgesloten of klem gezet waren. Degenen die hierin meewerkten kregen de kans om zichzelf en de ander te bevrijden van hun schulden, en dat werd erkend. Totdat men zichzelf belangrijker begon te vinden, mij begonnen te vertellen dat ik anders moest gaan werken, meer commercieel. Dat er een centrum moest komen van waaruit de gebeurtenissen geregisseerd werden enz. Daar alles wat zich voltrok uit het centrum van onze ziel ontstond kon ik hierin niet meegaan. Daarin ontstond wrevel en een enorme boosheid. Hiervoor werd ik steeds gewaarschuwd door mijn gidsen. Ze legden me precies uit welke stappen er aan kwamen en hoe ik er op kon anticiperen. Er begonnen bedreigingen te komen, net zoals vroeger. Ik werd steeds meer klem gezet en wist me geen raad. Tijdens een vakantie op Curaçao werd me uitgelegd dat er thuis stappen ondernomen werden om het hele werk te vernietigen en er werd me getoond wat de bedoeling van dit alles was. Zoals mijn hoger bewustzijn had gesproken, zo heeft alles zich in een sneltreinvaart voltrokken. Inderdaad bleken allerlei zaken zodanig uitgestippeld te zijn dat ik geen kant meer op kon, ware het niet dat ik precies wist hoe te handelen, omdat ik daarvoor al een leidraad gekregen had. Ik ben alleen opgestaan en weggewandeld uit dit geheel. Alle verantwoordelijkheden op me nemend zoals die op dat moment zich voor deden. Drie dagen lang ben ik door de dood heen gegaan. Heb niets gegeten nog gedronken. Voelde me van binnen volledig verdoofd en alle herinneringen die zich in de Atlantistijd voltrokken hadden kwamen omhoog. De martelingen, de eenzaamheid in de opgesloten kelders, het duivelse spel. Ik zag mijn huis bewoond door degene die zei te werken met de hoogste lichtmeesters enz. enz. en ik begreep. Ik begreep dat de les hierin bestond uit het feit dat ik alleen sterk genoeg was om dit alles op te lossen. Dat ik op MOEST staan en uit dit spel weg moest wandelen. Dat ik geen gevangene meer was en ben, maar in vrijheid de rechtmatige energie van Atlantis moest ontsluiten om allen die onrecht aan was gedaan naar huis terug te kunnen laten keren. Na deze beslissing begon het licht weer te schijnen en hebben de engelen en lichtmeesters er alles aan gedaan om me vooruit te helpen. Ondanks zware laster en bedreigingen zijn we er in geslaagd nadien een enorm potentieel aan licht op te bouwen. Veel mensen vonden spontaan hun weg naar de sessies en met elkaar haalden we de onderste steen boven in boeiende bijeenkomsten die steeds weer een stukje van de weg naar huis vrijmaakten.
Degenen die in de voormalige groep aanwezig waren of de bijeenkomsten regelmatig bezochten, vertegenwoordigden allen een bepaald ras en stroming uit de Atlantis tijd. Ook in het oude Egypte en de draad volgend door alle tijden heen zijn zij medeverantwoordelijk geweest voor de vernietiging en ondergang van zeer veel mooie beschavingen. Allen vertegenwoordigden zij een bepaald aspect van het geheel; macht, jaloezie, arrogantie, meelopen zonder zelf na te denken, ijdelheid enz.. Door de poorten van hun bewustzijn heen is veel losgekomen. Dit alles is geïntegreerd in het grote geheel en als bruikbare energie ingestroomd in de tijd. Ik hoop voor hen dat nu de Sirianen gaan oogsten, zij begrijpen en beseffen dat het nooit te laat is om jezelf bij te stellen. Dat zij begrijpen dat zij oude zaken los moeten laten. Dat zij dit gebied terug moeten geven aan de rechtmatige eigenaars. Dat alle huizen en landerijen weer weder opgebouwd mogen worden in liefde en respect. Ik hoop dat alle werkzaamheden van de laatste 15 jaar er toe bijgedragen hebben dat de ziel van een heel volk weer terug naar huis kan gaan. Nog niet fysiek, maar wel energetisch. 
Ik begin te beseffen dat de vrijheid nabij is en dat de Sirianen daarom zo dichtbij komen. Dit gebied met zijn pijnlijke trauma's en vergiftigde atmosferen wordt gerestaureerd en in zijn oorspronkelijke staat hersteld. Dat wat afgebroken was, wordt weer opgebouwd. De sterrenpoorten zullen aangekoppeld worden. De zonnewijzer zal zijn energie weer vloeibaar instromen in het hart van deze tijd. 
Zeven jaar geleden hebben mijn gidsen een zeer zuivere en bijzondere ziel op mijn pad geplaatst. Mede dankzij hem ben ik buiten de turbulentie van dit gebied komen te staan. Kon ik meer en meer van buitenaf kijken naar wat er gebeurde. Al die jaren ben ik met de regelmaat van de klok dit terug gegaan om er te werken naar eer en geweten. Met hart en ziel. 
Ik kan met een gerust hart zeggen dat de ontsluiting nog niet voltooid is, maar wel in gang gezet. Het meeste gif is weggefilterd, het grootste deel energetisch gezuiverd.
Er is nog veel werk te doen, maar de crisissen zijn gepasseerd. Door het oog van de naald zijn we naar het veilige land getrokken. We zijn er bijna.

Vanuit mijn Huis van Licht hier in België wil ik iedereen die op welke wijze dan ook, ongeweten of geweten, meegewerkt heeft aan dit geheel, bedanken voor wat er allemaal tot stand gebracht mocht worden.
Ik wil iedereen die dacht zijn giftige pijlen op me af te schieten en me te verwonden laten weten dat ik gesterkt uit die strijd tevoorschijn ben gekomen. Dat mijn ziel ongehinderd straalt en dat geen mens op deze aarde in staat is om het goddelijke werk af te breken of tegen te houden. Niets en niemand zal mijn ziel zijn vrijheid meer ontnemen of buiten de gemeenschap plaatsen.
Vergeven wil niet zeggen dat het vergeten is. Veel mensen wil ik in hun hoedanigheid van stoffelijke ziel nooit meer ontmoeten. Ik wens hen toe dat hun leven lang en gelukkig mag zijn, ver buiten mijn deur.

Het pad van licht en liefde gaat verder. Omzoomd door juiste intenties en de juiste mensen wil ik dit pad graag afwandelen. In vrijheid en ruimte.
Met hen die werkelijk kunnen tonen wat liefde is, gewoon door wie zij zijn en niet door wat zij lijken te zijn.

Het huis van Licht is niet aan plaats of tijd gebonden. Het IS. In mij, om mij heen. Het vertegenwoordigt wie IK BEN en zal zijn tot in lengte van alle tijden..
Nu de weg naar het huis in Atlantis energetisch vrijgemaakt is zal ik een deel van mijn ziel terug installeren hierin en zuiverend in laten werken op de tussenliggende tijden.
Ik hoop jullie daar te ontmoeten, in alle vrijheid. We hebben veel werk te doen. Maar positieve gedachten laten de zwaarste keien tot kiezelstenen lijken.

Ik verheug me er op de oude kamers in ere te herstellen. De zonnekamer, de riten – kamer, de engelenkamer, de mozaïekenkamer, de kristalkamer. De ontvangstruimtes voor de gasten terug in gebruik te nemen, de verbinding naar mijn pleïadisch sterrenhuis terug te installeren. Al wat bezoedeld werd en ontheiligd zal stralen als nooit tevoor. Wie weet zal ik de kinderleskamer weer in ere kunnen herstellen en in vrijheid en liefde onderwijs kunnen geven aan hen die vragen om een zielverrijking. Ik zal weer andere leraren kunnen uitnodigen en hen de kinderen hun prachtige levensreisverhalen laten vertellen. De tuinen zullen tot bloei komen en een zeer gevarieerd dierenleven aantrekken. De vogels zullen zingen in hun mooiste verenkleed. De vlinders zullen vliegen. 
We zullen dansen op de trappen en terrassen onder het licht van de stralende sterren. Hun hartenlied zal mee resoneren met ons eigen hart en een lied van vrede voortbrengen dat klinkt tot in de verste ruimtes van de kosmos.
Atlantis zal zijn wat het werkelijk hoort te zijn. Een plaats van vrede waar velen tezamen komen in liefde en oprechtheid.

En zo zal het geschieden…………….