Verschil moet er zijn

Verschil moet er zijn

Zoals ik al schreef ben ik het " gewend" om met wezens van allerlei aard door het universum en/of de astrale lagen te reizen.
Het is altijd weer een avontuur. Het meeste krijg ik niet bewust mee. Maar alles wat ik meemaak wordt in mijn celgeheugen opgeslagen en als het nodig is om te weten, dan herinner ik het mij.
Samen met Meester Jezus heb ik vele wandelingen gemaakt door het hogere astrale rijk. Schitterende oorden ( hemelen) heb ik mogen bezoeken. En overal waar hij komt straalt zijn liefde op de omgeving af. Deze wordt werkelijk verlicht door zijn aanwezigheid. Natuurlijke, levende organismes worden allemaal naar een hoger niveau getild.
Hij legt me veel uit. In mijn Zielzelf heb ik die uitleg niet nodig. Maar de beelden moeten vertaald naar mijn menszelf zodat ik er iets mee kan doen. 
Ook de zaken die ik zag tijdens de laag astrale reizen zijn op die manier in mijn celgeheugen opgeslagen.
Het verschil tussen Jezus en Lucifer is groot. Jezus straalt altijd warmte en liefde uit. Lucifer straalt eigenlijk niet iets uit. En daardoor is het ijzig om hem heen. Alle licht, kleur en warmte zijn uit hem weg. En waar hij komt smelt hij samen met de gevoelstemperatuur van de omgeving. Deze wordt dan " vergroot" door zijn aanwezigheid, waardoor alles nog weer donkerder, ijziger en meer kleurloos wordt.
Lucifer zegt niet veel. Hij wijst, seint beelden over, straalt gezag uit en vooral een soort van tolerantie waarin ik aanwezig mag zijn, maar alleen mag luisteren en kijken. 
Jezus legt juist heel veel uit. Slaat vaak een arm om me heen en laat me voelen dat we goeie vrienden zijn. Wat een verschil.
Voor Lucifer ben ik als mens heel lang bang geweest. Voor Jezus had ik een " kerkelijk" ontzag. Ik kom uit een familie waarin het uitspreken van zijn naam al bepalend was voor een oordeel/strafmaat. Als ik tegen mijn opa Heer Jezus zei ipv Here Jezus dan had ik de straf al aan mijn rok hangen. Toen beide " heren" dus begonnen om mij op te halen ben ik in hoog tempo door allerlei oordelen, overtuigingen, schuldgevoelens heen gekatapulteerd. Ze gingen beiden heel anders met mij om als dat ik geleerd had te denken.
Lucifer zelf heeft nooit een kwaad woord gezegd. Het is meer dat alles wat hij doet en zegt doorstraalt is met een ontzagwekkende kou. Kwaadaardigheid kan ik het zelfs niet noemen. Alhoewel het wel veel kwaadaardigheid oproept. Overal om hem heen willen zielen bewijzen hoe kwaad ze zijn en hoeveel kwaad ze aanrichten kunnen.
Hij roept als het ware het slechtste in mensen omhoog en Jezus het beste. Alhoewel aan beide zijden geprobeerd wordt juist om hun opvallendste eigenschappen te bestrijden. Heel gecompliceerd.
Het ophalen en door de hemelen " wandelen" was heel avontuurlijk. Aan beide kanten. Allebei wezen ze mij ook op wezens die ik in hun ziel moest herkennen, omdat zij in mijn leven op aarde een bepaalde rol zouden spelen. Een bepaalde aanwezigheid zouden vertolken. Voor de één moest ik op mijn hoede zijn, de ander zou mij kunnen helpen. Op een onbewust niveau heb ik al die kennis opgeslagen in mijzelf. En daardoor weet ik snel aan welke kant van de code mensen staan als ik hen ontmoet. Of hoe ze zich voor kunnen doen.
Want de Lucifercode kan zich verpakken in een kunstmatig lichtlaagje. Daar moet je door heen kunnen prikken. Niet alles wat van licht is, is van het licht.

Er valt redelijk snel door heen te prikken. Zielen met een kunstmatig lichtlaagje worden vaak dominant, dwangmatig. Je moet dit, je moet dat. En als je daar dan tegen in gaat komt het " ijzige" geduld" hun goedgespeelde meewarige tolerantie en het kildreigende" Je moet het zelf weten maar ik zou toch naar mij luisteren als ik jou was " gevoel.
En als dat niet helpt komt het schelden. Hoe meer gefrustreerd ze raken hoe ranziger de vocabulaire wordt. Die kan echt een dieptepunt bereiken van jewelste. Dan komt het bedreigen en aanvallen, vaak gepaard gaand met geslis en gesis. En pas daarna druipen ze af in gluiperig omkijken en nog meer bedreigingen en: " wacht maar, we krijgen je nog wel taal uitslaand".
Een ziel die werkelijk van licht is, zal nooit dwingen. Deze zal weggaan als jij dat vraagt en je zal nooit enige vorm van dwang hoeven te gebruiken. Je wordt nl. in jouw eigen ZIJN gerespecteerd. En dat volstaat.
Het is dus altijd handig als je wezens om je heen ziet om uit te testen wat hun echte trilling is. Want die trilling komt snel door het kunstmatige laagje heen als hun echtheid er door heen breekt.

 

Print Friendly, PDF & Email