Eenmaal thuis na onze reis door de Avalonwateren, kwam er nog een vervolg op de ontwikkelingen binnen Stonehenge.
Dit is wat er gebeurde.
Samen met Petra, die ook bij de reis aanwezig was gingen we in de etherische binnencirkel van Stonehenge staan. Een groot wit licht daalde over ons neer. Gevolgd door een blauwe straal van licht en liefde. In het centrum van de cirkel werd er een enorm altaar zichtbaar. Op dat altaar ontstaken we de vlam van Onvoorwaardelijke Liefde in een hemelsblauwe tint. Onder het altaar opende zich een lichtspiraal. We gingen via de spiraal naar beneden en namen de vlam met ons mee. Eenmaal beneden stonden we voor een grote poort. Wat er gebeurde weet ik niet, maar het had alles te maken met coderingen, spiegeltekens en acceptatie en op een gegeven moment kwam de poort tot leven. Hij straalde open en een glanzend licht werd bijna tastbaar over ons heen gelegd. Het licht straalde door ons heen naar boven toe via de spiraal en hechtte zich aan de stenen in de binnen cirkel. In de kern van de stenen bloeide er een witte, transparante sterrenbloem open. Deze gaf zichzelf door aan alle stenen en vanuit de kern van de stenen werden die grote bloemen van binnen uit als poorten open gevouwen. Een schare witte zielen daalde langs de spiraal af naar beneden. Zij zetten zich in de spiraal, als wezens die op een trap staan en allemaal droegen zij een blauw vlammetje in hun handen. Zij begonnen te zingen. Vanuit de aarde kwam er geluid, een toon die langs de spiraal en de wezens omhoog kroop en ruimte maakte van binnenuit. Het gezang werd intenser, trommels klonken en plotseling straalde er een energetisch sterrenpoort open die vanuit de kernbloemsterren vanuit de cirkel een krachtige energie begon op te bouwen. Het was alsof de straal van de top van de stenen naar boven werkte. De straal duwde intens. En plotseling schoot er vanuit alle stenen tegelijk een soort van deksel los. Het deksel schoot omhoog en uit de top kwamen stralen vrij die als het ware een grote sterrenbloem omhoog duwden. Op een paar kilometer hoogte werd de sterrenbloem volledig uitgevouwen. En energetisch strekte deze zich over de stenen uit. Als een moederbloemster die haar kinderen vanuit de hoogte hoedt. Zo ontroerend. Het licht uit de bloemster, straalde op de omgeving af. Ik voelde de energie van zoveel sterrenwezens door de stralen heen zinderen, dat het ondoenlijk is om hen te benoemen.
Wij werden teruggebracht in de cirkel op etherisch niveau bovengronds. Bij het Altaar. Waar de blauwe vlam zijn/haar oneindige liefde stond uit te stralen.
Om de stenen heen cirkelden duizenden blauwe vogels in alle kleurtinten blauw die je maar bedenken kunt. Zij vlogen door de steencirkel heen. Straalden licht uit en namen hun plaatsen op de stenen in. Alsof zij terug keerden op hun nesten. De lucht was vol van kwetterende, fluitende en krassende geluiden. Op een mooie manier.
Ik hoorde de woorden “ heiligdom” “altaar” “wachters” en begreep dat we een heilige plaats ontsloten hadden. Deze plaats kan niet door iedereen betreden worden. Ook als je fysiek in de cirkel staat wil dat niet zeggen dat je uitgenodigd wordt om dit heiligdom te betreden. Dat bepalen de wachters en de engelen en de lichtmeesters. Dat heeft niets te maken met ego of arrogantie, maar alles met trilling , samensmelting en veiligheid.
Dus als je bij het lezen van dit stuk boosheid voelt opborrelen om deze woorden, besef dan dat je er ZEKER NIET binnen mag treden. Zelfs niet op mentaal fantasieniveau. Wat natuurlijk wel “ net echt” lijkt, maar het niet zal zijn.
Een plaats die net geheiligd is, mag niet ontheiligd worden door dit soort dwanggedachtes.
Hoe liefdevoller en “ leger ’ je deze plaats betreedt, hoe meer kans je maakt om het heiligdom te mogen betreden.
Soms kan je zelfs meemaken dat jij het niet voelt en er energetisch WEL bent geweest. Dus laat alle verwachtingen los en heilig deze plaats op jouw eigen manier.
Het wordt een plaats van heling en verdieping. De aartsengelen Rafael en Michael zullen de plaats samen met moeder Maria terug inwijden naar zijn heilige Bronkracht van weleer.
Leuk om te weten is dat in ieder geval de binnen cirkel gebouwd is van enorme BLUE STONES, die vanuit de Preselli Hills , Wales naar deze plaats gebracht zijn om de Henge te bouwen. Zoals zo veel cirkels en heilige plekken met de blue stones vanuit dit gebied gemarkeerd zijn.
Niemand weet hoe ze op die plaatsen gekomen zijn.
Stiekem vraag ik me af of de naam Wales niet toevallig verwant is aan “Whales’ ….de Engelse benaming voor walvis. Waardoor er al weer een link gelegd zou kunnen zijn naar de Walvismatrix die wij zo duidelijk voelden aansluiten.
Het doet er niet toe.
Bronkracht en de energie van onvoorwaardelijke liefde vloeien samen in een grote oceaan van tijdloosheid, waarin alles wat IS, gebracht zal worden naar zijn hoogste ZELF.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Liefde heet.
