Tijdens de laatste bijeenkomst van 6 september 2013 werden we uitgenodigd om een Tempelhologram te bouwen.
Rondom ons verzamelden zich in hoog tempo allerlei natuurwezens. Ik heb werkelijk nog nooit zoveel verschillende wezens gezien. Klein en groot, takkig en sprietig, vloeibaar en meer verhard. Al deze wezens vormden om ons heen patronen. Zij waren innerlijk verbonden met de Overziel van de mineralen en planten en dierenrijken. Tijdens de sessie betrokken zij energie vanuit al deze rijken en bouwden zij door ons heen een lichtend hologram. In eerste instantie zag deze er uit als een oeroude boom. Binnen in die boom zag ik allerlei ruimtes en symbolisch namen de wezentjes hun plaats in binnen de hiërarchie van de boom. Van kruin tot wortel zag ik juist die wezentjes de plekken innemen die van oudsher bij hen hoorden. Rondom de boom was water en in het water zag ik de waterwezens hetzelfde doen.
En toen begon het. Alle wezens die zich verzameld hadden in en rondom de boom begonnen te dansen op het ritme van de aarde. Zij volgende de hartslag van de planeet en begonnen een soort van reidansen uit te voeren. Naar de boom toe bewegend en zich terugtrekkend. Eerst in stilte en naarmate de dans vorderde begonnen zij steeds meer geluiden uit te stoten. Onhoorbaar voor mensenoren maar heel indringend voor harten oren. Het was/ leek kakofonisch. Alsof er geen leidraad in zat. Maar naarmate de dans vorderde begon er een patroon te ontstaan. Ook in de boom.
Vanuit de boom ontsprong een lichtveld en vanuit dit lichtveld bouwde zich een etherisch dubbel op van de boom. In gouden energieglans. Vanuit dit veld opende zich een volgend dubbel en een volgend. Het hield niet op. De boom vermeerderde zichzelf vanuit de kern en bouwde alsmaar etherische dubbels op die zich als boomkathedralen openvouwden. Het werd groot, groter, groots. En steeds meer kristallijn. Op het hoogste niveau werd er een lichtende boomkathedraal wakker die volledig uit kristallijnen structuren bestond.
En op een bepaald moment was deze heilige boomkathedraal een feit. Hij bestaat uit lagen in lagen en langs allerlei dimensies en wegen kunnen de natuurwezens gebruik maken van de overzetfuncties van dit portaal. Want dat deze heilige boom een portaal is, staat vast. Door de ziele kamers van deze boom heen kunnen de natuurwezens zich naar allerlei richtingen verplaatsen. De boom bouwde zich zo groot uit dat deze tot aan de sterren reikte. De takken groeiden door de sterren heen de kosmos in. Waarna er sterrenlicht in de kathedraal binnenviel en zon en maanlicht. Kosmisch licht straalde door de takken van de bomen. Universeel licht dat door het boomlicht heen in het aardportaal stroomde en zo letterlijk de aarde verlichtte. Deze boom gaat alles in de natuurrijken opnieuw bedraden en verbinden. Herbronnen via de natuur. In de meest letterlijke zin van het woord.
En zo bouwden we al weer een schitterend hologram. Een Tempelhologram.
Dit hologram gaat zich verbinden met de oerkrachtplaatsen van de planeet. Smelt samen met alle andere hologrammen die we maken met elkaar. En vestigt zich binnenin de paradijsmatrix.
Leuk detail
Op een gegeven moment, toen de hereniging werkelijk een feit was, begonnen de natuurwezens wild door elkaar heen te dansen in euforische blijdschap. Zij begonnen voor elkaar te dansen in een soort van opvoering. De dansen wisselden zich in hoog tempo af. Het was een ongelooflijk schouwspel. Nog nooit zo’n vreemde vertoning gezien.
Een paar berkenjongetjes vonden het blijkbaar leuk om met elkaar steeds dezelfde hiphopachtige dans te doen. Zij waren ongeveer anderhalve meter hoog, hadden korte berkenarmen en beentjes. En een kleine, natuurlijke bladerpruik op hun hoofd. Zij klommen bovenop elkaar en vielen weer naar beneden en deden zo’n grappige dans dat ik er steeds door werd afgeleid en heel erg moest lachen.
Wat is alles toch wonderlijk. En mooi. Sterrenlicht en aardelicht dat in elkaar valt door de kracht en verbinding van de natuur.
Een feestje waard.
