De wereld staat aan de vooravond van een geweldige gebeurtenis.
In 2015 loopt zoals jullie weten de oude tijdslijn definitief af. Zij die over willen stappen in het nieuw krijgen NU de kans om de juiste keuzes te maken.
Er zijn mensen die deze keuzes al gemaakt hebben, niet in hun hoofd, maar op zielsniveau. Zij staan als het ware al aan de overkant van de kloof.
Anderen zijn nog bezig om die keus te maken, en hun bewustzijn bevindt zich in een geweldige achtbaanervaring, met de bedoeling om hen wakker te schudden. Zij roetsjen de wanden van de kloof op en af en schreeuwen hierbij hun verlangens, hoop en soms hun pijn en verdriet uit.
Omdat de meesten van hen zich MIDDEN IN die ervaring bevinden, is het lastig om hen te helpen. Ze schieten nl. voortdurend heen en weer. Als je als toeschouwer aan de zijlijn staat, kun je soms alleen maar bemoedigend zwaaien. Zij bepalen straks zelf aan welke kant van de rit ze uitstappen. En we kunnen alleen maar hopen dat ook hun pad aan de overkant verder mag gaan.
Dan zijn er weer anderen die aan de rand van de kloof staan te wachten. Ze durven niet over te steken. Zij twijfelen, aarzelen, zijn nog niet bereid om hun “ oude leven” op te geven. Terwijl ze de voorgaand beschreven groep horen schreeuwen en jammeren, staan ze te bibberen van angst en durven de “oversteek” niet aan.
Achter hen staan er velen die roepen dat ze moeten blijven waar zij zijn. Ze worden bang gemaakt voor het nieuwe, of bedreigd en geïntimideerd. Want er zijn nog altijd zielen op deze aarde die NIET willen oversteken. Omdat ze vast zitten aan zelf geschapen illusiebeelden die hen op hun beurt weer in hun macht hebben. Als marionetten aan een touwtje hangen zij vast aan de Wil van hun zelf geschapen goden en angsten.
Kortom, er heerst nog een heleboel verwarring. En ongelijkheid. Daarom is het belangrijk dat als je voelt dat je een bepaalde rust hebt gevonden binnenin dit alles, je in die rust blijft.
2015, het wachtkamerjaar. Voor velen die verder willen gaan. Maar nog geen deuren zien openen waarlangs hun zielen- pad zich kan ontplooien. En dan soms uit verveling, onrust of ongeduld maar weer terug stappen in de bekende, oude patronen.
Hoe gevaarlijk is dat. Dat je uit ongeduld of wantrouwen juist terug keert, naar dat waar je aan voorbij bent. Ongeduld is de grote ondermijner van je bereidheid. Dat je NU in je beleving niet verder komt, wil niet zeggen dat achter de deur van jouw innerlijke wachtkamer de toekomst zich niet aan het opbouwen is.
Veel zielen lijden ook aan een enorm innerlijke vermoeidheid, door al deze commotie, die zich binnen in ons afspeelt. En als men zich dan eindelijk even in de rust van de wachtkamer bevindt, wordt er gemopperd en gezucht. Men rust nog steeds niet uit.
Kortom; hoe nu verder?
Oftewel: hoe nu niet verder?
Ik denk dat dit laatste nu wel duidelijk is.
Dat wat je wilt, mag een hogere frequentie van licht en liefde opbouwen in je hart.
En dat heeft tijd nodig.
Want we moeten eerst weer leren dat we in wat we “ niet meer willen” de tijd krijgen om weer van onszelf te leren houden.
En dat is precies wat er nu speelt.
Op diep niveau worden er in ons bewustzijn aansluitingen geheeld, die met liefdeloosheid en onderwerping te maken hadden. Het liefdeslichaam in ons etherisch veld begint weer aanhechtingen te vinden in ons ZELF. En dat is lang geleden. Daarom is het ook zo moeilijk om te voelen wat we nodig hebben. Het hoofd wil altijd meer dan het hart. Terwijl het hart nu herstellen moet. Op alle lagen. Tot in ons diepste verlangen.
En dat kost tijd.
Tijd die je in de wachtkamer zittend volledig benutten kan, door niet te gaan zitten mopperen en zuchten. En jezelf eens te trakteren op TIJD.
TIJD om te genezen, TIJD om te genieten, TIJD om te rusten. TIJD om je creativiteit te ontwikkelen, om te dansen en te zingen.
Je zit tenslotte niet in de wachtkamer van een arts. Je zit in de wachtkamer van het LEVEN.
En dit leven is van jou.
Jij bepaalt wat de waarde van dit leven mag zijn.
Ik daag je uit om er een w-8-kamer van te maken.
Oftewel om de tijd die je hierin doorbrengt te gaan benutten om alles in jezelf op te trekken naar het cijfer 8.
Wie weet was je op vele lagen nog een 4 of een 6 toen je de w-8-kamer betrad.
Niemand weet welke waardes er nog moeten integreren en stabiliseren binnenin ons wezen.
En als je qua planning een 10 scoort en qua verwachting een 7, maar in vermoeidheid een 3, tja dan is er nog werk aan de winkel.
Dan kun je de tijd die je doorbrengt in de w-8-kamer, maar beter benutten om er voor jezelf het beste van te maken.
Door dingen te doen waar je blij van wordt.
Want als je gestabiliseerd bent, dan komt JOUW tijd er vanzelf aan.
Voordeel van de w-8-kamer is ook: je zit niet in de 8-baan van het leven, daar ben je doorheen.
Je staat niet te w-8-en aan de rand van de kloof en te aarzelen.
Je hoort niet de woorden van hen die het leven min-8-en en je terugtrekken.
Je laat je niet ontkr-8-chten.
Eigenlijk is de tijd die je door brengt in de w-8-kamer een grote bekr-8-iging voor jezelf.
Waardoor je jezelf meer gaat hoog-8-en.
Wat pr-8-chtig is
En waar-8-ig.
Zoals het hoort te zijn.
Geef jezelf een dikke 8. Je bent het waard. Voor minder gaat je nieuwe levenslijn niet van start.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Liefde heet.
