Terug naar Glastonbury, naar de Tempel en hier heb ik een channeling uitgevoerd. Er kwam een boodschap van De Ouden. Er moest een bepaalde codering in een oude taal uitgesproken worden. De woorden vlogen naar alle richtingen van de wind om sleutelpunten te openen. Het was heftig en mooi.
De dag er na ben ik terug gegaan naar het Budha Maitreya centrum en heb ik daar een soul therapie healing gedaan in de piramidekamer.
Ik lag onder een enorme piramide, bedekt met kristallen en op de top er van was een heilige matrix gebouwd, met een piramideachtige punt naar boven.
Terwijl ik luisterde naar de stem van de Budha, links en rechts een enorm gouden aardehelerinstrument vasthoudend, begon ik te voelen dat ik ging zweven. Snel opende ik mijn ogen om te zien of het echt zo was. Nee, mijn lichaam lag nog op het bed, maar mijn witte, etherische lichaam was losgekomen en zweefde boven mij. Het werd plotseling opgezogen en verdween door de bovenste punt van de piramide. Ver, ver weg ging het, naar het hart van de Bron. Daar werd het doortrild met lichtende liefde, ( ik weet dit, heb het niet kunnen ervaren, dat was te heftig). Toen kwam mijn etherisch lichaam terug en schoot in alle verbindingen van de piramide. Het gierde als het geluid van de wind, en bouwde enorme snelheid op binnen het raster van de piramide. Het ging razendsnel. Plotseling schoot de energie los en begon zich in vortexen te verzamen. Een roze vortex kwam van onder via mijn hartchakra aan de achterkant binnen, een blauwe van boven, een witte van ergens anders vandaan en alles mengde zich razendsnel in mijn astrale lichaam tot een prachtige energie. Ik voelde me direct blij en verbonden met alles wat leeft in het universum. De energie schoot terug op zijn plaats en de meditatie was voorbij.
Van daaruit ben ik direct terug gelopen naar de Tempel onderaan de voet van de Tor. Hier kwam ik net op tijd aan om deel te nemen aan de gebeden van twaalf uur ‘s middags, als de energieën op hun hoogste trilling zijn in dat gebied. Rosie leidde het gebed en we begonnen een voor een de heilige kleurenstralen van de hemelse Bron omlaag te trekken en naar de vier windrichtingen uit te zenden.
Terwijl ik daarmee bezig was, kwam Jezus me halen. Er opende zich een weg onder mijn voeten, een witte weg. Ik werd omlaag gebracht en stond voor een versluierd portaal. Jezus kwam achter me staan en raakte mijn hartchakra aan, meteen begonnen er uit mijn etherisch lichaam de mooiste kleuren te stralen. Ze baanden zich een weg door de mist en raakten in het Portaal ( in een bepaalde volgorde) kristalpunten aan. Het licht viel er in, er ontstond een glas in goudachtig patroon dat zich steeds maar uitbreidde. Toen alle punten verlicht waren bleek er een deur te zijn. De deur opende zich van mij uit gezien naar buiten toe, als twee delen van een gigantische poort zwaaide de deur open. Een prachtig licht scheen voor ons uit over een lichtend pad. Ik mocht het pad volgen en kwam uit bij een gigantisch Tempelcomplex. Een witte Tempel in het midden, het dak volledig bedekt met bladgoud. De Tempel vertegenwoordigde de zon en vanuit de zon liepen er twaalf lanen ( als stralen van de zon) naar buiten toe. Langs de lanen lagen de Tempels van Manifestatie en Heling. In alle kleuren van de regenboog. Langs de blauwe “ laan” lagen de verschillende Tempels die allen gebouwd en van binnen en buiten bedekt waren met bepaalde blauwe kristallen en/of mineralen. De Tempel van Azuur, De Tempel van Lapis Lazuli, van Saffier enz.. Je kunt je voorstellen dat als je in staat bent om in dit energieveld mee te kijken dat het van een zo bijzondere schoonheid was dat woorden tekort schieten. Al die prachtige lanen, de Tempels in alle varianten van kleuren en mineralen en toch zo schitterend gerangschikt, oplopend in kleur. Pure rijkdom van de ziel. Het oudste Tempelcomplex ooit gebouwd op aarde. Mensen die mijn belevenissen al jaren volgen begrijpen nu dat dit het Witte tempelcomplex is waar ik in de witte Tempelserie al over schrijf. Het is niet Lemuriaans, niet Atlantisch, maar van een veel oudere afstamming. Het is gebouwd in de eerste ontstaansfase van deze planeet. Ik kom hier later op terug. Zelf begreep ik nu veel beter waarom ik toen hier aan moest werken.
Om terug te komen op wat er nu speelt, is het belangrijk te weten dat de giftige energielagen die tussen dit fenomeen en vandaag in lagen grotendeels zijn weggewerkt. Via deze schitterende poort van licht die verbonden is met Avalon, kunnen de zielen terugkeren naar de Tempels. En dat is nodig. Nu het Stonehenge portaal weer zijn oude functie zal innemen in het overbrengen van de zielen naar het licht, moet er veel gebeuren.
Veel zielen die van oudsher begraven zijn in de bodemstructuur van Engeland, en omringende landen moeten eerst weer “ op kleur” gebracht worden. Velen zijn kleurloos en grauw geworden, ziek en ontmanteld. De stralen van deze Tempels gaan de zielen helpen genezen van hun innerlijke grauwheid en aanverwante emoties. Als dit achter de rug is kunnen zij opstijgen via het Stonehenge portaal naar het licht. Daar kunnen zij zich opladen, alvorens zij terug keren in hun hernieuwde energievelden. Een belangrijke omkering in tijd en ruimte. Engeland is doortrokken van oude codes, niet voor niets is dit land afgeknakt van de rest van de wereld en bewaard gebleven. Een uniek land, met unieke poorten en verbindingen.
Wordt vervolgd.
