Het oeraardebewustzijn is zich op steeds diepere lagen aan het verbinden.
Ik word via het bewustzijn van P naar een prachtige gebeurtenis gebracht.
Terwijl ik aan het werk ben met P verschijnt er aan zijn rechterkant een oer-indianenvrouw. Ze is klein, pezig. Haar lichaam is beschilderd met okergele symbolen en strepen en in de rechterhand draagt ze een boog.
Ze komt erg heftig over, ze maant ons aan op te schieten, alsof er geen tijd te verliezen is.
Als ik door krijg wat ze wil, verplaatsen we ons heel snel naar een energiepunt in het netwerk van de aarde.
Ik zie andere beschilderde mannen en vrouwen die in dit punt aanwezig zijn. Zij lopen al stampend rond, slaken kreten in een razendsnel tempo, met veel keel en tong klanken er in.
Sommigen slaan op een soort van trommels die met huiden bespannen zijn.
P wordt snel op zijn plaats in de cirkel gebracht en ik kijk toe. Ze zien mij, betuigen hun diepste respect en nodigen me uit om in de verbinding aanwezig te zijn.
Als ik naar beneden kijk dan zie ik in de aarde zelf het beendergestel van een mammoet liggen. Het is volledig in tact gebleven. Meteen zie ik andere skeletten van mammoeten. De beenderen zijn prachtig wit en sommige skeletten zijn nog geheel in de mammoetvorm aanwezig.
Hoe luider de mannen en vrouwen gaan zingen, hoe lichter het wordt om ons heen.
Ik zie dat veel skeletten op belangrijke kosmische kruispunten liggen.
De beenderen in moeder aarde beginnen zacht te glanzen. In de beenderen zie ik beweging ontstaan. Het is alsof er symbolen in aanwezig zijn. Door het gezang begint er iets in de kosmos te verschuiven. Diafragma's draaien door en dan zie ik enorme poorten langzaam open draaien. Als ik achter de poorten kijk dan zie ik de oeraarde in zijn zuiverste vorm. Alsof alles wat ooit op aarde aanwezig was in die tijd in de etherische werelden bewaard is gebleven.
Het is zo verbazingwekkend en vooral indrukwekkend dat er geen woorden voor zijn.
Ik zie een kudde mammoeten aan komen. Zij staan stil voor de poort, met hun slurven omhoog geheven en trompetteren in koor.
Zij zetten zich in beweging. De leider loopt voorop, daarachter zijn vrouwtje en dan volgen de anderen in een vanzelfsprekende rangorde.
Zij stappen door de poort heen en zoeken zich een weg naar de beenderen van hun soortgenoten in moeder aarde.
Zij vormen een cirkel om de botten heen en eren hen.
Het is mooi om te zien hoeveel eerbied er in hun wezen zit.
Lichtstralen vallen uit de hemel. De beenderen stralen open en vertellen een verhaal. Ik zie alle mammoeten luisteren naar het verhaal van de skeletten. Zij nemen de energie van dit verhaal in zich op. En weer tonen zij hun grote eerbied.
Zij beginnen in cirkels rond te lopen. De mannen en vrouwen met de okergele strepen bewegen tussen hen door. Zij dansen en zingen en dit alles voltrekt zich met het grootste respect.
Er verschijnen lichtcirkels tussen de poten van de Mammoeten. Ze stampen met hun zware poten en slingeren met hun grote koppen. De slurven zwaaien heen en weer. Het getrompetter, meer getoeter is oorverdovend en toch ritmisch.
Ik zie dat het universum zich naar de mammoeten toekeert.
Sterrenpoorten beginnen zich uit te lijnen. De energielijnen van dit netwerk laden zich op met kosmisch licht. In de beenderen van de mammoeten zie ik de planetaire codes en energiesymbolen. De botten zijn een soort opslagplaats van heilig licht. Alle mammoeten nemen het licht dat binnen zal stromen door de Mammoetportalen op tot in hun diepste wezen.
Op hun beurt stralen zij dit weer door naar de skeletten. De skeletten nemen de energie op en ik hoor een zacht zingend geluid ontstaan. De beenderen zoem-zingen. De energie trilt en pulseert. Het geluid verplaatst zich door de netwerken van moeder aarde. Langzaam begint het Mammoetnetwerk te ontwaken.
De etherische mammoeten maken de klanken los en blijven deze tonen hoeden zolang het nodig is.
Zij zullen er zorg voor dragen dat er evenwicht ontstaat.
Het Mammoetgrid zingt weer.
Dankbaarheid rest en een enorme verbondenheid met deze prachtige dieren.
Ik loop tussen de kuddes door en voel me duizend procent veilig.
Geen enkele mammoet zal met zijn poten op mij gaan staan.
Als ik passeer krijg ik een liefdevolle aai van een slurf. En als ik tussen de kudde in sta hoor ik het mammoetlied klinken.
Het is zo diep, eeuwig en kosmisch. Het raakt mijn bloed aan, mijn adem en mijn ziel.
Mijn hart zingt mee.
En ik hoop dat iemand van jullie dit lied ook kan horen in de diepte van zijn heilig hart.
Vader en Moeder mammoet accepteren de aarde weer als hun huis.
Omshallala, Inshallo.
Miramento,
Shanti Poh.
Het heilig hart van het leven zal in oneindigheid slaan voor hem die de kracht er van tot in zijn ziel verstaat.
Mishamento, omenta
Kisirraka,
Nagden dah.
Het huis is het hart
Het hart is het huis
En jij bent welkom
In mij.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
P.S. bovenstaande woorden heb ik fonetisch opgeschreven zoals ik hen hoorde in mijn hart.
Ik ken de taal, kan het ook vertalen, maar heb geen idee waar het vandaan komt.
