Sinds de ziel van Oermoederaarde zich roert gebeuren er de meest wonderlijke zaken.
Van een aantal daarvan maak ik jullie deelgenoot. Het is te mooi om niet te beschrijven.
Ik ben aan het werk met Lonneke.
Als de energie op de juiste manier begint te stromen, zie ik twee waterdraken komen. Ze zien er uit als gevleugelde slangachtige wezens. Sommige van hun vleugels/vinnen zijn erg groot. Anderen klein. Ik zie ook duidelijk de ademgaten vlak achter de kop. Meters lang zijn ze en ze bewegen zich razendsnel door het water heen.
Ze vormen zich achter Lonneke als een poort, met de koppen naar elkaar toe.
Als ze samensmelten in eenheid en de drakenpoort zich vormt worden we energetisch in razendsnelle vaart door de poort heen getrokken. We vliegen/zwemmen als het ware door de zeeën van moeder aarde heen, lager, dieper, door grotten, tijdsgaten en poorten.
Plotseling staan we stil voor een immense poort. Ook in deze poort zie ik waterdraken. Kristallen slangdraken die met de koppen naar elkaar in de poort hangen. Ze slapen. Ze bewegen rustig met hun vinnen. Dan hoor ik beweging aan de andere kant van de poort. Een stem spreekt een paar heldere woorden, de draken worden wakker. Hun ogen glinsteren als edelstenen. Hun schubben glanzen op en ze scannen ons wezen. Ze bewegen uit elkaar. Er ontstaat een waterweg. Langs die weg mogen we de poort betreden. Als we door de poort zijn zie ik de watergod staan. Een machtige God, met wapperende lange haren. Ik zal hem vanaf hier Poseidon noemen. Hij praat tegen ons in gedachtewatergolven. Het water geeft zijn gedachtes razendsnel door en zijn stem komt met orkaankracht bij ons binnen. Het is sinds mensenheugenis geleden dat menselijke zielen de poort hebben mogen betreden. Maar met alle veranderingen die gaande zijn in de zielenstromingen van de mensheid mag ook de oerwaterpoort zijn werk gaan doen. Volgens hem hebben we de Poorten van de Oeraarde uit de tijd omhoog getrild. Deze Poorten openen en sluiten zich als de in en uitgaande frequenties/golven kloppen. Dan kan het zielewezen van de oerwaterpoort zich verbinden. De Poort heeft zich met de ondergang van Lemurië al gesloten. Het water achter de poort is zo ongelooflijk helder dat het lijkt of het licht geeft. Het zand is goudkleurig. De helderheid van het tafereel is niet te beschrijven, zo zuiver en mooi. Als we het waterpad verder vervolgen zie ik overal beweging. Prachtige koralen, vissen en dolfijnen die er doorheen bewegen. Overal glinsteren edelstenen en kristallen. De levenscellen van het koraal, de bloemachtige wezens die ik zie, zijn opgebouwd uit kristalcellen. Hun schoonheid is ongeëvenaard. Alsof ik zwemmende en met de stroming meewuivende edelsteenwezens zie die als saffieren, smaragden en robijnen glinsteren en stralen. Alles in het water straalt en zingt. Want ieder lichtwezentje produceert een eigen toon. De tonen worden door het water heen vermengd en daardoor lijkt het alsof het water zingt.
We naderen een groot kasteel. Het is gebouwd bovenop een gouden waterzandheuvel van glinsterende lichtkristallen. Ook het kasteel zelf is gebouwd van kristallen en koralen. Poseidon vraagt ons de atmosfeer goed in ons op te nemen. De klanken, kleuren en bewegingen en deze te mengen met onze oeraardeziel. De ziel van water, vuur, aarde en lucht. Hij vult onze waterziel op met de tonen en kleuren. Ik hoor diep in mezelf de zingende cellen ontwaken. Ik voel me verbinden met de oerwateren van Moeder Aarde. Ik voel me samensmelten met de zeeën van alle tijden.
Poseidon brengt ons terug naar de poort en geeft ons 12 heldere druppels mee. De 13e plaatst hij in ons hogere hart, de thymus. De 12 druppels mogen we gebruiken om vanuit onze hartebron onzuivere, troebele atmosferen op te lichten met oerwaterkracht. Hij waarschuwt ons dat 1 druppel van deze essentie een oerkracht in zich draagt die niet te evenaren valt. Hij laat ons zien in welke situaties we de druppels mogen gebruiken. En als de druppels zich volgezogen hebben met vervuiling dan moeten we hen terug brengen en voor de Drakenpoort leggen. Diep in de zee. Volgens een speciaal procedé zullen zij dan gereinigd worden. Voor elke druppel die terugkeert krijgen we een nieuwe. Alle 12 druppels bevatten op hun beurt 12 druppels die op hun beurt weer 12 druppels bevatten enz…..het is dus een oerwaterdruppel met ongekende, uitvouwende krachten.
Ik ga niet uitleggen hoe dit werkt. Ik weet het wel, maar mag het niet zeggen. Niet de mens beschikt over de druppels, maar de goden. En deze goden bepalen op hun beurt weer welke mens er klaar voor is om de druppels te mogen gebruiken. Een mens met een onzuiver hart zal nooit of te nimmer maar één van deze druppels geschonken krijgen.
De druppels echter zullen een zee van krachten ontvouwen, een tsunami van licht. De druppels zullen van hart naar hart overgaan en de onzuiverheid in zaken open leggen. De emotiezeeën van de aarde gaan er door schudden. De mens op aarde zal schudden, de aarde zelf zal schudden en de zeeën zullen schudden.
Het is 2012. De tijd schudt. Aan alle kanten. De oude wereld vergaat. Zijn fundamenten vertonen al grote barsten. Het onechte dat echt lijkt moet verdwijnen. Valsheid, manipulatie, verkeerde macht, illusies, alles wordt met oerwaterkracht gezuiverd.
Een lichtdrager is tegelijkertijd waterdrager, vuurdrager. Zijn/haa licht moet zuiverend en verhelderend inwerken op een troebele tijd.
Grote krachten moeten wakker worden om de onbalans in het totaal te herstellen.
Nu Poseidon ons uitnodigt in zijn wereld en we daardoor deze wereld mee naar " boven" nemen naar het Nu, is er geen weg meer terug. Aarde, water, vuur en lucht, kosmos werken samen om een nieuwe toekomst te bouwen.
Het gaat dus stormen, bliksemen en knetteren. Veel water is nodig om dit alles te sussen en te temperen.
Poseidon brengt ons terug.
De Poort sluit zich achter ons.
De waterdraken brengen ons terug naar omhoog.
We zijn weer HIER, in het NU. Maar in onze hartenbron is de zuivere essentie voelbaar van een pure wereld van lichtende waterzangkracht.
De waterdraak is wakker.
Ik groet jullie vanuit de Bron die Eenheid heet.
