Nadat op 21 maart 2014 de energie in Glastonbury via de Thor werd omgepoold volgde het volgende fenomeen.
Rondom Pasen ( 21 april) zag ik zoals beschreven de gouden poort omlaag zakken uit de kosmos. Deze poort daalde dus ook af in dit gebied. De Thor speelde alweer een belangrijke rol hierin.
Ik zag lichtflitsen van allerlei aard, via de poort zich overzetten in de ertslagen van de planeet. Door alles wat metaalelementen in zich draagt.
Ik zag stromen van brons, koper, zilver, goud en andere metaalsoorten richting de Michaelspoort bewegen. Toen deze stromen bij de Thor aankwamen verzamelden zij zich allen in het middelpunt. Ik zag Michael zelf enorme, wijdse bewegingen maken. Hij stuurde de stromen door de Lemniscaten van de nieuwe Michaelstijd heen. En al deze elementen hechtten zich aan in de cirkels van energie. Zij bekleedden als het ware de wanden van de cirkels met dit glanzende licht. Toen begon Michael stromen omhoog te sturen. En vanuit de diepte begonnen er zich torens te vormen. Grote torens, die zich om de Thor heen legden en vanuit alle ertslagen een duplicaat bouwden naar boven. Zo werd de Thor omkleed met steeds grotere, naar boven toe zich uitstrekkende torens. Het was werkelijk een prachtig gezicht.
En het mooiste kwam nog. Want toen alle torens tot in de gouden laag gebouwd waren. ( er zijn er meer die zich nog hoger naar boven uitstrekken, maar die zijn op dit moment voor het collectief van de planeet nog niet relevant), hoorde ik een prachtig gezang opklinken. Boven de torens zag ik miljoenen engelen zingen. Hun klanken werden door de torens heen de aarde lagen in gedragen. Op alle lagen verenigden zich evenzoveel zielen op aarde als in de etherische rijken. Het leek alsof alles wat bezield is, op de een of andere wijze zijn intenties koppelde en mee begon te zingen. En uit de harten van al dit leven sprongen metaalachtige, glanzende energiedeeltjes los. Zowel vanuit de engel als vanuit de aarderijken stroomden al die energiedeeltjes naar de torens toe. En zij vormden in de punt van de torens een enorme KLOK. Met een KLEPEL.
En toen alle klokken in de torens hingen, op alle lagen van ZIJN, begonnen zij tezamen te beieren. Prachtige klanken vulden de hemelse en aardse luchten.
De klokken klinken onhoorbaar door in het leven van NU. De Paasklokken van de nieuwe Michaels tijd, gevormd uit de intenties van alle wezens van goede wil luiden de nieuwe tijd in.
Ongelooflijk, wat een geschenk. Met elkaar luiden we de klok. De klanken dringen diep door in het aardse leven. Hun trillingen zinderen door alle ertslagen van de planeet en raken alles aan tot in de diepste kern van waarachtigheid.
Dit zijn de klokken voor het laatste uur.
Dat wil zeggen dat iedereen opgeroepen wordt om uit de dualiteit in de Eenheid te stappen. Er in ieder geval voor te gaan zorgen dat de Eenheid mogelijk gemaakt wordt
Zo zijn we met elkaar de klokkenluiders van deze tijd. Want dat wat Onecht en niet van Liefde is moet uit de wereld vertrekken.
De wacht is aan gezegd.
De klokken beieren.
In Engeland, maar ook in ons.
In de tempel van je heilig hart luiden de klokken en brengen nog meer ruimte aan in zaken die niet “Echt” blijken te zijn. Negeer die klok niet. Luister goed en handel er naar. Kies meer en meer voor echtheid en Liefde. Waarachtigheid tot in de diepste kern.
Ik groet jullie vanuit de bron die Liefde heet.
