Rondom 21 januari daalde de roze straal in, ook in een drievoudige kleurafstemming.
Zo werden we februari binnen gedragen op de straal van de Moedergodin.
De mens.
Deze straal verzorgde de diepe wonden die aan het licht gebracht werden door de magenta straal. Op alle lagen van ons wezen daalde de Moederzorg in. Deze verwarmde ons en liet ons voelen dat we er wel degelijk toe doen. Dat duwde veel emoties omhoog. Ontroering, tranen, pijn, verdriet en tegelijkertijd een soort van onbewuste vreugde en opluchting. De roze straal zocht zich een weg binnen alle paarstinten en vermengde zich hiermee. Koestering kwam binnen tot in ons diepste zelf. Alle levens en situaties van opoffering en slachtofferschap losten op en werden genezen.
Dat gaf alweer een bevrijding op de longen.
De wereld.
De roze straal creëerde een werkveld waarin alle zielen die heden ten dagen als martelaren van het licht/ de wereld sterven opgevangen worden. Deze zielen worden geheeld tot in hun diepste lagen en zo snel mogelijk buiten het bereik gebracht van de duisternis die hen ten toon stelde en dacht de wereld hiermee te pijnigen. Op alle plaatsen waar de martelaren sterven verschijnen zuilen van zuiver licht. Die als het ware in de blauwdruk van afschuw die achterbleef op de plaats van handeling oprijzen. Zodoende wordt de plaats meteen gezuiverd, en waar men denkt een aanhechtingspunt van lage trillingen te scheppen, wordt er een ingang binnen het duistere netwerk gevonden en gebruikt. Met andere woorden; Het kwaad heeft zelf niet door hoe door hun handelingen het licht kan infiltreren in hun netwerken. Veel zielen die op deze wijze sterven lossen op versnelde wijze hun karma proces af. Tegelijkertijd doen zij iets zo enorm groots voor de wereld. Ons wordt gevraagd om niet in de afschuw mee te gaan, maar in de herrijzenis. En hen in onze gebeden op te dragen aan het licht.
Wordt vervolgd.
