In de loop der jaren heb ik aan mijn geestesoog de meest wonderlijke zaken voorbij zien komen. Veel er van heb ik beschreven, veel ook niet.
Zo heb ik bijvoorbeeld nog nooit geschreven over de wereld van de reuzen, terwijl de energie van de reuzen zich toch al regelmatig heeft getoond. Dit is ook mede op verzoek van de reuzen zelf. Zij zijn nl heel gevoelig en willen absoluut geen aandacht trekken. Zij houden zich liever schuil dan dat zij gezien worden. Ooit bestond er op aarde, meer naar de Lemurische tijd toe een volk van reuzen. Hun rassen hadden zich verspreid over de planeet. Zo heb je het volk van de woudreuzen, de vulkaanreuzen enz. Zij zien/zagen er allemaal totaal verschillend uit. Binnen het reuzenvolk bestaan er nl meerdere rassen.
Alle reuzen vervullen door de tijden heen een wachtersfunctie. Zij dragen bepaalde coderingen met zich mee, waardoor zij de energie van water, aarde, lucht en vuur verankeren binnen de tijdslijnen van de planeet in een prachtig evenwicht . Ik heb dit kunnen leren uit het feit dat er soms mensen bij mij komen die nog een restje Reuzen DNA met zich meedragen. Hoe meer de aarde verstoffelijkte hoe moeilijker het voor de reuzen werd om onzichtbaar hun werk te doen. Ook op hen is gejaagd en zij werden vaak ingezet als goedkope werkkrachten. Hun krachten zijn immers legendarisch. Door hun goedmoedige harten hebben zij nooit echt veel verzet geboden en zich snel onderworpen aan andere rassen. Ooit is er een vreselijke oorlog geweest tussen de reuzen en andere volkeren. Waarbij de reuzen veel verliezen hebben geleden en de weinigen die er nog over waren zich volledig teruggetrokken hebben uit de wereld. Zij verstopten zich diep in de oerwouden en in berggrotten . Ook hebben velen van hen hun incarnaties stopgezet en zijn zij als tijdswachters achter de schermen hun werk blijven doen. Op belangrijke tijdspunten leven de reuzen nog altijd.
Het reuzenDNA is in het mensenras terecht gekomen door vermenging met andere rassen. En soms vind ik daar dan een glimpje van terug.
Nu er zoveel verandert binnen het energetisch leven van de planeet, komen ook de reuzen weer in beeld. Voorzichtig nodigen zij ons uit om kennis te nemen van hun taakstellingen. En vragen zij ons om mee te helpen de nieuwe energiepoorten te ankeren.
Zo vond er laatst een ongelooflijk fenomeen plaats. Bij mij was Florence, een vrouw waarin het reuzen DNA sluimert. Wij ontvingen een uitnodiging vanuit haar Overziel om via haar harte poort af te dalen naar het Reuzenland. We kwamen tenslotte uit in een prachtig natuurgebied. In het gebied zag ik een reusachtige berg. Een reus stond voor de berg. Deze nodigde ons uit om binnen te treden in zijn grotwoning in de berg. Uniek, ik krijg er nog kippenvel van. De wanden van de grot waren met felle kleuren beschilderd. De meest opvallende kleuren hierin waren een soort van turkoois blauw en natuurgroen. De reus liet ons de tekeningen lezen. Alle tekeningen vertelden iets over de natuur in een bepaald gebied en rituelen die uitgevoerd moesten worden om de codes van een bepaald natuurgebied te initiëren. Ook lagen er in de grot botjes, schelpjes en kristalletjes die hij in zijn hand schudde en dan in een vloeiende beweging uitschudde over een rieten mat. Ook de mat was trouwens in prachtige patronen en kleuren geweven. De patronen die hij maakte met de voorwerpen vormden met elkaar een boodschap. En door die boodschap kon hij “ tijdslezen”. Indrukken opvangen vanuit andere dimensies.
Nu vertelde hij ons, dat hij laatst een boodschap had ontvangen waarin aangekondigd werd dat wij kwamen. En hij legde uit dat hij ons mee moest nemen naar het innerlijk heiligdom van de berg. Zo gezegd zo gedaan. We liepen een pad achterin de grot af en dat pad voerde ons diep de berg in. Om tenslotte uit te komen in het centrum van de berg. Daar bevond zich een open ruimte. Hoog boven in die ruimte was een gat en via dat gat kon je naar buiten kijken.
Onder het gat brandde een vuur. Rondom het vuur was een krachtswiel van steentjes, veertjes, schelpjes en kristalletjes gebouwd.
Naast het vuur zat een reusachtige man, omhangen met witte klederen. Die moesten wel gemaakt zijn van een dier dat zo enorm groot was dat het mijn grootste verbeelding overtrof. Deze gigant was de heilige sjamaan.
Wij namen plaats aan de buitenkant van het wiel. Er kwamen nog elf reuzen aan. Ook zij zetten zich rondom het wiel. Alle reuzen bleken aan de buitenkant van de berg een grotwoning te bewonen, die vergelijkbaar was met die van” onze” reus.
Toen we gezeten waren begonnen de reuzen te neuriën. Zij maakten allerlei klanken, in varianten van bromtonen die allemaal door elkaar heen wervelden en rillingen door ons energielichaam veroorzaakten. Wij mochten getuige zijn van een ceremonie die ons liet zien dat de reuzen zich opnieuw met de aarde zouden gaan verbinden. En dat zij krachtspoorten en energievelden zouden gaan openen die zich met de nieuwe energietrillingen van de planeet zouden gaan verbinden. Ik kan en mag hierover niet in detail treden, maar het was magnifiek, overweldigend, ontroerend en tegelijkertijd bekend. Alsof dit fenomeen zich op natuurlijke wijze met de groei van onze planeet gaat verbinden, zoals het hoort.
De geweldige reuzen openden hun harten en wij werden volledig opgenomen in de initiatie hiervan. Toen we later terugkeerden naar buiten was er daadwerkelijk iets in ons verandert.
We hebben codes meegekregen die zich als vanzelf in natuurgebieden en tijdspatronen gaan voegen en innestelen. Alsof we voor de reuzen het klankbord op aarde mogen zijn. Natuurlijk niet alleen wij, er zullen ook anderen bij betrokken raken. Die door de reuzen worden vertrouwd. Ik kan nu alleen spreken over dat wat ons overkwam.
En ik mag de “ zwijgplicht” doorbreken over de naties van reuzen die achter de schermen klaar staan om ons te helpen. Zij mogen er weer ZIJN. Beschermen zij ons of beschermen wij hen? Wie zal het zeggen. Ik kan alleen maar zeggen dat het onze heilige plicht is om in symbiose met deze prachtige wezens te werken aan de wederopstanding van onze planeet. En of dat nu door reuzen of engelen gebeurt maakt mij niets uit. Ik ga van het principe uit dat ieder levend wezen hoe groot of klein ook zijn steentje bijdraagt aan de wederopbouw van de planeet en dat wij mensen op aarde de ruimte moeten scheppen waarin dit heilige licht geboren mag worden.
Toen we een laatste keer omkeken voordat we door de sluiers van vergetelheid gebracht werden, zag ik rondom de machtige berg miljoenen elfjes fladderen. Als lichtende vuurwezentjes die de berg verlichtten vanuit hun harten. Het geneurie van de reuzen, het gefladder van de lichtende wezentjes en het heilige vuur dat uit de kern van de berg omhoog kringelde maakte een onuitwisbare indruk waar ik jullie graag deelgenoot van maak.
Laten we de reuzen eren en hun innerlijke codes met liefde helpen dragen.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
