Deze week mochten we getuige zijn van iets bijzonders. Ik heb regelmatig geschreven over de Dolfijnentempels. De Tempels zijn aanwezig in de verschillende dimensies en staan door de sferen heen aan elkaar geschakeld.
Lange tijd is de verbinding onderling verstoord geweest. Lees hierover o.a. in de stukken die ik schreef over de dolfijnentempel bij Oegstgeest (NL).
Nu de bronnen zich herstellen wordt er nieuw leven overgedragen aan de Tempels die vele eeuwen buiten bereik van de netwerken zijn geweest.
Dit is wat ik zag.
Petra was hier. Zij is van oudsher verbonden met de Dolfijnentempel. Ik zag haar staan op het Tempelplein. Zij keek alsof ze iemand verwachtte en dat was terecht. Want door de velden om het gebied heen stapte een vrouwelijke gestalte naar de Tempel toe. Het was haar dochter. Zij vond lange tijd de weg naar de Tempel niet terug, heeft eeuwen lang rond gedwaald in de lagere gebieden, maar nu keerde haar ziel huiswaarts. Ik zag dat de beide vrouwen elkaar in de armen sloten. Het was een prachtig gezicht.
Boven de Tempel begon een helder licht te stralen. Ik hield mijn handen rond Petra's hoofd en via de handpalmen stroomden miljoenen kleine visjes in haar bewustzijn over. Haar lichtgestalte liet de visjes over glijden in de Tempelbassins. Zij glinsterden als het licht van de maan. Transparant, witzilver. Toen alle "maandolfijntjes" waren overgezet begon de zon te schijnen en er kwam een stroom van gouden "zondolfijntjes" door mijn handen die ook in de bassins terecht kwamen. Zilver en goud, maan en zon, het viel samen in het water van de bron. Vanuit het hart van de zon zag ik regenbooglicht stralen. Het regenbooglicht spiegelde in de flitsende bewegingen die de dolfijnvisjes maakten. Het regenbooglicht flitste alle kanten uit. Het dak van de Tempel begon op te lichten. In een specifiek patroon zag ik regenboogkristallen geactiveerd worden. Het patroon in het koepeldak straalde zijn licht uit naar alle kanten. Petra en haar dochter begonnen rondom de bassins te wandelen. Met kristallen in hun handen. Elke keer plantten zij een kristal in de randen van de bassins. In precies hetzelfde patroon als op het koepeldak. Het gaat nog weken duren voordat het patroon gelegd is. Het zal klaar zijn voordat de Tempelfeesten beginnen.
Ondertussen zie ik door de sferen heen pelgrimsstoeten bewegen. Voorop loopt een prachtige jonge meesterziel in een veelkleurige mantel. Met zijn gouden staf in de hand, waarop een heldere kristallen bol de maan vertegenwoordigt leidt hij vele zielen door de velden heen naar het Tempelcomplex. Daar zullen zij aankomen rond de Adventstijd. Vanaf 12-12- 2011 zullen er feestelijke vieringen plaats vinden rondom het complex. De Maan en Zondolfijnen zullen geïnitieerd worden. Iedere ziel zal in de bassins mogen baden. Zij mogen zich onderdompelen in het Godijnenbassin. Want zo noemen deze dolfijnen zichzelf; GODIJNEN. Is het geen bijzondere naam. Het goddelijke en de dolfijnkracht verbonden in EEN. Alle zielen zullen hun harten openen en een slok van dit water nemen. Het water zal gecodeerd zijn met maan en zongodijnenkracht. Het zal in hun harten vallen als een Ying-Yangdruppel van licht en liefde. De twee dolfijnen verenigd in elkaar. De dolfijndragers zullen dit licht meenemen naar de levenszeeën en stranden van vele tijden. De Godijnzaadjes zullen overgedragen worden aan het leven. En dit nieuwe leven mag door de dimensies heen de zeeën en kanalen gaan bevolken.
Nieuw leven vanuit de kosmos geschonken aan een nieuwe tijd.
De kleine Godijntjes in de bassins zullen mogen opgroeien onder het licht van de regenboog.
Zij zullen spelen met elkaar, over elkaar heen buitelen en kleine geluidjes van geluk maken. Nu al kan ik de kleine klankjes horen die uit hun keeltjes komen. Zij proberen te zingen in Godijnentaal. Het Tempelcomplex zal gevuld zijn met deze klanken. Ieieieie, zoals alleen Godijnen dat kunnen. Het lied van de verandering. De ie-klank zal veel ruimte maken in het bewustzijn van de wereld. Ik kan niet wachten totdat de kosmische zeeën weer gevuld zullen zijn met deze lichtwezens. Tranen van geluk lopen me over de wangen als ik het moment visualiseer dat zij uit zullen zwemmen in paren. Van zilver en goud, met regenboogpigmentcellen in hun huid. Het nieuwe leven kent vele verschijningen. De Godijnen zijn er een voorbeeld van. Ik hoop dat je in staat bent om deze prachtige wezens innerlijk te zien en te horen. Het zal zeker een toevoeging zijn aan je leven. Wie weet is een deel van jouw ziel onderweg in de pelgrimsstoet om de feesten mee te gaan vieren. Je voelt dat zelf wel aan. Tranen van geluk en ontroering zullen uit je ogen stromen en je zal "WETEN".
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
